Morgunblaðið - 16.03.2012, Blaðsíða 17

stöðuna. Á fundinum hefðu komið
fram „svimandi háir“ gjalddagar hjá
Glitni þá um haustið sem „hafi reynst
upphafið að endinum“. Eftir þann
fund hefði Geir fengið tillögur frá
Baldri Guðlaugssyni, þáverandi ráðu-
neytisstjóra í fjármálaráðuneytinu, í
gegnum áðurnefndan Tryggva Páls-
son hjá seðlabankanum.
Seðlabankinn benti á hættur
Rakti Sigríður síðan ýmis dæmi
um hættumerki í fjármálakerfinu um
vor og sumar 2008 sem m.a. hefðu
leitt til þess að Seðlabankinn greip til
þess að efla gjaldeyrisvarasjóð sinn.
Hún benti á ritið Fjármálastöðugleiki
frá maí 2008 þar sem ýmis hættu-
merki hefðu verið reifuð. Sú túlkun á
umræddu riti að í því fælist
heilbrigðisvottorð væri „fráleit“.
Vöktu þau ummæli athygli enda
notaði Jóhanna Sigurðardóttir for-
sætisráðherra ritið sem dæmi við
skýrslugjöf sína um það hvernig
Seðlabankinn hefði gefið út að staða
bankanna væri traust þá um vorið.
Hún hefði horft til þess sem ráðherra.
Sigríður nefndi hvernig samráðs-
hópur um fjármálastöðugleika hefði
fundað reglulega á árinu 2008 og þá
um sumarið ályktað að yfirgnæfandi
líkur væru á því að vandi bankanna
yrði fyrr en síðar vandi ríkissjóðs.
Tryggi Þór Herbertsson, efna-
hagsráðgjafi Geirs til skamms tíma,
hefði í byrjun september 2008 ritað
minnisblað um stöðuna að beiðni
Geirs sem „væri fyrsta og eina form-
lega ráðgjöfin sem hinn ákærði leitaði
eftir í aðdraganda hrunsins“.
Samráðshópurinn
Að lokinni langri upptalningu á
hættumerkjum í íslensku fjármálalífi
á árinu 2008 hóf Sigríður að rökstyðja
að Geir hefði vanrækt að geta þess að
störf og áherslur samráðshóps um
fjármálastöðugleika væru markvissar
og skiluðu árangri.
„Ákærða bar að sjá til þess að
vinna hópsins kæmi að því gagni sem
var ætlast til,“ sagði Sigríður og
nefndi hvernig hópurinn hefði getað
lagt fram nokkrar sviðsmyndir um
mögulegt áfall í bankakerfinu fyrir
atbeina Geirs. Þess í stað hefði engin
slík viðlagaáætlun verið gerð sem
hefði verið ákvörðun í sjálfu sér. Of-
mælt væri sem fram hefði komið í
framburði ýmissa vitna að drög hóps-
ins að frumvarpi hefðu komið að
miklu gagni þegar neyðarlögin voru
samin. Þvert á móti hefðu veigamestu
greinarnar í lögunum verið samdar í
októbermánuði 2008.
Hefði getað gert betur
„[E]kki er hægt að útiloka að
Glitnishelgina hefði verið hægt að
fara aðrar leiðir sem hefðu orðið far-
sælli fyrir þjóðina,“ sagði Sigríður og
skírskotaði aftur til athafnaskyldu
hins ákærða, í þessu tilfelli að stuðla
að gerð viðlagaáætlunar sem hefði
verið tilbúin við fall bankanna.
Lauk hún svo umræðu um lið 1.3 í
ákærunni með því að vísa til dóms
Hæstaréttar yfir sjómanni sem var
fundinn sekur um að ganga ekki úr
skugga um að samskiptabúnaður
bátsins væri í lagi þannig að hann
gæti sinnt tilkynningaskyldu. Geir
hefði með líku lagi stuðlað að því með
vanrækslu sinni að störf samráðs-
hópsins nýttust ekki sem skyldi.
