Sagnir - 01.06.1997, Síða 8

Sagnir - 01.06.1997, Síða 8
„Hvergi skeikaði um minnstu hreyfmgar, stjómandinn hafði fullkomið vald á þessum friða hópi, er vakti óskipta aðdáun allra áhotfenda. “ Iþróttafólkið við lýðveldisstqfnun 1944 gengurfram undirfánum og lúðrablœstri, einhuga og samhent, þjóðin í smœkkaðri mynd. — Þjóðminjasafn Islands. veginn. Ekki virðist hafa komið til álita að fella glímuna niður enda höfðu einhverjir erlendu gestanna á orði að þeir færu ekki frá Þingvöllum fyrr en eftir glímusýning- una.17 Fréttamaður Sjónvarpsins á staðn- um var sannarlega ekki að gera minna úr hefðinni en efni stóðu til fyrr um daginn þegar hann útskýrði örnefnið Fang- brekku. Þar „tókust menn fangbrögðum og glímdu ... á sléttunni við brekkufót- inn. Og hér hefur verið glímt í 700 ár og hér verður líka glímt síðar í dag.“'“ A hátíðinni 1994 var glíman horfin af hátíðardagskránni en var sýningaratriði ásamt mörgu fleiru.1'' Greinilegt er að hún hafði þá allt annan sess en á fyrri hluta aldarinnar því ekki fer á milli mála að þá var glíman hátt skrifuð. Þegar tigna gesti ber að garði er eðlilegt að landsmenn tjaldi því sem mest þykir til koma. Arið 1921 var sýningin á Þingvöllum í hópi með Gullfossi og Geysi.2" Eina leikfimin sem gestir gátu notið á hátíðarsviðinu 1994 var sýning Þjóðdansa- félags Reykjavíkur á laticers sem eru af- brigði af qnadrille, dansi sem enskir aðals- menn fluttu úr danssölum fransks hefðar- fólks til síns heima eftir Napóleonsstríðin.21 Fivarf glímunnar og fimleikanna er vís- bending um að íslendingar hafi ekki haft þörf fyrir að sanna neitt annað en þeir væru nútimaleg þjóð. íslenska glíman er í besta falli skemmtiatriði en ekki til hátíðabrigða. Umræddur dans er afar tignarlegur en get- ur varla talist mjög þjóðlegt fyrirbæri. Lýðveldisafmælið 1994: Segjum þeim söguna ... í ávarpi semVigdís Finnbogadóttir, þáver- andi forseti Islands, flutti á lýðveldis- afmælinu 1994 hvatti hún fólk til að hlúa að sögunni og segja hana börnum „svo þau geti sagt sínum börnum.“22 Ef litið er á dagskrána á Þingvöllum þá var hún í rauninni tvíþætt. Hátíðardagskrá var um rnargt hefðbundin, með þingfundi, ræðu- höldum, guðsþjónustu og ættjarðarsöngv- um. Hins vegar var ýmislegt til skemmt- unar og fróðleiks viðs vegar um hátíðar- svæðið, dagskrá sem hlaut hina einkenni- legu nafngift Fjölsýningin Þjóðleikur.23 Sýningin var vissulega fjölbreytt en hafi hún átt að vera táknræn fyrir 50 ára sögu lýðveldisins, eða sögu Islands yfirleitt, er rétt að staldra dálítið við. Gömlu höfuð- atvinnuvegirnir tveir fengu sína umfjöll- un. Nokkrar konur sneru heyflekk með hrífum, sýnishorn úr Húsdýragarðinum voru til staðar og í tjaldi mátti sjá sauða- völuspámann og fólk að vinna úr ull, horni og roði.24Til að gera sjávarútvegin- um skil var slegið upp söltunarplani ineð yfirskriftinni „Sigló ’61“ og þar hömuð- ust síldarstúlkur við að salta á milli þess sem þær tóku lagið eða fengu sér snúning með sjómönnum og síldarspekúlanti.25 Það var dansað á fleiri stöðum en lík- lega hvergi jafn dátt og á einni brúnni yfir Oxará. Þar hringsnerust nokkur pör við harmonikkuleik svo klukkutímum skipti og ein kvennanna taldi fyllilega viðeig- andi að sýna þennan brúardans, það hefði tíðkast í Laugaskóla og hlyti að hafa verið eins annars staðar.2'' Iþróttamenn frá Fim- leikasambandi Islands voru líka duglegir að hreyfa sig, hópur þeirra fór um svæðið og sýndi gestum Möllers-æfmgar. Þær enduðu með miklu heljarstökki sem að sögn stjórnandans átti að tákna stökk landans inn í framtíðina.27 Hafi þetta komið einhverjum spánskt fyrir sjónir má vænta þess að sama hafi gilt um listmálarana sem höfðu komið sér fyrir á víð og dreif um hraunið með trön- ur og barðastóra hatta. Þar voru komnir nemendur Myndlista- og handíðaskóla Islands sem áttu að stæla Jóhannes S. Kjar- 6 SAGNIR
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Sagnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.