Læknablaðið - 15.12.1997, Síða 69

LÆKNABLAÐIÐ 1997; 83
851
Samt héldu þær áfram með
hjálp guðs og góðra manna.
Byggingarnar stækkuðu því
að þeirra var þörf. I baráttusögu
systranna koma í huga mér nöfn
nokkurra manna sem höfðu
kjark og víðsýni til að styðja við
bak þeirra þegar mikið lá við.
Eggert Þorsteinsson var einn,
Geir Hallgrímsson, Matthías
Bjarnason, Jóhannes Nordal,
Styrmir Gunnarsson og Matt-
hías Johannessen.
Þegar systrunum fór að
fækka, kom að því að þær höfðu
ekki lengur þrek til að reka
spítalann áfram. Þeim var hjart-
ans mál að spítalinn héldi þó
áfram að starfa á sama hátt og
með sama fyrirkomulagi og
áður. Þær töldu það hafa reynst
vel. Því var gerður samningur
um rekstur sjálfseignarstofnun-
ar sem skyldi sýna sig og sanna
til ársins 1997. Sú saga verður
ekki rakin hér því að þar með
var spítalarekstri St. Jósefs-
systra lokið á Landakoti. Þær
voru vel að hvfldinni komnar.
Systurnar komu þó aftur við
sögu fyrir nokkrum árum, áður
en samningstímanum lauk en
sameiningaráform við Borgar-
spítalann höfðu þá hafist.
Ég spurði þær þá; „Hvað vilj-
ið þið?“
Þær svöruðu: „Við viljum að
það sé staðið við samninga.“
„Við erum fangar nunnanna“
hrópuðu þeir, sem höfðu tekið
að sér að halda starfi þeirra
áfram.
Ég veit að St. Jósefssystur
gleðjast innilega yfir því, að af-
rakstur ævistarfs þeirra skuli
notaður sem grunnur að göfugu
starfi og þær munu ekki öfund-
ast út af því að sjá, að hér hefur
ekkert verið til sparað og að
þessi nýja stofnun er að njóta
þeirrar sjálfsögðu fyrirgreiðslu
sem þær aldrei fengu.
Guðjón Lárusson
Minningaskjöldurinn um St. Jósefssyst-
ur og starf þeirra á Landakoti. Skildin-
um er koniið fyrir í anddyri Landakots.
Styrktarsjóður St.
Jósefsspítala Landakoti
Styrktarsjóður St. Jósefsspít-
ala var stofnður í ársbyrjun
1977, þegar Sjálfseignarstofnun
St. Jósefsspítala tók til starfa og
er sjóðurinn í hennar eigu. Til-
gangur sjóðsins var að styrkja
hvers konar starfsemi á St. Jós-
efsspítala Landakoti (frá 1/1
1996 Sjúkrahúsi Reykjavíkur)
og bæta aðstöðu sjúklinga og
starfsfólks, meðal annars með
því að leggja fram fé til tækja-
kaupa, til heimsókna erlendra
vísindamanna, til námsferða
starfsmanna og til vísindarann-
sókna á spítalanum.
Tekjur sjóðsins voru að lang-
mestu leyti framlög sérfræðinga
Landakotsspítala, sem frá 1977
til 1993 voru 4% af öllum tekj-
um þeirra á spítalanum, en var
þá lækkað í 1% vegna afstöðu
skattayfirvalda. Við samein-
ingu Landakotsspítala og Borg-
arspítala 1996 féllu þessar
greiðslur endanlega niður og
tekjurnar nú eru fyrst og fremst
af sölu minningarkorta.
Segja má að í knöppum fjár-
veitingum til Landakotsspítala
hafi sjóðurinn staðið undir þeim
væntingum, sem stofnendurnir
gerðu til hans fyrir rúmum 20
árum. Eftirfarandi gefur
nokkra innsýn í starfsemi sjóðs-
ins. Húseignir, sem styrktar-
sjóðurinn keypti eru Holtsgata
7 (barnaheimili), Öldugata 10
(barnaheimili) og Ægisgata 26
(skrifstofur). Árið 1990 veitti
hann 17 milljónir króna til
kaupa á tölvusneiðmyndatæki
og á 90 ára afmæli spítalans
1992, lagði sjóðurinn fram átta
milljónir króna til að koma upp
glæsilegri búningsaðstöðu fyrir
starfsfólk Auk þess veitti hann
nokkrar milljónir króna á ári
hverju í vísinda- og rannsókna-
styrki, svo og myndarleg árleg
framlög til tækjakaupa. Það var
styrktarsjóðnum mikil ánægja
að hafa forgöngu um og annast
uppsetningu á veggskildi í and-
dyri Landakots þann 16. októ-
ber til heiðurs St. Jósefssystr-
um, sem reistu og ráku spítal-
ann í 75 ár, eða frá 1902 til 1977.
Stjórn Styrktarsjóðs
St. Jósefssystra Landakoti