Sveitarstjórnarmál - 01.12.1996, Qupperneq 29

ERLEND SAMSKIPTI
Nemendaheimsókn 1996. Unglingar í íslenskum og grænlenskum þjóöbúningum. Myndin er tekin i safna-
húsunum í Neöstakaupstaö á Isafiröi. Ljósm. vikublaöiö Vestri á ísafiröi.
Vinabæjatengsl ísafjarðar og
Nanortalik í Grænlandi
Þórir Sveinsson, jjármálastjóri Isajjarðarbœjar
Á Grænlandi er verulegur áhugi á tengslum við ísland
á fjölmörgum sviðum. Grænlenskir sveitarstjómarmenn,
forsvarsmenn sveitarfélaga og samtök sveitarfélaga hafa
sýnt málinu lifandi áhuga og vilja með öllum ráðum efla
vinabæjasamskipti milli þessara tveggja vinaþjóða.
Upphaf vinarbæjatengsla
Nanortalik er syðsta sveitarfélagið í Grænlandi og
liggur nær syðri odda þess. Meginatvinnugreinar eru
fiskveiðar, fiskvinnsla og landbúnaður. Ibúar eru tæp-
lega 3.000 í fimm byggðakjörnum auk nærliggjandi
sveita. Upphaf vinabæjatengsla Isafjarðar og Nanortalik
má rekja til byrjunar níunda áratugarins að ísfirskir at-
hafnamenn vildu efla atvinnutengsl við grænlenskar út-
gerðir, m.a. með því að fá togara þarlendra til að eiga
viðkomu á ísafirði til að afla vista og kaupa þjónustu.
Fremstur þar í flokki fór Guðmundur heitinn Sveinsson,
fyrrv. bæjarfulltrúi og framkvæmdastjóri Netagerðar
Vestfjarða, sem þekkli vel grænlenska stjómmálamann-
inn Jonathan Mosfeldt.
Að tilstuðlan m.a. Jonathans komst á samband við for-
svarsmenn Nanortalik með því að bæjarstjórnin þar
„taldi það eðlilegt að kannaðir yrðu möguleikar á vina-
bæjatengslum við íslenskan bæ.” Oskað var leiðsagnar
og aðstoðar hjá Hjálmari Ólafssyni, formanni Norræna
félagsins, sem ráðlagði þeim að skrifa bæjarstjórn ísa-
fjarðar. Eftir formlegt erindi í maí 1981 og undirbúning
málsins í tvö ár samþykkti bæjarstjóm ísafjarðar á fundi
sínum 29. maí 1983 að taka upp vinabæjatengsl við
Nanortalik.
Vinarbæjatengslin í framkvæmd
Sérstakar vinabæjanefndir starfa í sveitarfélögunum til
að hafa umsjón með samskiptum þessara tveggja vina-
2 1 9