Helgafell - 01.12.1953, Blaðsíða 74

72
HELGAFELL
skemmt sér heila kvöldstund að mátu-
lega rökum drykkjusjúklingi á efsta
stigi. En hvað skeður ekki, þegar list-
in er annars vegar og öllu svo rækilega
öfugt snúið, að drykkjumaðurinn er
einasta persóna leiksins, sem maður
hefur nokkra samúð með, kurteis og
þægilegur og áberandi allsgáður á
hverju sem gengur, jafnvel eftir heils
kvölds knæpugang. Boðskapur leiks-
ins hjá höfundinum er enginn annar
en sá, að menn fái sér einn lítinn til
þess að verða samkvæmishæfir, slomp-
aðir til að afbera vonzku og heimsku
náungans, fullir til að tryggja sér góð-
an félagsskap sexfeta hárrar kanínu
eða annarra kynjavera.
Gamanleikur frú Chases er, eins og
Rosamund Gilder segir (í Theatre
Arts, júní 1947), „gamansamur lof-
söngur um Bakkus“, og er það grátt
gaman ekki síður en hjá strákum, sem
safnast utan um drukkinn mann, og
hefði víst ekki fallið í smekk hjá ís-
lenzkum áhorfendum, hvað sem öðrum
áhorfendum líður. Leikstjórinn, Indriði
Waage, kaus því að fara aðra leið með
þennan óskaplega gamanleik, einkum
vegna þess, að hann þekkir veikleika
áhorfenda hér fyrir öllu dulrænu.
Hann kippir út öllum áhrifum vín-
drykkjunnar og skellir allri skuldinni
á þessa makalausu kanínu, Harvey.
Lárus Pálsson lék aðalhlutverkið,
Elwood P. Dowd, manninn með kan-
ínuna, af hjartans hógværð og með
prúðmannlegri, allsgáðri framkomu.
Undir þessum kringumstæðum væri
réttara að segja, að hlutverkið, Elwood
P. Down, hafi leikið Lárus Pálsson,
þægilegan og kurteisan leikara, sem
ekki má vamm sitt vita í einu né neinu.
í>ví miður fóru aðrir leikendur ekki að
dæmi Lárusar, heldur léku farsa allt í
kringum hann, einkum var Arndís
Björnsdóttir helzt til mikið á sprettin-
um og Haraldur Björnsson var þarna
með gamansama útgáfu af prófessor
Klenow, sem hann lék fyrir mörgum
árum.
Leikfélögin
Leikfélag Hveragerðis: Fjalla-
Eyvindur — Leikfélag Reykja-
víkur: U ndir heillastjörnu —
Skóli jyrir skattgreiÖendur —
Leikfélag Akureyrar: Dómar,
(Utvarp). — Leikfélag Hafnar-
fjarðar: Hvílik jjölskylda.
Einhver beztu og skemmtilegustu
tíðindi úr leiklistarlífinu hér eru þau,
að fámennt leikfélag austan fjalls,
Leikfélag Hveragerðis, hefur ráðizt í
það stórvirki að sýna Fjalla-Eyvind.
Þetta félag hefur, eins og önnur leik-
félög landsins, færzt í aukana síðustu
árin fyrir stofnun og starfrækslu Banda-
lags íslenzkra leikfélaga, en að þessu
sinni naut það líka Þjóðleikhússins,
en leikstjóri var Haraldur Björnsson.
Er það vel, að Þjóðleikhúsið hefur nú
lagt inn á þá braut að stuðla að leik-