Læknablaðið - 01.10.1971, Síða 12

172
LÆKNABLAÐIÐ
bækur þær bækur, sem mjög oft þarf að slá upp í, og nauðsynlegar
eru í sambandi við dagleg störf deildar, eða mjög sérhæfð störf, sem
hvergi eru unnin annars staðar í stofnuninni. Bækurnar þurfa að
vera skráðar í bókasafninu og aðgengilegar, ekki aðeins starfsfólki
deildarinnar, þar sem þær eru staðsettar, heldur einnig öllum öðrum.
Þaðkerfi, sem bókakostur spítalans er flokkaður eftir, er bandarískt,
svokallað NLM kerfi og sérstaklega gert fyrir læknisfræðisöfn. Þetta
kerfi tókum við bókaverðir Borgarspítala og Landspítala upp, eftir
að hafa gengið úr skugga um, að þau flokkunarkerfi, sem notuð eru
í öðrum söfnum hér, væru allsendis ófullnægjandi fyrir læknisfræði-
bókmenntir. Svolítinn vísi að kennslutækjasafni á safnið, kvikmyndir,
segulbönd og slæður (slides). Safnreglur eru fáar og einfaldar, og reynt
að sveigja þær að þörfum hvers notanda.
í læknisfræðisafninu fer fram flokkun og skráning á nýjum rit-
um, þar með taldar bækur almenna safnsins og þriggja annarra slíkra
safna: á Hvítabandi, Fæðingarheimili Reykjavíkurborgar og Vistheim-
ilinu að Arnarholti. Innkaup fyrir þessa staði hefur einnig Bókasafn
Borgarspítalans annazt, svo og innkaup fyrir deildir Heilsuverndar-
stöðvar.
Til þess að gefa stutt yfirlit yfir þjónustu læknisfræðibókasafns-
ins við starfslið, má segja, að hún hefur aðallega verið fólgin í upp-
lýsingaleit, að finna og útvega greinar og rit um ýmis efni. Oftast er
komið með beiðni um ákveðna grein, en oft er um að ræða leit að
upplýsingum um ákveðið efnissvið, sjúkdómsmeðferð, nýtt lyf eða
t. d. aðferðir við þjálfun starfsliðs á einhverju sviði. Stundum er
beiðnin óljós, t. d. um grein um ákveðið efni, sem skrifuð hefur verið
einhvern tíma á árunum 1955-1963, og ekki vitað í hvaða riti hún
birtist, höfundur var annaðhvort Smith eða Brown og titillinn óljós.
Við öllu er reynt að gefa svör, og það tekst í langflestum tilfellum,
jafnvel þótt fyrirspurnin sé óljós eins og í þessu seinasta dæmi.
Oft þarf að leita svara út fyrir bókasafnið, til annarra safna
hérlendis eða erlendis. Milli Borgarspítalans og Landspítalasafnsins
hefur verið mjög náin samvinna og góð, en í mörgum tilfellum hefur
ekki góð samvinna og góður vilji nægt, og þá hefur verið leitað á
náðir erlendra safna. Aðallega hafa þau samskipti beinzt að Norður-
löndum, Læknisfræðibókasöfnum Háskólans í Gautaborg og Karólínska
sjúkrahússins í Stokkhólmi, en einnig til Háskólabókasafnsins í Kaup-
mannahöfn. Svíarnir hafa reynzt mjög vel, og veitt skjóta afgreiðslu.
Fyrir hefur komið, að þurft hefur að leita upplýsinga hjá fjarlægari
stofnunum, jafnvel alla leið til Nýja Sjálands og Ástralíu.
Kynning á læknisfræðisafninu hefur verið nokkur, en ekki nægi-
lega skipulögð. Sendir ex-u út listar yfir ný tímaritaeintök á lesstofu,
og nýjar bækur auglýstar á töflu við inngang í borðstofu. Ýmsir af
læknum spítalans hafa gert sér far um að fylgja nýjum starfsmönn-
um í safnið, og er það mjög dýrmætt. Einnig hefur verið komið
með nýja hjúkrunarnema og bókaverðinum ætlaður tími í stunda-
skrá sjúkraliða. í ráði er að útbúa lítinn bækling um safnið og þjón-
ustu þess, sem nýtt starfsfólk fær 1 hendui'.
Nákvæmar tölur um notkun safnsins á síðastliðnu ári er ekki