Sagnir - 01.06.1997, Side 58

Sagnir - 01.06.1997, Side 58
Mál ástarinnar Brot úr bréfum elskenda á 19. öld Hvernig var samskiptum kynjanna háttað á síðustu öld? Heimildir erujáorðar og þvi auðvelt að álykta sem svo að lítið hafi fariðfyrir rómantískri ást milli einstaklinga.Jafn persónuleg bréf og hér birtast sýna hins vegarfram á hið gagnstæða og það kemur á óvart hversu djúpar tilfmningar kynin báru hvort tií annars. Það er líkt og tilfmningarnar beri elskendurna ofurliði á stundum. Bréfm sem hér birtast máfmna í handritadeild Landsbókasafns Islands — Háskólabókasafns og tilheyra bréfa- safni SkaftaJósefssonar (1839—1905) ritstjóra á Seyðisfrði, Lbs 2561 4to. Skafti lagði stund á lögfræði í Kaupmannahöfn og á námsárum sínum skrifaðist hann á við eiginkonu sma,Sigríði Þor- steinsdóttur (1841—1924). Hún sigldi utan með honum en hélt heim á leið árið 1869 og beið hans í nokkur ár, ásamt ungri dóttur þeirra. Það er á þeim árum sem bréfm eru rituð. Hún „Nú gefst mér sú gleðistund að geta skrifað þér, elskaði, þvi hér liggur gufuskip sem fer til Spánar með fisk. Það er mitt mesta yndi nú að mega skrifa þér. Ætíð hefur það fyllt hjarta mitt fognuði, jafnvel bréfið sem ég skrifaði þér stuttu áður en ég fór frá Höfn og sem þú fékkst uppi hjá manuduktörnum þínum kyssti ég allt utan áður en ég stakk því í vasa minn til að bera það inn í bæinn til þín. Þú manst hvers efnis það var? O, þá var ég hjá þér, þá varstu þó sjaldan lengur í burtu frá mér en 12 tíma í senn og þótti mér langt. En nú, nú ertu svo langt í burtu frá mér elskaði og þó ég horfi út um glugg- ann og þó ég breiði faðminn út og þó ég segi við elsku Boggu mína: „Bráðum kem- ur elsku pabbi.“ Þá kemur ekki pabbi samt, enginn kemur fyrir hornið eins og í Wesselsgötu. Þegar ég sá þig koma þar fyrir hornið þá lyftist ég öll á flug. Þá var mitt lifsyndi að hlaupa og ljúka upp. O, fótatakið á tröppunum þekkti ég ævinlega og höggin á hurðina þekkti ég líka. Hver hreyfing lík- ama þíns hefur þannig grafið sig djúpt í sálu mína, Skafti! ... Nú er kominn 18. nóvember, ég lofa guð fyrir hvern daginn sem líður því alltaf færist þá nær takmarkinu sem ég þrái, nær fundum okkar, blíða elskan mín! O, þú ert ástarbliður Skafti, hver er eins og þú? O, hvað það er sætt að geta kallað þig „manninn sinn“. O, hvað ég er stolt með sjálffi mér þegar ég nefni þig svo hér sem ég gjöri alltaf. Þú ert líka „minn maður“, minn og einskis annars, ekki einu sinni „þinn“ maður. Nei, þú átt ekki ráð yfir þér nema að ég gefi þér það, þú verður því að fara vel með það sem ég á og sem ég hefi trúað þér fyrir, trúað? Já, ég trúi þér og þó freistarinn oft komi og hvísli í eyra mitt og segi: „Manstu eftir hvernig þú hvíldir við brjóst hans, mannstu hvernig hann þá lék við brjóst þín og hvernig þið bæði þá gleymduð ykkur í innilegustu ástarfaðmlögum á eft- ir. Mannstu hann sagði að hann gæti vakið upp hjá þér þá innilegustu ástarlöngun með því að leika við brjóst þín, trúirðu honum nú?Veistu nema hann brúki þetta bragð við fleiri?“ O nei, þó hræðsla og freistarinn með öllum sín- um útsendurum ásæki mig skal ég samt trúa því að þú sért mér trúr annars gæti ég heldur ekki lifað. Ef ég ein- hvern tíma fengi grun um annað þá dræpi ég mig, ég get ekki hallað mér að því brjósti sem svikur mig. O Skafti, gleymdu mér ekki, farðu ekki á þá staði sem freista þín, vertu ekki í vondu selskapi með vondum mönnum. Og þó þú hugsir að það ekki skaði þig ef þú ekki tekur þátt í þeirra illsku þá gjörðu það ekki samt. Það skaðar bæði þig og mig, láttu engan geta flimtað með og sagt: „Hann var með þessum eða þessum, í það og það skipti." Því þegar svo er sagt þá er aldrei tekið tillit til hvort allir hafa verið jafnir eður eigi. Æ, reiðstu mér eigi þó ég tali um þetta besti blíði, taktu ekki hart á elskandi hjarta. Þú manst við töluðum oft uin þetta og ég bað þig þá svo heitt. O, ég bið þig enn, gleymdu mér ekki. Geym mér allan ástarhita þinn óskertan, geym mér þig hreinan. Ö, ég vil fá að njóta þín, enginn nema ég má fá Sigríður Þorstcinsdóttir og Skafti Jósefsson árið 1865, tvámur átrum áð- ur en þau giftn sig og cigmiðust sittfyrsta barn. Myndina tók Tryggvi Gunnarsson á Hallgilsstöðum I Fttjóskadal. - Landsbókasafn Islands — Háskólabókasafn. 56 SAGNIR
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Sagnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.