Sagnir - 01.06.1997, Síða 58

Sagnir - 01.06.1997, Síða 58
Mál ástarinnar Brot úr bréfum elskenda á 19. öld Hvernig var samskiptum kynjanna háttað á síðustu öld? Heimildir erujáorðar og þvi auðvelt að álykta sem svo að lítið hafi fariðfyrir rómantískri ást milli einstaklinga.Jafn persónuleg bréf og hér birtast sýna hins vegarfram á hið gagnstæða og það kemur á óvart hversu djúpar tilfmningar kynin báru hvort tií annars. Það er líkt og tilfmningarnar beri elskendurna ofurliði á stundum. Bréfm sem hér birtast máfmna í handritadeild Landsbókasafns Islands — Háskólabókasafns og tilheyra bréfa- safni SkaftaJósefssonar (1839—1905) ritstjóra á Seyðisfrði, Lbs 2561 4to. Skafti lagði stund á lögfræði í Kaupmannahöfn og á námsárum sínum skrifaðist hann á við eiginkonu sma,Sigríði Þor- steinsdóttur (1841—1924). Hún sigldi utan með honum en hélt heim á leið árið 1869 og beið hans í nokkur ár, ásamt ungri dóttur þeirra. Það er á þeim árum sem bréfm eru rituð. Hún „Nú gefst mér sú gleðistund að geta skrifað þér, elskaði, þvi hér liggur gufuskip sem fer til Spánar með fisk. Það er mitt mesta yndi nú að mega skrifa þér. Ætíð hefur það fyllt hjarta mitt fognuði, jafnvel bréfið sem ég skrifaði þér stuttu áður en ég fór frá Höfn og sem þú fékkst uppi hjá manuduktörnum þínum kyssti ég allt utan áður en ég stakk því í vasa minn til að bera það inn í bæinn til þín. Þú manst hvers efnis það var? O, þá var ég hjá þér, þá varstu þó sjaldan lengur í burtu frá mér en 12 tíma í senn og þótti mér langt. En nú, nú ertu svo langt í burtu frá mér elskaði og þó ég horfi út um glugg- ann og þó ég breiði faðminn út og þó ég segi við elsku Boggu mína: „Bráðum kem- ur elsku pabbi.“ Þá kemur ekki pabbi samt, enginn kemur fyrir hornið eins og í Wesselsgötu. Þegar ég sá þig koma þar fyrir hornið þá lyftist ég öll á flug. Þá var mitt lifsyndi að hlaupa og ljúka upp. O, fótatakið á tröppunum þekkti ég ævinlega og höggin á hurðina þekkti ég líka. Hver hreyfing lík- ama þíns hefur þannig grafið sig djúpt í sálu mína, Skafti! ... Nú er kominn 18. nóvember, ég lofa guð fyrir hvern daginn sem líður því alltaf færist þá nær takmarkinu sem ég þrái, nær fundum okkar, blíða elskan mín! O, þú ert ástarbliður Skafti, hver er eins og þú? O, hvað það er sætt að geta kallað þig „manninn sinn“. O, hvað ég er stolt með sjálffi mér þegar ég nefni þig svo hér sem ég gjöri alltaf. Þú ert líka „minn maður“, minn og einskis annars, ekki einu sinni „þinn“ maður. Nei, þú átt ekki ráð yfir þér nema að ég gefi þér það, þú verður því að fara vel með það sem ég á og sem ég hefi trúað þér fyrir, trúað? Já, ég trúi þér og þó freistarinn oft komi og hvísli í eyra mitt og segi: „Manstu eftir hvernig þú hvíldir við brjóst hans, mannstu hvernig hann þá lék við brjóst þín og hvernig þið bæði þá gleymduð ykkur í innilegustu ástarfaðmlögum á eft- ir. Mannstu hann sagði að hann gæti vakið upp hjá þér þá innilegustu ástarlöngun með því að leika við brjóst þín, trúirðu honum nú?Veistu nema hann brúki þetta bragð við fleiri?“ O nei, þó hræðsla og freistarinn með öllum sín- um útsendurum ásæki mig skal ég samt trúa því að þú sért mér trúr annars gæti ég heldur ekki lifað. Ef ég ein- hvern tíma fengi grun um annað þá dræpi ég mig, ég get ekki hallað mér að því brjósti sem svikur mig. O Skafti, gleymdu mér ekki, farðu ekki á þá staði sem freista þín, vertu ekki í vondu selskapi með vondum mönnum. Og þó þú hugsir að það ekki skaði þig ef þú ekki tekur þátt í þeirra illsku þá gjörðu það ekki samt. Það skaðar bæði þig og mig, láttu engan geta flimtað með og sagt: „Hann var með þessum eða þessum, í það og það skipti." Því þegar svo er sagt þá er aldrei tekið tillit til hvort allir hafa verið jafnir eður eigi. Æ, reiðstu mér eigi þó ég tali um þetta besti blíði, taktu ekki hart á elskandi hjarta. Þú manst við töluðum oft uin þetta og ég bað þig þá svo heitt. O, ég bið þig enn, gleymdu mér ekki. Geym mér allan ástarhita þinn óskertan, geym mér þig hreinan. Ö, ég vil fá að njóta þín, enginn nema ég má fá Sigríður Þorstcinsdóttir og Skafti Jósefsson árið 1865, tvámur átrum áð- ur en þau giftn sig og cigmiðust sittfyrsta barn. Myndina tók Tryggvi Gunnarsson á Hallgilsstöðum I Fttjóskadal. - Landsbókasafn Islands — Háskólabókasafn. 56 SAGNIR
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Sagnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.