Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.04.1931, Qupperneq 32

12ö
þriggja sólarhringa athæfi, úr
því hann segir:
......,Þrá að glata heiðri og
hamingju líkama og sálar — það
er að vera ástfanginn — ráfa um
borgina í myrkrinu, eins og
drukkin skækja — það er að
vera ástfanginn".
Nú munu vændiskonur ráfa
um borgir til að fá fé, fremur en
af brjóstrænum ástæðum. Eru þá
þjófarnir ástfangnir, sem ráfa
um strætin? eins og drukknar
skækjur.
.... „Eiginkonan og skækjan
eru tvær hryllilegar minjar for-
tíðarinnar, tvær vörður á sama
vegi og bera hvor í aðra ....“.
Ætti að vera bcr, ef rétt væri
ritað, „og ber hvora í aðra“. Höf-
undi þessum væri sæmra að rita
rétt mál íslenzkt, heldur en að
sletta útlenda skyrinu, sem hann
gerir.
.... „Skækjan — það er kon-
an, konan — það er skækjan ....
Aðra kaupi eg til samneytis við
mig æfilangt. Hina kaupi eg til
samneytis við mig eina nótt“.
Skárri er það nú kaupamatSur-
inn!
Móðir mannsins, sem gýs þessu
endemi upp úr botnlanga sálar
sinnar, hefir óbrýna ástæðu til að
segja:
[Stefnir
„Sæl eru þau brjóst, sem þú
mylktir“.
Nú kemur lýsing á jungfrú
Diljá.
„Engin kona fal sólgnari kven-
leik í vaxi lenda sinna“.
Er þetta fagurfræði
„Hreyfingar hennar voru eins
og hreyfingar óumræðileikans“.
Hvar og hver er óumræðileik-
inn? Og hvernig hreyfist hann?
Þessi málsgrein er til dæmis um
vitleysu-málsgrein Vefarans. Slík-
ar lokleysur eru nálega óteljandi.
Þessi kona með „sólgna kven-
leikann í lendarvaxinu“ kom til
Steins Elliða á næturþeli, smeygði
sér undir yfirsængina hjá honum
og mælti á þá leið við hann, að
hann mundi þó ekki reka frá sér
nakta konu. Tveim mánuðum síð-
ar missti hún fangs. Um það bil
skildi hún Við bónda sinn, elti
Stein suður í Rómaborg. En þá
vildi hann ekki sjá leifarnar sín-
ar og laumaðist frá Diljá og „vax-
inu“ hennar — á götunni.
Þá er nú örnólfur bóndi henn-
ar búinn að skjóta sig — þessi
stálkaldi umsýslumaður, sem svo
var rammstaður í ástamálum, að
hann bræddi það og melti í 10—
20 ár, að biðja þessarar konu>
sem svo var honum náin, að hann
þurfti ekki meira viðbragð að
\
Feimnismálin.