Sagnir - 01.06.1997, Page 53

Sagnir - 01.06.1997, Page 53
sæta hörðum refsingum fyrir að versla ut- an umdæma sinna. Fjórum dögum eftir að þeir Árni og Páll höfðu farið tiltölu- lega mjúkum orðum urn umdæmaskipt- inguna gáfu þeir konungi harðorða greinargerð um þá málsmeðferð þegar Hólmfastur var hýddur fyrir að selja fiska i Keflavík en ekki í sínu umdæmi, Hafn- arfirði. Peir bentu meðal annars á að i til- felli Hólmfasts hafi umdæmaskiptingin verið óljós og að auki sleppti sýslumaður kaupmanninum í Keflavík við þá refsingu sem hann átti að sæta fýrir hlutdeildina. En það sem verra var: Brotið á reglugerð umdæmaverslunarinnar var framið í við- urvist Múllers amtmanns.34 Tómas var búsettur í Rifshafnarum- dæmi en hafði haldið út á mið í Stapa- umdæmi og selt þar fenginn. Kaupmenn í báðum umdæmum gerðu tilkall til fisks- ms enTómas átti yfir höfði sér Brimar- hólmsvist fyrir að hlunnfara kaupmann- inn í Rifi, L. Bærtelsen. Árni Magnússon reyndi að blíðka Bærtelsen og í bréfi þann 18. júlí 1703 lýsti hann þeirri skoð- un sinni að óréttlátt væri að gera mönn- um skylt að sækja fisk innan síns svæðis ef aflabrestur væri þar viðvarandi. I því sam- bandi sagðist Árni vera mótfallinn því að setja á slík boð og bönn sem gætu hamlað því að nauðsynleg vöruskipti færu fram uiilli landshluta.35 En í bréfum til tveggja kaupmanna, Peters Fjelderups 16. sept- ember 1703 og Christians Poulsens 18. Júlí sama árjátaði Árni að mál Tómasar væri ekki þess virði að eiga á hættu að stugga við yfirvöldum í landshlutanum og S1g skorti auk þess tírna, vilja og þor til þess.36 I3egar sendiboðarnir reifuðu þessi tvö dónismál kvað við mun harðari gagnrýni a umdæmaskiptinguna en í skýrslunni til konungs haustið 1704. Skiptir þar mestu að löggæslumönnum hveiju sinni hætti til að stjórnast um of af undanlátssenri í garð kaupnranna. Þar má sjá í máliTómasar að Arni var ekki fús til að stugga við kaup- monnum og yfirvöldum staðarins en á hinn bóginn sanrdi hann langa greinar- gerð um mál Hólmfasts. Hefur þar ef til vill skipt miklu að koma á framfæri gagn- rýui á Kristján Múller, Árni gæti hafa álit- *ó það hentugt fýrir komandi kappræður 1 verslunardeilunni og þar voru amtmað- ur °g Arni á þessum tíma á öndverðum nteiði. Félagsverslun vex íiskur um hrygg kfm líkt leyti og nefndarmenn sendu skýrsluna um Hólmfastsmálið á haustdög- urn 1704, lagði danski kaupmaðurinn og sæfarinn Bendix Nebel fram tillögur um endurskipulagningu á Islandsversluninni. Hann taldi að hún skilaði ekki eðlilegum ágóða á meðan einstakir kaupmenn rækju hana hver eftir sínu höföi. Nebel mælti því eindregið með því að stofnað yrði öflugt félag til að reka verslunina og benti meðal annars á velgengni Austur-Indíafél- aganna i Englandi og Hollandi.37 Bæði þessi félög voru þá á hátindi ferils síns og rekin með áður óþekktum hagnaði um aldanrótin 1700.3* Nebel benti á að félög af slíkri stærð- argráðu hefðu átt auðvelt með að efla iðnað og framleiðslu í nýlendunum sem skilaði sér strax í aukinni verslun. Hann vildi láta fræða landsmenn í verslunar- rekstri og sjávarútvegsfræðum og senda menn til að kenna þeim ullariðnað. Hefja ætti þilskipaútgerð til að stunda djúpmið við íslandsstrendur sem annars væru þurrausin af Englendingum