Félagsbréf - 01.01.1957, Page 34

32
FÉLAGSBRÉF
Ég spurSi þig aldrei
hvers vegna,
horfði aðeins á þig
daufum augum,
fór höndum um
lífið
sem beið mín
og teygði sig upp úr moldinni,
eins og. hvít brjóst
sem þráðu hendur mínar
og varir----------
Ég spurði þig aldrei
hvers vegna-------
Nú er það um seinan,
það er svo langt síðan,
eitt ár,
einn dagur,
og samt bið ég enn þöguXl
og horfi til baka,
bíð eftir svari
og horfi til baka,
en án árangurs:
það er svört mold á milli okkar.