Sagnir - 01.06.2004, Page 12

Sagnir - 01.06.2004, Page 12
HINN GOFUGI UPPRUNI fSLENDINGA flutzt hingað talsvert af dinariskum kynstofni og Miðjarðarhaf- skynstofni og ef til vill eitthvað af Dalakyni.11’ Hann virtist því ekki styðja kenningar um einsleitan uppruna ís- lendinga heldur byggði á þeim gögnurn sem hann fann þrátt fyrir að aðhyllast hugmyndafræði nasismans. Eiður sem var menntaður í Þýskalandi á uppgangstímum nasista var hallur undir þeirra hug- myndafræði og hélt henni mjög á lofti í nokkrum fjölda greina sem hann skrifaði í íslensk blöð og tímarit. Ekki verður hjá því komist að minnast örlítið á dr. Barða Guð- mundsson en kenningar hans um uppruna íslendinga hafa orðið mörgum umhugsunarefni. Hann virtist þó ekki gera sér háleitar hugmyndir um göfugan uppruna íslendinga því í grein hans í And- vara árið 1939 var augljóst að hann taldi þá vera af blönduðum uppruna.17 Hann notaði aðallega Landnámu sem heimild og sagði að þar væru nefnd til sögunnar ýmis þjóðerni svo sem danskt, flæmskt og sænskt þjóðerni auk hins norska og keltneska. Meginá- hersla Barða í kenningum sínum um uppruna íslendinga var fyrst og fremst á menningarlegan uppruna fremur en erfðafræðilegan. Þar sem vitnað hefur verið til greinarskrifa ýmissa andans manna á fyrri hluta 20. aldar ber einnig að minnast á Vilmund Jónsson landlækni. Hann skrifaði árið 1937 í formála að lögum sem áttu að heimila ófrjósemisaðgerðir á fólki sem óæskilegt væri að yki kyn sitt „að frá sjónarmiði „kynhreinna" tildurhunda værum við allir undantekningarlaust ófétislegustu lubbarakkar og stubbhundar - hið göfuga norræna kyn ekki undanskilið.“18 Lagafrumvarp þetta, sem reyndar var samið af Vilmundi, var samþykkt á Alþingi og gekk í gildi í janúar 1938 og voru lögin í gildi þar til í maí 1975.19 Af tilvitnuninni hér að ofan má þó sjá að hann hefur greinilega verið þeirrar skoðunar að slík lög bæri að nota varlega. ÞJÓÐERNIÐ Sjálfstæðisbarátta Islendinga og í raun og veru sjálfstæðisbarátta hverrar smáþjóðar sem er hlýtur óhjákvæmilega að verða mjög lit- uð af hugmyndum þjóðernishyggjunnar. Eitt af einkennum þjóð- ernishyggju er það að leggja áherslu á þau atriði sem sameina hópa eða samfélög manna. Þeir þættir eru einkum sérstaða hópsins (þjóðarinnar), sameiginlegur uppruni, tungumál, trúarbrögð, siðir og venjur, sameiginlegar sögulegar minningar, sameiginleg rnark- mið en einnig ákveðin óvirðing eða jafnvel fjandskapur gagnvart erlendum þjóðum og áhrifum þeirra.20 \ Þjóðerni í mótun. íslensk ungmenni hylla fánann. Þannig er hugmyndin um göfugan uppruna óumdeilanlega eitt af einkennum þjóðernishyggjunnar. A Islandi virðist hún þó birtast þannig að mest áhersla var lögð á hreinleika tungumálsins og yfir- burði þess sökum fornsagnanna.21 Hugmyndin um hinn göfuga uppruna virðist þó einnig spila stórt hlutverk og verður þá sérstak- 1 0 SAGNIR 24 ÁRGANGUR 04HINN GÖFUGI lega áberandi á fyrstu áratugum tuttugustu aldar. Það er annað ein- kenni þjóðernishyggju að með þess háttar hugmyndafræði er búið til „kerfi tákna og trúarsetninga sem í sameiningu gefa manninum þá tilfinningu að hann sé hluti af einu pólitísku samfélagi.