Læknablaðið : fylgirit - 01.08.1978, Qupperneq 11

9
Pá urðu þáttaskil. Pá var það viðurkennt,
að þessi spítali væri jafn nauðsynlegur heil-
brigðisþjónustu landsins og aðrir spítalar.
Og þó stundum væri þungur róður að sækja
umsamdar greiðslur í greipar yfirvalda, hafði
þó skipt um og nú gátu læknar spítalans
helgað sig spítalastörfum óskiptir.
------ « --------
Landakotsspítali hefur alla tíð átt því láni
að fagna að hafa gott læknalið. Vmsir af
fremstu læknum landsins hafa unnið þar
sitt æfistarf. Guðmundur Magnússon, sem
var brautryðjandi í handlæknisaðgerðum á
landi hér var fyrstur yfirlæknir spítalans.
Guðmundur Hannesson starfaði þar í nokk-
uð ár eftir að hann fluttist til Reykjavíkur, en
liafði að vísu unnið flest sín afrek í hand-
lækningum á Akureyri, áður en hann kom
hingað. Hann var einn gagnmerkastur lækn-
ir íslenskur fyrr og síðar.
Við fráfall Guðmundar Magnússonar 1924
tók Matihías Einarsson við stjórn spítalans.
Hann bar ægishjálm yfir samtímamenn sína
í læknastétt og var kunnur víða um heim
fyrir þekkingu sína á sullaveiki.
Halldór Hansen tók við af honum 1944 og
gegndi því starfi þar til hann varð sjötugur
1959. Hann var íramámaður í aðgerðum á
maga og varð fyrstur lækna til þess að verja
doktorsrit við Háskóla íslands. Lengi mætti
halda áfram þessari tölu þó nú skuli hætt
I upphaíi var Landakotsspítali eini kennslu-
spítali landsins. 1930 þegar Landspítali tók
til staría, fluttist kennsla stúdenta þangað,
en ætíð var hér höfð um hönd kennsla bæði
stúdenta og ungra lækna þó í minna mæli
væri. Og nú um sinn hefur verið skipulögó
kennsla stúdenta á öllum þremur spítölum
hér í bæ auk kennslu ungra lækna í náms-
otöðum.
Vísindavinna er hluti af starfi allra þeirra
spítala, ocm vilja halda reisn sinni. Sú vinna
hefur verið of lítil á öllum sjúkrahúsum
þessa lands, en Landakotsspítali hefur stað-
í ístaðin i að sínum hluta. Á síðustu þremur
árum hafa 38 ritverk komið frá læknum spít-
alans. Hafa sum verið flutt á læknaþingum,
önnur birsí í tímoritum erlendum og innlend-
um, cn sum bíða birtingar.
------ • -------
Fjöldi landsmanna ber hlýjan hug til þessa
spítala og hefur gert það á liðnum árum.
Ymis félög hafa fært honum rausnarlegar
gjafir. Vil ég nefna:
Kiwanisfélaga,
Lionsfélaga,
Oddfellowa,
Rauða Krossinn,
Styrktarfélag Landakotsspítala,
Thorvaldsensfélagið og
Vinahjálp.
Margir einstaklingar hafa sýnt hug sinn í
verki með því að færa honum gjafir, sumir
stórar, aðrir smáar. Engir gefenda hafa séð
til annarra launa en þeirra, að framlag þeirra
gæti orðið til gagns sjúklingum spítalans.
Allar hafa gjafir þessar verið vel þegnar
og þó hefur aðstandendum spítalans þótt
mest verí um hlýhug þann og vináttu, sem
að baki þeim stóð. Um hitt, hvcr gjöfin er
mesi, get ég ekki dæmt. Stundum getur
smæota gjöfin verið stærsta fórnin.
Þad hafa ýmsir lagt hug og hönd að fram-
gangi Landakotsspítala og ekki allir „alheimt
daglaun að kveldi".
Sysíurnar hafa verið hjúasælar. Pað hef-
ur löngum þótt bera mönnum gott vitni.
Margt starfsfólk hefur verið hér árum og
jafnvel áratugum saman. Sumir hafa ekki
skipt um vinnustað eftir að þeir komu hing-
að, meðan |oeir höfðu starfsþrek.
------- ® -------
Nú þcgar systurnar hafa afhcnt íolenskri
|cjóð spítala sinn, geta þær litið yfir farinn
veg. Yfir æíikvöldi þeirra leikur Ijómi giftu-
ríks starfs og mikilla afreka. Að lokum vil
ég segja við þær á þeirra tungu: Wenn Du
das Klcinc tust als sei es eíivas Grosses,
dann wird Gott Dir dic Gnade leihcn das
Grosse zu tun als sei es etwae Kleines.
Hvort þær hafa þekkt þetta orð veit ég
ckki, en hitt er mér íullkunnugt af fjögurra
nratuga samstarfi, að þær hafa lifað eftir
því.
------- © -------
Á þcssurn skilum, er það ósk mín hugheii,
að sljórnendur spítalans um ókomin ár sinni
[aví smóa eins on það væri stórt, að sem
flcsíir af starfsliði spítalans geri fyrst kröf-
ur til sjálfs sín cn síðan til annarra. Pað er