Að lokinni yfirferð um samráðs-
hópinn vék Sigríður að ákærulið 1.4,
meintri vanrækslu Geirs við að hafa
frumkvæði að virkum aðgerðum af
hálfu ríkisvaldsins til að draga úr
stærð íslenska bankakerfisins.
Ríkisstjórn Samfylkingar og Sjálf-
stæðisflokks hefði tekið fram í stefnu-
yfirlýsingu sinni 2007 að tryggja ætti
„að útrásarfyrirtæki sjái sér áfram
hag í því að hafa höfuðstöðvar á Ís-
landi“.
Leitaðist Sigríður síðan við að and-
mæla því sjónarmiði sem mörg vitni
hafa lýst fyrir Landsdómi að óraun-
hæft hefði verið að grípa til sölu eigna
2008 vegna erfiðra aðstæðna.
Máli sínu til stuðnings nefndi Sig-
ríður hvernig Tryggvi Pálsson hefði
við skýrslugjöf fyrir Landsdómi
fremur rætt um „vatnstjón“ en
„brunaútsölu“ um hugsanlegt tap
bankanna af sölu eigna veturinn
2007-2008 þegar syrta tók í álinn.
Við vitnaleiðslur hefðu forstjóri og
stjórnarformaður Kaupþings nefnt
eignir sem hefði verið hægt að selja.
„Þetta hefði nú mátt gera ef ríkið
hefði þrýst á það,“ sagði Sigríður og
benti á hvernig það hefði dregið úr
hættunni ef Kaupþing, sem var helm-
ingurinn af íslenska fjármálakerfinu,
hefði rifað siglin. Þá hefði Glitnir
undirbúið sölu á norskum banka, sölu
sem hefði gert bankanum kleift að
mæta afborgunum í október 2008 ef
hún hefði tekist. Þrátt fyrir það hefði
Geir ekki þrýst á að söluferlinu yrði
hraðað. Í stað þess að beita sér fyrir
sölu eigna hefði Geir leyft bönkunum
„að gera þetta algerlega á sínum for-
sendum“. „Það eru ýmis úrræði. Það
er hægt að setja lög. Það verður að
taka meiri hagsmuni umfram
minni … Vörnin snýst helst um það
að þarna hafi verið ómöguleiki sem er
ekki rétt,“ fullyrti Sigríður.
Vanræksla í Icesave
Er þá komið að öðrum síðasta
ákæruliðnum, lið 1.5, meintri van-
rækslu Geirs við að stuðla að flutningi
Icesave-reikninga Landsbanka Ís-
lands í Bretlandi yfir í dótturfélag.
„Víkur nú sögunni að Icesave-
reikningunum í Bretlandi,“ sagði Sig-
ríður og færði rök fyrir því að Geir
hefði getað beitt sér með ríkari hætti
fyrir flutningi reikninganna yfir í
breskt dótturfélag. Nefndi Sigríður
hvernig Fjármálaeftirlitið hefði átt
þátt í að kaup Kaupþings á holl-
enskum banka veturinn 2007 hefðu
ekki gengið eftir. „Það þarf ekki alltaf
að vera svo stórkostlega flókið,“ sagði
hún um slík úrræði. Vikið er að
ákærulið 2. á næstu síðu hér í blaðinu.Morgunblaðið/Kristinn
17
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 16. MARS 2012
UM SÝNINGUNA:
Sýningargestum er boðið í ferðalag um Ísland. Ferðin tekur óvænta stefnu þar sem
náttúran og ýmis óræð öfl setja mark sitt á ferðalagið.
KYNNIR:
Borgarleikhúsinu 19. og 20. mars 2012
Ísland er land þitt
45 ára starfsafmæli JSB
1967 - 2012
H
N
O
T
S
K
Ó
G
U
R
g
ra
f í
s
k
h
ö
n
n
u
n