Læknablaðið : fylgirit - 01.08.1978, Qupperneq 36

34
TABLE IV MALES ADMITTED TO HOSPITALS
IN REYKJAVIK FOR ACUTE MYO -
CARDIAL INFARCTION.
DEATH BY AGE - GROUPS.
cf AGE B S P 1956-1968 LSP 1966 -1970 LK.T 1966-1975
N0 WHO DIED NO WHO OIED NO. WHO DIED
NO % NO 6/o NO. %
30-49 34 4 11 7 30 2 6 6 51 5 98
50-59 80 13 16 2 55 7 12-7 84 8 95
60-69 90 20 22 2 52 10 192 154 25 16 5
70 -79 50 20 40 0 51 15 294 94 25 26 5
80 - 20 13 65 0 8 4 500 23 15 652
TOTAl 274 70 25 5 196 38 193 403 78 193
TABLE V FEMALES ADMITTED TO HOSPITALS
IN REYKJAVIK FOR ACUTE MYO -
CARDIAL INFARCTION.
DEATH BY AGE-GROUPS.
? AGE BSP 1956-1968 L.S.P 1966-1970 L K T 1966-1975
NO WHO DIED NO. WHO DIED N0. WHO DIED
NO 6/. NO 6/. NO %
30 - 49 5 0 0 2 0 0 8 2 25 0
50-59 21 3 14-2 8 0 0 16 4 25 0
60-69 53 16 30-1 15 4 26 6 56 12 214
70 -79 48 24 50 0 22 8 363 64 16 25 0
80 - 13 6 46 1 8 5 625 30 16 53 3
TOTAL 140 49 35 0 55 17 309 174 50 287
TABLE VI PATIENTS ADMITTED TO HOSPITALS N REYKJAVIK FOR ACUTE MYO - CARDIAL INFARCTION BOTH SEXES. DEATH BY AGE-GROUPS.
9 . d AGE BSP 1956 1968 LSP 1966-1970 L K .T. 1966 -1975
NO. WHO DIED NO WHO DIED NO. WHO DIED
NO NO % N0 %
30-49 39 4 10 2 32 2 62 59 7 118
50-59 101 17 16 8 63 7 111 100 12 12 0
60-69 143 36 25 1 67 14 20 8 207 37 -
70-79 98 43 43 8 73 23 315 158 41 259
80 - 33 19 57 5 16 9 56 2 53 31 58 4
TOTAL 414 119 28 7 251 55 219 577 128 221
rafritsskermum og var dánarhlutfall þess
spítala 26,1%.
A töflum IV, V og VI er nokkur saman-
burður afdrifa sjúklinga með bráða krans-
æðastíflu á sjúkrahúsunum í Reykjavík.
Þess ber að gæta, að skýrsla Borgarspít-
alans (9) tekur til sjúklinga, sem stundaðir
voru áður en sjálfritarar komu í notkun
til að sýna hjartsláttaróreglu og var dán-
artíðni 29%.
Landspítalinn hefur birt dánartölur sín-
ar, sem voru 21% á 3ja ára tímabili fyrir
opnun hjartagæzludeildar (11) og 23,4%
á rúmlega 1 ári eftir að deildin tók til
starfa, sem þeir töldu aðlögunartíma deild-
arinnar (12). Á töflunum er þessum tveim
skýrslum slegið saman, enda enginn mark-
tækur munur á árangri.
í sjúklingahópi okkar eru 211 sjúkling-
ar á árunum 1966—’70 og er dánarhlutfall-
ið 20,8%, en á árunum 1971—’75 eru 366
sjúklingar og af þeim dóu 84 eða 22,9%.
Nú ber þess að gæta, vegna þess hvern-
ig sjúklingahópurinn er samsettur, að ekki
hafa allir sjúklingarnir á seinna árabilinu
komið á gjörgæzludeildina. Allir sjúkling-
ar, sem lagðir eru inn á spítalann vegna
gruns um kransæðastíflu, fara strax á
gjörgæzludeildina og ganga þar fyrir öðr-
um sjúklingum. Sömuleiðis þeir, sem fá
kransæðastíflu inni á spítalanum, ef það er
vitað. í hópi þessum eru sjúklingar, sem
lengi hafa verið hjúkrunarsjúklingar og
dáið í svefni, án þess að nein merki um
kransæðastíflu yrðu greind, fyrr en við
krufningu. Á þessum tima komu því 7
þeirra sjúklinga, sem dóu, aldrei á gjör-
gæzlu og er því um að ræða 359 sjúklinga,
en af þeim dóu 77 eða 21,4%.
Samkvæmt þessu virðist reynsla okkar
koma heim við reynslu Landspítalans, að
heildardánartala sjúklinga með kransæða-
stíflu hafi ekki breytzt við tilkomu gjör-
gæzludeildar.
Margs ber þó að gæta.
Þeir erlendir spítalar, sem hafa sýnt
mesta lækkun á dánartölu og vitnað hefur
verið í. hafa áður verið með allmiklu hærri
dánartíðni en spítalar hérlendis eða um
og vfir 30%, en hér á landi hefur tíðni
verið rúmlega 20%. Allir munu vera sam-
mála um, að úr því þessu lága hlutfalli er
náð, er erfitt að fá frekari lækkun, vegna
þess að batahorfur við hjartalost eru ennþá
nfar iitlar. Þá er líka ljóst, að verulegur
hluti þeirra, sem deyja úr kransæðastíflu.
gera það eftir að þeir eru komnir af gjör-
gæzlunni. í fyrri skýrslu Landspítalans
kemur fram að 15 þeirra 33 sjúklinga, sem