og Hollend- ingum. Kaupmenn ættu enn fremur að nota skipakost sinn í auknum mæli til hvalveiða. Þessar hugmyndir féllu strax í góðan jarðveg hjá stjórnarherrum í Friðriks- borgarhöll og tveimur valdamiklum kaup- mönnum.39 Fleiri bættust í hópinn, þar með talið Kristján Múller amtmaður sent var því lagstur á sveif með Lárusi Gottrúp. Þann 3. mars 1705 sendi Múller Friðriki fjórða stutta Jón Vídalín biskup. Hann varfrá upphafi einn helsli andstœðingur liug mynda Gottrúps um Jllagsverslun. Þjóðntinjasafn Islands. greinargerð með tillögum um hvernig hægt væri að auka tekjur af landinu. I verslunarmálinu tók amtmaður eftirfar- andi afstöðu:4" Saa synis at Compagniet vel kunde vedstaa at give baade for haunenis bes- eiling, saa vel som for jordebogens ind- komster, (saa som begge udi forige Compagniets tider har vonre under en forpagtning,) udi aarlig afgift den for- hen beregnede sunnna, 20 586 Rdr. Framar i bréfinu hafði Múller sýnt fram á hvernig hefði verið hægt að auka tekjur konungs á tímabilinu 1695 til 1702 úr 19.860 ríkisdölum. Stofnun félagsverslun- ar gerði enn frekari hækkun mögulega. Verslunarráðið í rentukammerinu tók málið til umfjöllunar í desembermánuði árið 1704. Eftir að hafa leitað álits hjá Is- landskaupmönnum, Bendix Nebel og Múller amtmanni voru herrar þar á bæ mjög fylgjandi félagsverslun. Á þessum tima voru bresku og hollensku Austur- Indíafélögin að verða að sameignarhluta- félögum og hefur það væntanlega haft áhrif á tillögur verslunarráðsins.41 I apríl 1705 lagði það til við konung að um næstu áramót yrði eitt sterkt félag látið sjá um Islandsverslunina til tíu ára. Félagið skyldi hafa höfuðstól upp á 120.000 ríkis- dali sem skipta ætti upp í 120 hluti. Gamlir Islandskaupmenn mættu eignast allt að sex hluti í hinu nýja félagi en aðrir utanaðkomandi ekki fleiri en tvo. Hér var stefnt að laustengdari samtökum en hug- myndir Gottrúps höfðu gengið út á haustið 1701.42 Þeir kaupmenn sem fýlgjandi voru fél- agsverslun sendu frá sér greinargerð í tíu liðum þar sem raktir voru kostir hennar. Með félags- verslun ætti að jafnast út það misræmi sem væri milli ágóðans af ein- stökum höfnum, sér- staklega þeim sem eingöngu buðu upp á slátur til útflutnings. Enn frenrur gæti stórt félag betur þolað áföll og slys senr iðulega hentu kaupför og hægt væri að spara umtalsvert í tryggingakostnaði. Fleiri fjölskyldur gætu kornið að versluninni ineð hinu nýja fýr- irtæki, hægt væri að dreifa ábyrgð- inni og fleiri væru til taks til að koma al- menningi til hjálpar í hallærum. Konung- ur gæti komið á föstum afgjöldum og þyrfti ekki í jafn ríkum mæli að veita af- slátt og undanþágur frá þeim. Umdæmin töldu kaupmennirnir vera ranglát, hægt yrði að afnema þau og þar með gætu landsmenn verslað í nálægustu höfninni. Múller amtmaður bætti við eftirtöldum atriðum: Hægt væri að auka verslunina og efla handverk með hjálp aðflutts hol- lensks verkafólks. Félagið myndi auðveld- lega geta stuðlað að aukinni fjárfestingu á Islandi og benti hann þar á velgengni slíks félags í Englandi, rétt eins og Bendix Nebel.43 Sífellt fleiri kaupmenn gengu nú til liðs SAGNIR 51
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Sagnir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.