Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.04.1931, Síða 74

Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.04.1931, Síða 74
168 Verndarvættimar við vög-gu barasins. [Stefnir sér sendibréf, skrifað á ljós-rós- rauðan pappír. „Kæru vinir! 0, hve eg gleðst yfir litlu dóttur ykkar. Hamingj- an gefi, að hún verði hraust og hamingjusöm, og fær um að taka á móti því fyrirmyndar-uppeldi, sem nú á að fara að byrja. Upp frá þessum degi mun eg þrá þá stund, þegar þú, kæra Elsa, hefir lokið uppeldi hennar í anda hug- sjóna þinna. Þú manst hverju þú hefir lofað. Heill og heiður fylgi starfi þínu. Alma“. Augu okkar húsráðanda mætt- ust. „Þessar hugsjónir og þessi lof- orð hefi eg vitanlega ekki haft nokkra hugmynd um hingað til“, andvarpaði húsráðandinn og brosir ltaldranalega. En enginn dráttur breytist í andliti húsfreyjunnar. Það er eins og það sé innsiglað með sjö innsiglum Opinberunarbókarinn- ar, og svipurinn alvöruþrunginn, sem svipur þess, er tekið hefir þá ákvörðun að ala upp nýja og betri kynslóð. Hún var komin með nýtt heillaóskabréf í hend- ina. „Hamingjusömu vinir! Eg er nýbúin að sjá gleðitíðindin í blaðinu. Farsæld, heilbrigði og langt líf! Koapra. E.S. Um leið gríp eg tækifær- ið til þess að benda þér, kæri Kári, á þær stórmiklu framfarir, sem orðnar eru á sviði líftrygg- inganna. Einkum að því er snert- ir barnatryggingar. Og sérstak- lega hjá félagi okkar „Pohjan- táhti“. Það er alveg ágætt. Þú verður steinhissa, þegar þú heyr- ir skilmálana. Sjáumst bráðum“. „Framfarirnar eru sannarlega meira en litlar“, segi eg hlæj- andi. „Eg man ekki til, að eg hafi nokkru sinni vitað samfagn- anda snúa sér eins beint að mál- efninu og þennan“. „Og hann er viss með að koma sínu fram“, andvarpar húsráð- andi. „Ef eg þekki hann rétt, þá kemur hann hingað áður en vik- an er á enda, og þar með verð- ur líf og framtíð Önnu Maríu tryggð“. „Eins og vera ber“, segir hús- freyja og veifar nýju bréfi. „Mínar innilegustu hamingju- óskir! Megi dóttir ykkar umfraru allt verða frjáls og sjálfstseð kona; eg óska þess, að æfistarf hennar verði ekki að hlaða und- ir karlmennina, en að hún riti sitt eigið nafn gullnum stöfum heiðurs og frama við hlið karl- mannanna í annála föðurlands- ins. Velkomin, litla stúlka, sem
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira.

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira.
https://timarit.is/publication/1024

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.