Læknablaðið : fylgirit - 15.12.1994, Side 44

Læknablaðið : fylgirit - 15.12.1994, Side 44
40 LÆKNABLAÐIÐ/FYLGIRIT 27 E 51 Hafa brjóstakrabbamein sem eru sýnileg ónæmiskerfinu verri horfur? Ingibjörg Guðmundsdóttir*. Helga M. Ögmundsdóttir^ og Helgi Sigurðsson'. 1 Krabbameinslækningadeild Landspítalans, -Krabbameinsfélag íslands. Það reynist erfitt að spá fyrir um horfur kvenna sem fá brjóstakrabbamein. Stærð æxlis, fjöldi jákvæðra eitla og hormónaviðtakar flokka konur í áhættuhópa. I áratugi hafa menn velt fyrir sér hvort frumur ónæmis- kerfisins geti haldið æxlisfrumum í skefjum. Við unnum að því fyrir nokkrum árum, á rannsóknastofu í sameinda- og frumulíffræði Krabbameinsfélags íslands, að kanna samskipti hvítra blóðkorna og brjóstakrabbameinsfruma í rækt. Safnað hefur verið upplýsingum um afdrif 48 kvenna sem greindust fyrir 2-5 árum síðan. I 15 tilfellum eru til upplýsingar úr tilraunum um áhrif hvítra blóðkorn á vaxtarhraða æxlisfrumnanna. I öllum lilfellum er þekkt tjáning vefjaflokkasameinda og flokkuðum við æxlin eftir tjáningu þeirra í þrjá flokka: æxli með mikla, breytilega og litla sem enga tjáningu. Horfur reyndust verri og eitlamcinvörp við greiningu fleiri í þeim sem höfðu breytilega tjáningu. I tilraunaglösum uxu æxlisfrumur hraðar í návist hvítra blóðkorna ef þær fyrrnefndu tjáðu vefjaflokkasameindir. Nú er á döfinni að kanna afdrif rúmlega 200 kvenna sem greindust með brjóstakrabbamein á árabilinu 1981-1984. Tilgangurinn er aö kanna hvort breytileg tjáning vefjaflokkasemeinda innan æxlis er mælikvarði á verri horfur. TJÁNING CD46 OG CD59 í F 52 KIRTILFRUMUÞEKJU í BRJÓSTA- OG RISTILKRABBAMEINI Leifur Þorsteinsson '), Paulin M Harrington og Peter M Johnson Rannsóknastofnun í ónæmisfræði og Vefjasýnabankinn Háskólinn í Liverpool P.O. Box 147 Liverpool L69 3BX, England. Einn aöalþáttur á vessahlið ónæmiskerfisins er komplementkerfið. Til að halda þessu kerfi í skefjum hefur líkaminn valið þá leiö að flestar frumugerðir hafa utan á sér viötaka sem geta gert komplement kerfið óvirkt. Meðal þessara viðtaka eru l),anembrane cofactor protein" MCP = CD46.Það bindur C3b/C4b og veldur því ásamt factor I að komplement ræsing stöðvast.2) „membrane inhibitor of reactive lysis“ MIRL =CD59. Þetta prótein hindrar tengingu C9 við C5b-8 fléttuna (2). Rannsóknir á hvítblæði hafa leitt í Ijós að þétmi MCP á frumunum er allt að áttföld miðað við heilbrigðar frumur. Lttið er vitað um þessa viðtaka í föstum æxlum. Bæði þessi prótein eru tjáð í miklu magni í syncytiotropho- blöstum í legkökunni í móðurlífinu. Hugsanlegt er þvt að sambærilegir ferlar (mekanismar) séu í gangi við krabba- meinsvöxt og við fósturþroskun í móðurlífi.Rannsóknir á þessum viðtökum á krabbafrumum (btjóst, ristill) gætu lein tíl aukins skilnings á eðli krabbameina. Efniviöurinn samanstóð af: 1) 45 vefjasýnum úr brjósti, 31 „ductal cell carcinoma", níu „fibroadenoma" og fimm sýnum úr vef án krabbafrumuíferðar, 2) 23 sýnum úr ristli, 14 „adenocarcinoma" og níu sýnum úr heilbrigöum vef. Gerð var ónæmislitun á vefjasneiðum með mótefnum gegn eftírfarandi antigenum CD46, CD59, MHC flokkur I og II. Niðurstöðumar sýndu að CD46 er tjáð í kirtilfrumu- þekju í öllum gerðum vefs úr brjósti þó sterkast í „fibroadenoma". Tjáning CD59 var mjög svipuð og tjáning CD46 í „fibroadenoma" en í kirtilfrumuþekju „ductal cell carcinoma" og í heilbrigðum vef var tjáning CD59 hinsvegar ívið veikari heldur en tjáning CD46. MHC flokkur I og II var tjáð í flestum heilbrigðu bijósta og „fibroadenoma" sýnunum. Þetta var hins vegar ekki raunin fyrir ,4uctal cell carcinoma" þar sem öfugt samband var milli tjáningar MHC antigena og tjáningar CD46 og CD59. M.ö.o. væri tjáning CD46 og CD59 sterk var tjáning MHC antigena veik. I 14 „adenocarcinoma" sýnum úrristli voru CD46 og CD59 greinilega tjáð, andstætt við heilbrigðan ristilvef. Tjáning MHC antigena var svipuð og í sambærilegum brjóstavef. Þ.e. væri tjáning CD46 og CD59 sterk var tjáning MHC bæöi flokkur I og II veik. Engin tengsl reyndust vera á milli stigunnar krabbameina og tjáningar þeirra antigena sem sýnin voru lituð fyrir. Tjáning þessara komplementstjórnunar próteina er sérstaklega sterk í syncytiotrophoblöstum í legkökunni Mjög sennilegt er að þeir hafi vemdandi hlutverk.Okkar niðurstöður benda því til að sambærilegir ferlar geti varið krabbameinsvöxt gegn ónæmishöfnun. •) Núverandi heimilisfang: Blóðbankinn, erfðafræði- deild Landspítalinn Reykjavík. 2) Hourcade D, Holers VM, & Atkinson JP. (1989) The regulators of complement activation (RCA) gene cluster. [Review] Adv Immunol 45: 381-416.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128

x

Læknablaðið : fylgirit

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið : fylgirit
https://timarit.is/publication/991

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.