Sveitarstjórnarmál - 01.10.1975, Blaðsíða 21

á fótum með fyrra fallinu á sunnudagsmorgni.
I>á gæti verið, að hann sæi unga menn og aldna,
útitekna og hraustlega með skíði unr öxl, sem
lralda til fjalla. Ef hann hefur heilsu til, slæst
hann kannski í för með þeim, stígur á skíði og
lætur rafknúna lyítu bera sig upp snarbrattar
fjallshlíðar og nýtur stutta stund Jress fullkomna
frelsis, senr felst r Jrví að dansa niður fönnina
eins og fleygur fugl í algerunr friði og órofa Jrögn
íslenzkra öræfa.
Kannski maðurinn rölti eittlrvað unr bæinn fyr-
ir forvitnissakir srðdegis. Kannski hann heyri
óma út unr glugga„ þar senr einhver dregur boga
á fiðlustreng eða æfir kappsamlega sónatínu eft-
ir Beetiroven; kannski hann fari að forvitnast.
Kannski einlrver segi honunr, að í [ressari Jrrjú-
Jrúsund nranna verstöð sé gróinn tónlistarskóli
nreð 120 nenrendunr. Kannski hann sé svo lrepp-
inn, að einlrver af Jrrennum vetrartónleikum
tónlistarskólans fari einnritt fram Jrá unr kvöldið.
Þar getur hann lrlustað á 40 einleikara frá sex
ára aldri til fertugs, og lrann er dauður nraður,
ef hann lrefur nokkurn tínranir konrið á stórkost-
legri tónleika.
Þessi skóli er okkur nokkur Jrúsund sinnum
þýðingaimeiri heldur en Jrótt sjálf sinfóníuhljóm-
sveitin með allt sitt hafurtask dytti niður úr
skýjunum, spilaði sitt prógram eina ögurstund í
félagsheimilinu.
Fyrir Jrað fyrsta mundi enginn koma til að
hlusta á lrana, nenra vegna þess að í tuttugu og
fimnr ár lrefur Jressi óviðjafnanlegi snillingur og
eldlrugi, Ragnar H. Ragnar, alið upp af ójrrot-
legri elju og lrugsjón árgang eftir árgang af ungu
fólki, senr hefur opnazt ný veröld, nunrið nýtt
land í menningunni, sunrir kannski bara fyrir
sjálfa sig, en aðrir gerast snránr sanran Jress unr-
komnir að veita okkur hinum.
Það er Jretta, senr ég á við, Jregar ég segi, að
menningin vaxi hið innra, konri ekki að utan.
f Jressum bæ situr rúmlega Jrriðjungur bæjar-
lrúa á skólabekk. Þar er forskóli, barnaskóli,
gagnfræðaskóli, menntaskóli, iðnskóli, vélskóli,
tækniskóladeild, húsnræðraskóli — og tónlistar-
skóli. Allir eiga Jressir skólar nreira eða minna
vegleg hús — nenra tónlistarskólinn. Stofan lreinra
lrjá honunr Ragnari er nógu stór til Jress að rúnra
hann. Skóli er ekki hús, segir Ragnar, skóli er
fólk.
Það er Jretta, senr ég nreina, Jregar ég segi, að
landsstjórnarnrenn og sveitarstjórnarmenn geta
að vísu byggt lrús, jafnvel lreil félagsheimili, en
Jrað er ekki Jrar með sagt, að menningin nái að
nenra Jrar land eða festa rætur.
200 manns á skólabekk
eftir vinnutíma
Ef okkar góði gestur ætti að kvöldi dags leið
franr hjá gönrlu timburlrúsi, sem var byggt úr
Konurnar fremst á myndinni eru talið frá vinstri: Salome Þorkels-
dóttir, hreppsnefndarfulltrúi í Mosfellshreppi; Svala Óskarsdóttir,
hreppsnefndarfulltrúi í Austur-Eyjafjallahreppi; Maríanna Hallgríms-
dóttir og Margrét Tryggvadóttir, báðar úr Leikfélagi Austur-Eyfell-
inga. Karlmonnirnir á myndinni eru: Ölvir Karlsson, Ingimar Bryn-
jólfsson, Jón Ólafsson og Daníel Guðmundsson.
uorskum kjörviði árið 1901, sæi hann kannski
ljós í glugga. Einhver kynni Jrá að segja honum,
að Jrarna sætu um tvö hundruð bæjarbúar á
skólabekk, að loknu löngu dagsverki í frystihús-
um og rækjustöðvum, og væru að læra að gamni
sínu. Þetta svarar til Jress, að 5000 Reykvíkingar
gerðu slíkt hið sama. En Jretta er nú bara statistik
um menningarneyzlu, og ég bið ykkur að taka
Jrví með varúð.
Hvað getur sveitarfélagið gert?
Ef við svo að lokum fylgdum gesti okkar aftur
út á flugvöll og tækjum hann tali um Jrað, hvað
sveitarfélagið gæti gert fyrir menninguna, yrðum
SVEITARSTJÓRNAUMÁL