Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.01.1929, Side 88

86
New York.
[Stefnir
>Qóða frú Sigriður, hvernig ferð.’þú að'búa til
svona góðar kökur?«
>Jeg skal kenna þjer galdurinn, Olöf mín. Not-
aðu aðems Lillu-Gerpúlver, Eggjapúlver og alla
dropa frá Efnagerð Reykjavíkur, þá verða kökurnar
svona fyrirtaks góðar. Það fæst hjá öllum kaup-
mönnum, og jeg bið altaf um Lillu-Gerpúlver«. —
og í stálhólkum, sem liggja á botn-
inum, á kafi í leirnum.
Þegar yfir til Brooklyn kemur,
taka fyrst við vörugeymsluhús ljót
og lág og fátæklingahverfi, óhrein
og lítilf jörleg. En svo breytir bær-
inn um svip. Þar eiga flestir Norð-
urlandabúar í New York heima,
enda eru hvergi eins margir Norð-
urlandabúar á einum stað utan
heimalandanna. Þeir fylla þar heil-
ar götur, og sést þetta, ef aðgætt
eru nafnspjöldin á húsunum. Þar
er Petersen bakari og Jensen kjöt-
kaupmaður; þar er Liljekvist klæð-
skeri og Stormoen fiskkaupmaður.
Og í skemtigarðinum mikla blasir
við aðalinnganginum líkneski af
H. C. Andersen gamla, „the Fairy-
tale teller“.
Long Island er stór eyja, og
langt frá því að borgin nái um
hana alla. Þar eru víðáttumiklir
skógar og engi og langar fjörur,
og fara miljónir manna úr borg-
inni á helgidögum til þess að
hressa sig úti í „náttúrunni“-
Frægasti skemtistaðurinn þar,
er „Coney Island“. Þangað safn-
ast ódæma sægur af fólki og lætur
öllum illum látum, og eru skemt-
anirnar af lélegasta taginu, spil