Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.01.1929, Qupperneq 43

CAVALIER HOFUÐSMAÐUR
Eftir George R. Preedy.
Monseigneur de Villars, mar-
skálkur, var hugsi, þar sem hann
hélt innreið sína í bæinn Lodéve
í broddi herliðsins. Hann hafði
farið um héraðið Languedoc og
séð, hve hörmulega það var leik-
ið. Hingað hafði hann aldrei kom-
ið áður, en nú hafði hann verið
sendur hingað til þess að bæla
niður uppreisn Camísardanna. —
Þeir voru mótmælandatrúar og
æstir ofstækismenn. í sex ár höfðu
þeir varizt og hrakið á bug hverja
árás. Þeir leyfðu sér að standa
uppi í hárinu á sjálfum hinum
,,allrakristilegasta“ konungi.
Það var líka alveg óvenjulegt
þetta. Marskálkur franska hers-
ins, sem barist hafði við fræg-
ustu hershöfðingja heimsins, ver-
ið yfirmaður alls hersins í Flan-
dern árum saman og hafði auk
þess orð á sér fyrir að vera ein-
hver sleipasti og atkvæðamesti
stjórnmálamaður allrar hirðar-
innar í Versölum, þessi maður
var nú sendur með her manns til
þess að bæla niður uppreisn fá-
einna fátæklings bænda í Ceven-
na-föllunum. Þeir voru margir,
sem skildu ekkert í því, að hann,
Louis Hector, hertogi af Villars,
skyldi láta bjóða sér annað eins
verkefni og þetta. Auðvitað vissu
menn ]>að, að þessi uppreisn var
að verða að hinu mesta vand-
ræðamáli, og menn vissu það líka,
að Villars gat ekki neitað hans
hátign um neitt, en samt —. En
Villars var engu síður hæversk-
ur en duglegur. Hann hneigði sig
brosandi og sagði: „Eitt silki-
band enn með gimstein festan við
annan endann, getur ekki gert
mér neinn skaða.“ Svo tók hann
þrjú þúsund riddara, fór alla
þessa löngu og leiðinlegu ferð,
og nú var hann, sem sagt, seztur
að hér í Lodéve. Þetta var smá-
þorp langt inni í Cevennaföllum,
einmana og eyðilegt. Það var ekki
furða, þó að einmitt slíkur
staður sem þessi, væri síðasta at-
hvarf uppreisnarmanna.