Uppeldi og menntun - 01.01.2014, Qupperneq 48

Uppeldi og menntUn/icelandic JoUrnal of edUcation 23(1) 201448
framfarir í HanDskrifT Hjá grUnnskÓLaBörnUm í reyk javík
smám saman breytt í einfalda, laustengda og tengda skrift“ (bls. 2). Lögun bókstafanna
í lykkjuskrift þótti ekki vel til þess fallin að framfylgja þessari stefnu. Meðal annars
þess vegna lagði hópurinn til að tekið yrði upp nýtt forskriftarletur fyrir tengda skrift
sem gefið var heitið grunnskrift. Dæmi um forskrift fyrir grunnskrift er sýnt á mynd
1A.
Að fengnum þessum tillögum ákvað menntamálaráðuneytið að láta kanna skrift
allra nemenda í 7. og 9. bekk (13 og 15 ára bekk) skólaárið 1982–1983. Könnunin sýndi
að í 7. bekk skrifuðu um 62% nemendanna afbrigði af lykkjuskrift, um 20% afbrigði af
þeirri skrift sem starfshópurinn lagði til að tekin yrði upp og um 18% aðrar skriftar-
gerðir. Könnunin sýndi einnig að í 7. bekk skrifuðu um 65% nemendanna áferðarljóta
skrift og um 34% áferðarfallega. Í 9. bekk jókst það hlutfall nemenda sem skrifaði
áferðarljóta skrift upp í um 75%. Stúlkur skrifuðu almennt betur en drengir. Minna en
1% nemendanna skrifaði ólesanlega skrift (Guðmundur B. Kristmundsson og Ólafur
Proppé, 1984).
Á árunum 1984–1990 var grunnskriftin innleidd sem forskriftarletur í öllum
íslenskum grunnskólum og nýjar forskriftarbækur fyrir skriftarkennslu voru gefnar
út. Þetta er umfangsmikil breyting á skriftarkennslu sem kallar á mat á aðgerðinni og
forsendum hennar. Fyrirliggjandi langsniðsrannsókn á framförum grunnskólabarna í
handskrift í þremur skólum í Reykjavík var gerð í þessu skyni.
A.
B.
C.
D.
Mynd 1. Forskriftarletur
A. Íslensk grunnskrift (Björgvin Jósteinsson, Kristbjörg Eðvaldsdóttir og Þórir Sigurðsson, 1986).
B. Norsk „stavskrift“ (Søvik, 1994b). C. Norsk „løkkeskrift“ (Søvik, 1994a). D. Íslensk lykkjuskrift
(Guðmundur I. Guðjónsson, án árs).