Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.01.1929, Blaðsíða 60
58
Frá Alþingi 1929.
[Stafnir
ráðríkra en ráðlausra og óstarf-
hæfra manna. Hér er bréfið, eins
og það er prentað í Fornbréfa-
safni II, nr. 63:
„Herra, í orlofi að tala, get eg
flestum verða ei allhægt að stjórna
ríkinu nema þeim, sem hann legg-
ur hendur og höfn á sean hann
vill. Er svo mikið ríki hans á
landinu, að yðrir menn skulu varla
svo við horfa, sem þeir þykjast
mannan til hafa, eður skaplyndi.
...... Þingi voru í sumar réðu
þeir Rafn og biskup. Höfðu skamt
og meðallagi skilvíst, að því er
sumum þótti. Lögsögumaður var
ógreiður og skaut flestum málum
undir biskups dóm og annara
manna, þeirra er sýndist. Af lög-
réttumönnum nýttist lítið.“
Þetta er góð mynd af þinginú
h. u. b. 652 árum síðar, ef klætt
væri í nútíðar búning.
Svipur þingsins hinn samil
Stj órnarf rum vörpin.
„Dugnaður“ stjórnarinnar.
Eitt af því, sem hafa má til
marks um dugnað hverrar stjórn-
ar, er frumvörp þau, sem hún
leggur fyrir Alþingi.
Er með því ekki fyrst og fremst
átt við frumvarpa-/jöída«n, held-
ur hitt fremur, að þau sje veiga-
mikil og vel undirbúin, og að
stjórnin hafi undirbúið þau án
mjög mikillar aðstoðar og kostn-
aðar.
Á næstsíðasta þingi voru stjórn-
arfrumvörpin ekki svo fá talsins,
en flest ómerkileg og svo sem eng-
in stefnumál eða stórtmál. En þá
mátti með einstökum góðvilja
finna þá afsökun, að stjórnin
væri ekki búin að vera nema lið-
lega hálft ár við völd, óreynd og
óhörðnuð.
Nú var ekki þessu til að dreifa
lengur. Stjórnin hafði alt árið til
starfsins. Og ekki vantaði hana
einurð til þess að taka sér þá
hjálp, sem þurfti. — Milliþinga-
nefndir og aðstoðarmenn störfuðu
með henni, og hefir sú aðstoð
ugglaust kostað tugi þúsunda. —
Nefndirnar eru beinlínis orðnar
að alvarlegu fargangi síðan þessi
stjórn tók við, og má sjá skýrasta
greinargerð um það í ræðu Magn-
úsar Guðmundssonar, sem hann
flutti á eldhúsdegi. Auk þess
hjálpuðu Búnaðarfélag, Fiskifé-
lag, Flugfélag íslands, Síldar-
einkasalan, Dansk-íslenska ráð-
gjafarnefndin og hver veit hve
margar stofnanir stjórninni til
við frumvarpagerðina.
En alt þetta dugði ekki til þess
að þessi hugmyndasnauða og