“22 Einn hluti trúarsetninganna var einmitt hugmyndin urn hinn göfuga uppruna. Hér áttu sagnfræðingar nokkra sök því hlutverk þeirra hefur m.a. verið, í gegnum tíðina, að gylla fortíðina í pólitískum til- gangi og á það sérstaklega við um þjóðir sem ekki eiga sér miklar ritaðar heimildir um fortíðina. Hugmyndin um hinn göfuga upp- runa varð einn þáttur hinnar glæstu fortíðar sem menn vildu horfa Sjálfstæðisbarátta íslendinga virðist þó eldki hafa verið neitt einsdæmi að þessu leyti. Þannig má t.d. benda á að í sjálfstæðisbaráttu Grikkja á 19. öld var óspart vísaö til hetja fortíðarinnar.25 Hinar fornu hetjur grískra goðsagna með hetjudáðum sínum og frægðar- verkum voru þar gerðar að sjálfsögð- um forfeðrum grískra aðalsmanna. til. Þannig urðu skilin á milli fræðimennsku og þjóðsagna fljótandi og menn ekki allt of kröfuharðir um áreiðanleika heimilda.23 Hetj- ur fortíðarinnar, skáldaður eða raunverulegar, birtust mönnum ljóslifandi fyrir hugskotssjónum og sjálfsagðir kandídatar sem hinir æskilegu forfeður þjóðarinnar: „Sú hugmyndastefna, sem setti mestan svip á sagnaritunina er þjóðernishyggja, blönduð róman- tískum viðhorfum með þeim hætti, að ekki verður auðveldlega greint á milli.“24 Sjálfstæðisbarátta íslendinga virðist þó ekki hafa verið neitt eins- dæmi að þessu leyti. Þannig má t.d. benda á að í sjálfstæðisbaráttu Grikkja á 19. öld var óspart vísað til hetja fortíðarinnar.25 Hinar fornu hetjur grískra goðsagna með hetjudáðum sínum og frægðar- verkum voru þar gerðar að sjálfsögðum forfeðrum grískra aðals- manna. Það sama má sjá í sjálfstæðisbaráttu Tékka en eins og sagn- fræðingurinn Sigríður Matthíasdóttir hefur bent á voru margir sameiginlegir þættir í sjálfstæðisbaráttu Tékka og íslendinga.26 Þar gekk ljósurn logum hugmyndin um göfugan uppruna eða öllu held- ur sameiginlegan uppruna og á einhvern hátt „betri“ en nágranna- þjóðanna. Þjóðin var óbreytanleg heild sem byggði á fornri frægð og göfugum uppruna sem átti, sökum þess, skilyrðislausan rétt á sjálfstæði. í hugum margra íslendinga á 19. og 20. öld voru lands- menn nokkurs konar aðall sem átti mun betra skilið en að hírast í torfkofum undir oki Dana. Það er auk þess eitt af einkennum þjóð- ernishyggjunnar að sýna aðrar þjóðir í neikvæðu ljósi.27 Hér á landi var það hin danska herraþjóð sem var sýnd í neikvæðu ljósi og þá sérstaklega danskir einokunarkaupmenn og embættismenn og þeirri „staðreynd" haldið að skólabörnum áratugum saman. Hugmyndin um hinn göfuga uppruna íslendinga verður því að skoðast sem mýta sem var búin til beinlínis í þeim pólitíska tilgangi að efla þjóðerniskennd og stuðla að því að þjappa þjóðinni saman. Sameinaðir stöndum vér en sundraðir föllum vér. Margir hafa á síðari árum bent á að íslenska þjóðin var aldrei og hefur aldrei ver- ið ein samstæð heild þar sem ríkti jafnrétti og bræðralag.28 Hér ríkti stéttaskipting ekki síður en annars staðar í Evrópu. Hinsvegar gat hver sem var rakið ættir sínar til höfðingja og ekki síður konunga. ÆTTGÖFGIN Islendingar mátu mikils að vita deili á ætt sinni og kunnu að meta hve mikilsvert er að vera af góðu fólki kominn ... Ættartölur voru í þeirra augum annað og meira en nöfn og ártöl. Þeim fylgdi frá- UPPRUNI ÍSL ENDINGA
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108

x

Sagnir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Sagnir
https://timarit.is/publication/1025

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.