Félagsbréf - 01.01.1957, Qupperneq 30

28
FÉLAGSBRÉF
— Ég var að tala um að fara, sagði húsfreyja, — en hann held-
ur að Jónas vilji mjólka.
— Ég hef aldrei treyst karlniönnum til þeirra liluta.
— Það er sjálfsagt ég komi og mjólki kýrnar, ljúfur, sagði húsfreyja.
— Ég hef alltaf sagt að konur ættu að mjólka kýr.
— Jónas vill áreiðanlega ekki að þið séuð að ómaka ykkur.
— Ég held ég fari, sagði Sólborg. — Ég hef gott af að ganga hér
milli bæjanna.
— Þú liefur nú varla lieilsu til þess, sagði húsfreyja.
— Ég liressist bara.
— Ég veit ekki nema það sé óþarfi, sagði Dengsi.
— Ég hef áreiðanlega gott af því, sagði Sólborg.
— Á ég að skila einliverju til Jónasar.
— Segðu lionum að ég komi, sagði Sólborg.
— Þú ættir samt að gæta þess að reyna ekki of mikið á þig, sagði
húsfreyja.
— Segð u Jónasti ég komi til að mjólka.
Drengurinn stóð upp og kvaddi konurnar. Haim vissi að Jónas
myndi vilja liann kæmi lieim sem fyrst.
— Ætlarðu ekki að bíða eftir Pétri.
— Ég bið að lieilsa honum.
— Mundu nú eftir kleinunum.
— Já, þakka þér fyrir.
Hann hljóp í snjónum á lieimleiðinni og nú gat liann veifað báð-
um handleggjum af því Iiann þurfti ekki að halda um neitt í vas-
anum. Nokkrir lirafnar voru á flögri yfir bæjunum. Þeir sáust mjög
vel yfir livítu landinu. Hann herti lilaupin lieima á túninu og fór
á spretti inn göngin. Hann var móður þegar liann kom inn í bað-
stofuna. Jónas lá í rúmi sínu.
— Hvernig gekk þér, sagði hann.
— Ágætlega.
— Ertu með bréf.
— Nei.
Jónas settist framan á og klóraði sér á síðunum.
— Hvað gerðist.
— Hún sagðist ætla að koma og lijálpa þér að mjólka.
— Sagði liún það.
— Hún sagðist alltaf liafa sagt að konur ættu að mjólka kýr.
— Það hefur hún gert þegar aðrir heyrðu til.