Læknablaðið : fylgirit - 01.08.1978, Blaðsíða 17

Læknablaðið : fylgirit - 01.08.1978, Blaðsíða 17
15 months of treatment. However, many stones measuring < 15 mm in diameter will show at least some signs of dissolving within 12 months. Indeed, in our own unit, some 90% of patients with radio- lucent gallstones which measured <15 mm in diameter who took at least 13 mg CDCA Kg-1 day-1 and who achieved an unsaturat- ed bile as a result of treatment, had shown partial gallstone dissolution by one year. In patients who do not respond in this way one must ask about patient compliance in taking the medication prescribed. One should also critically re-examine the X-rays to assess gallbladder function and to look for evidence of calcification in the gall- stones. If the stones have not dissolved after 12 months treatment provided that the patient is agreeable (most are since they usually feel well during cheno- therapy), it is probably worth continuing therapy for up to 2 years. After that, very few patients with stones which initially measured < 15 mm in diameter who have not already done so, will show evidence of gallstone dissolution. If there have been good indications for treatment in the first instance, it may occasionally be justifiable to continue CDCA for longer than 2 years in patients with large gall- stones. SELECTION OF DIET In non-obese gallstone patients, we usually offer no particular dietary advice. However, there is some experimental and preliminary clinical evidence that the effect of CDCA on bile lipids may be enchanced by a low-cholesterol diet. As yet, this evidence is too limited to re- commend the wide-spread use of a low cholesterol intake when treating gallstone patients with CDCA. In obese gallstone patients, it seems sensible (on general medical grounds) to recommend weight reduction by dietary means. However, the results of one preli- minary study suggest that during active weight reduction in obese individuals, there is actually an increase in biliary cholesterol saturation. Recent studies from our own unit in patients with gallstones have not confirmed this observation; on the contrary, they have suggested that weight reduction decreases the saturation of bile with cholesterol which should potentiate the beneficial effects of CDCA on bile lipid composition and on gallstone dissolution. However, the bile lipid re- sponse to weight reduction is unpredictible. SELECTION OF „DRUG“ — CHENO OR URSO? Ursodeoxycholic acid, the 7 P epimer of CDCA, differs from its big brother CDCA, in only one respect — the hydroxyl group in the 7 position is in the P rather than in the « position. UDCA has been used as a choleretic in Japan for many years but in 1975, Makino and colleagues first reported its use as a cholelitholytic agent. Recent reports (1977) from Japanese workers and from several European groups (including our own) have confirmed that: 1. Like CDCA, treatment with UDCA pro- duces bile unsaturated in cholesterol and dissolves gallstones. 2. UDCA probably works by the same mechanism as CDCA — that is by reduc- ing hepatic cholesterol synthesis (and hence biliary cholesterol secretion) through its inhibitory action on the rate- limiting enzyme controlling cholestero- genesis — HMGCoA reductase. 3. Although more expensive to manufac- ture than CDCA, UDCA seems to be as effective as CDCA in 50—66% the dose. 4. Unlike CDCA, UDCA does not cause hypertransaminasaemia (seen in ap- proximately 30% of patients given CDCA). 5. UDCA again differs from CDCA in that it causes little or no diarrhoea — a dose related phenomenon seen in some 40% of patients taking CDCA. In spite of the apparent advantages of UDCA over CDCA, UDCA’s development is about 5 years behind CDCA and world- wide experience with UDCA treatment of patients with gallstones is extremely limi- ted. It seems likely, therefore, that for the forseeable future there is room for the
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Læknablaðið : fylgirit

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknablaðið : fylgirit
https://timarit.is/publication/991

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.