Læknablaðið - 15.12.1997, Síða 13

LÆKNABLAÐIÐ 1997; 83
799
umræðu á málþingi sem haldið var í tengslum
við ársþing Svæfinga- og gjörgæslulæknafélags
Islands. Par voru mættir svæfingalæknar,
skurðlæknar og stjórnendur sjúkrahúsa á
landsbyggðinni auk landlæknis. Umræður
voru málefnalegar og gagnlegar. Engin ástæða
er til breytinga á svæfingaþjónustu landsbyggð-
arinnar þar sem hún er enn fyrir hendi. Frekar
er ástæða til að styðja við bakið á þeim sem þar
eru. Vandamál er hins vegar á þeim stöðum
þar sem ekki hefur tekist að rnanna svæfinga-
læknisstöður en þeir staðir liggja flestir nálægt
Reykjavík.
Fyrirsjáanlegt er að í framtíðinni verður erf-
itt að manna stöður sérfræðinga úti á lands-
byggðinni. Sérhæfing er einkennandi fyrir nýja
kynslóð lækna. Þetta mun án efa valda því að
erfitt verður að fá sérfræðinga til að sinna al-
rnennum skurðlækningum og svæfingum á
landsbyggðinni. Ungir læknar óttast mjög fag-
lega einangrun og munu því vilja leggja mikið á
sig til að geta haft tengsl við stóru sjúkrahúsin.
Einnig munu þeir síður vilja taka að sér verk í
öðrum sérgreinum. í framtíðinni er líka ólík-
legt að skurðlæknar eða heimilislæknar vilji
bera ábyrgð á svæfingum eða deyfingum eins
og tíðkast sums staðar í dag.
Sú hugmynd hefur komið fram að sérfræð-
ingar á landsbyggðinni bæði í skurðlækningum
og svæfingum væru að hluta til ráðnir á stóru
sjúkrahúsin, til dæmis fjóra mánuði á ári og
sæju stóru sjúkrahúsin um mönnun lands-
byggðarsjúkrahúsanna á meðan. Þetta form
gæti gert stöður úti á landi meira aðlaðandi og
rofið faglega einangrun þeirra lækna sem þar
starfa. Einnig losna læknar við að þurfa sífellt
að útvega afleysingu til að komast í þau frí sem
þeir eiga rétt á.
Auðveldast yrði að vinna að lausn ofan-
greindra mála ef heildarskipulag yrði gert fyrir
allt landið. Þetta kallar á talsverðan undirbún-
ing. Það er trú okkar að þar með yrði hægt að
auka líkur á því að sérhæft starfsfólk fáist til
starfa á landsbyggðinni, almenn skurðþjónusta
í héraði verði betri og bráðatilfelli fengju ör-
uggari úrlausnir.
Aðalbjörn Þorsteinsson
Oddur Fjalldal