Læknablaðið - 01.10.1971, Qupperneq 70

216
LÆKNABLAÐIÐ
kostnaðar á námskeið eða til
annars viðhaldsnáms jafnt inn-
anlands sem utan“.
Læknafélög'in liafa alla tíð
íagt áherzlu á viðhaldsmennt-
un lækna. I stærsta svæðafélag-
inu, L.R., hefur þetta fræðslu-
starf verið i því fólgið að
halda mánaðarlega fundi með
fræðsluerindum, vanalega flutt
af félagsmönnum sjálfum. Auk
þessa eru árlega haldnir nokkr-
ir aukafundir með crlendnm
fyrirlesurum. Svipuð starfsemi
hefur einnig farið fram lengi
á vegum læknafélag'sins Eir og'
ýmissa sérgreinafélaga. Að lok-
um má nefna læknaþing L.I.,
sem haldið er annað hvert ár,
þar sem fluttir eru fræðilegir
fyrirlestrar, oftast með þátt-
töku erlendra lækna.
Til fræðslustarfs læknafélag-
anna mætti raunar telja fleira,
svo sem útgáfu Læknablaðsins
og jafnvel starl'semi tímarita-
nefndar, en um þetta verður
ekki fjallað nánar hér.
Á vegum námskeiðsnefndar
L.I. hafa í mörg undanfarin ár
verið haldin námskeið ætluð
héraðslæknum og almennum
læknum. Hafa þessi námskeið
staðið í 3-4 daga, fjallað um
margvísleg efni og vanalega
flutt af sérfræðingum við
sjúkrahúsin í Reykjavík, sem
hafa lagt á sig mikla vinnu við
undirbúning þessarar fræðslu.
Því miður hefur þátttaka í
námskeiðum síðustu ára ekki
verið góð. Veigamesta orsölí til
þess má sjálfsagt telja, hversu
erfitt héraðslæknum og al-
mennum læknum reynist að
losna frá skyldustörfum, þótt
aðeins sé um stuttan tíma að
ræða. Hér koma þó til fleiri
fleiri orsakir, svo sem sú, að
margir læltnar vilja heldur
sækja fræðslu til annarra landa.
Um það er vitaskuld ekki nema
gott eitt að segja, cf sótt er á
fengsæl mið. Mörgum læknum
þylcir vafalaust, að ekki sé að-
eins betri fræðslu að hafa utan
Iandsteinanna, heldur verði slík
ferð þeim einnig til meiri álits-
auka og viðurkenningar.
Því skal þó hér haldið fram,
að skilyrði séu fyrir hendi til
að veita gagnlega og mikilvæga
lræðslu hér á landi með inn-
lendum kennslukröftum, þótt
æskilegt sé, að einnig komi til
erlendir starfskraftar á stund-
um.
Stjórn-ir L.I. og L.R. hafa nú
stofnað til samvinnu sín á milli
í ])ví skyni að auka við og bæta
fræðslustarfsemi, og er þá fyrst
og fremst miðað við viðhalds-
menntun almennra lækna. Skal
nú nefnt það, sem hclzt er á
döfinni:
1 ) Á sjúkrahúsunum í Reykja-
vík eru fræðslufundirhaldn-
ir vikulega; þá sækja annað-
hvort allir læknar sjúkra-
hússins eða læknar hverrar
sérdeildar. Læknum utan
spítala er heimil seta á þess-