Morgunblaðið - 22.08.2013, Blaðsíða 50

Morgunblaðið - 22.08.2013, Blaðsíða 50
50 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 22. ÁGÚST 2013 ✝ Ólafur Hösk-uldsson, barna- tannlæknir og fyrr- verandi lektor í barnatannlækn- ingum við Háskóla Íslands, fæddist á Akureyri 30. apríl 1939. Hann lést á Borgarspítalanum 6. ágúst 2013. Ólafur var elsti sonur Höskuldar Steinssonar, bakarameistara á Akureyri og Þingeyri við Dýra- fjörð, f. 16. okt. 1912, d. 23. mars 1968, og Huldu Ólafs- dóttur, húsfreyju á Akureyri og Þingeyri við Dýrafjörð, síðar ritari í Reykjavík, f. 18. maí 1918, d. 20. des. 1993. Systkini Ólafs eru Steinarr, viðskipta- fræðingur í Reykjavík, f. á Ak- ureyri 10. okt. 1941, Gunnar kennari, f. á Akureyri 1. ágúst 1944, d. 26. júní 2003, Fríða Regína, kennari og fv. skóla- stjóri í Reykjavík, f. á Akureyri 9. mars 1949, og Höskuldur, sjúkraþjálfari á Akureyri, f. á Akureyri 31. júlí 1950. fræði við Karolinska Institutet í Stokkhólmi 1968-69. Ólafur var aðstoðartannlæknir hjá Jónasi Thorarensen í Reykjavík 1966 og hjá Jóhanni G. Benediktssyni á Akureyri 1968. Barnatann- læknir í Reykjavík 1969-2005, skólatannlæknir í Reykjavík 1969-74. Stundakennari í barna- tannlæknisfræði við Háskóla Ís- lands 1972-73. Lektor í barna- tannlæknisfræði við Háskóla Íslands 1973-2005. Gestapró- fessor við tannlækna- og lýð- heilsudeild University of Wash- ington í Seattle, Bandaríkjunum 1993-2005. Ólafur gegndi fjöl- mörgum félags- og trúnaðar- störfum svo sem í stjórn Félags ísl. tannlæknanema og í lyfja- nefnd Tannlæknafélags Íslands. Hann var fulltrúi heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytisins í nefnd á vegum Evrópuráðsins, í tannlæknaráði skandínavískra tannlækna, formaður félags sérmenntaðra tannlækna, vara- formaður Tannlæknafélags Ís- lands og formaður Félags ís- lenskra barnatannlækna. Hann ritaði fjölda greina um sér- fræðileg efni í innlend og er- lend tímarit og sat jafnframt í ritstjórn International Associa- tion of Paediatric Dentistry um árabil. Útför Ólafs fór fram í kyrr- þey 12. ágúst 2013. Maki Ólafs er Bylgja Áslaug Tryggvadóttir, húsfreyja og tann- tæknir, f. 23. mars 1939. Synir Ólafs eru Tryggvi, f. 11. apríl 1964, haf- verkfræðingur, Steinarr, f. 10. okt. 1966, kerfisfræð- ingur, Hörður, f. 2. okt. 1967, læknir, Höskuldur, f. 11. nóv. 1977, ís- lenskufræðingur og heimspek- ingur, Þór, f. 7. mars 1980, stálsmiður. Ólafur varð stúdent frá MA 1958. Hann nam ensku, sögu og amerískar bókmenntir við Alf- red University í New York-ríki í Bandaríkjunum 1958-59. Cand. odont. frá Háskóla Íslands í jan. 1966. Hann stundaði sér- fræðinám í barnatannlækn- isfræði við University of Ala- bama í Birmingham, Alabama í Bandaríkjunum, 1966-68, og framhaldsnám í barnatannlæk- isfræði við Eastman Institute og rannsóknir í tannsjúkdóma- Elsku Óli, ég er svo þakklát fyr- ir að hafa fengið að kynnast þér og átt þig sem tengdapabba. Þú ert alveg einstaklega ljúfur og góður maður, þögull en húm- orinn var aldrei langt undan. Minnist ég margra góðra stunda, hláturs og hlýju. Eftir að pabbi dó þá tók ég upp mikla föðurást á þig og gafstu mér þá ást alveg skuldlaust og er ég þér ævinlega þakklát. Ég ætlaði alltaf að biðja þig um að leiða mig inn kirkjugólfið til að giftast syni þínum. Þykir mér leitt að hafa ekki náð að spyrja þig því ég veit hvað það hefði glatt þig. Hjónaband ykkar Bylgju ein- kenndist af mikilli ást, virðingu og kærleika og var unun að vera í kringum ykkar svanaást. Elsku Óli, nú eru „börnin farin að gráta“. Ég kveð þig með kökk í hálsi en hlýju í hjarta. Góða nótt, sofðu rótt og Guð geymi þig. Þín tengdadóttir, Ingibjörg Rósa. Fyrir kom, að Ólafur Höskulds- son stóð á höndum og sá í iljar honum, þegar boltinn kom fljúg- andi yfir blaknetið frá andstæð- ingunum. Þetta var í blakleikjum í íþróttahúsi Háskóla Íslands. Vissulega átti hann ekki auðvelt með að hemja boltann við slíkar aðstæður, en Ól. Hösk. eins og hann tíðum kynnti sig, notaði gjarnan tækifærið og brá undir sig höndum, þegar honum þótti tækifæri gefast. Ólafur var sem sagt afar lipur, kattliðugur, sótti stíft leikfimitíma hjá Valdimar Örnólfssyni með samkennurum við HÍ eftir að hann var ráðinn til starfa við tannlæknadeild Háskóla Íslands (THÍ) árið 1972. En hann var ennfremur lipur við kennslu í barnatannlækningum og starfaði við deildina liðlega þrjá áratugi. Ólafur var vel menntaður í sinni sérgrein, lauk hefðbundnu há- skólanámi við HÍ og framhalds- námi í Bandaríkjunum og hélt síð- an til Stokkhólms til enn frekara náms í barnatannlækningum auk þess sem hann dvaldi síðar á æv- inni um eins árs skeið í Seattle til þess að kynna sér nýjungar í grein sinni. Ólafur var vinsæll kennari, ró- lyndur, viðræðugóður og var sannarlega á réttri hillu við með- ferð tannsjúkdóma hjá börnum. Það þarf geðprúða einstaklinga til þess að vinna með litlum börnum með erfiða sjúkdóma. Þolinmæði átti hann umfram aðra og þessi stóíska ró var stundum svo áber- andi, að hjástöddum stóð ekki á sama. En þetta voru hans sterku hliðar við vinnu og almennt í sam- skiptum sínum dags daglega við börn og fullorðna. Ólafur var yfirmáta kurteis maður, gat þó verið sauðþrár, ein- beittur í sérvisku sinni. En það var ekki löstur heldur skemmtilegur eiginleiki því gaman var að ræða við hann um hvað eina. Hann var í senn góður hlustandi og sagði vel frá og naut þess. Hann var vel les- inn, ágætur tungumálamaður en íslenska var í uppáhaldi; hann vandaði vel málfar sitt og leiðrétti gjarnan lélegt tungutak. Hann var gjarnan fenginn til þess að lesa yf- ir texta, sem menn hugðust birta, enda næmur á blæbrigði málsins og meðferð þess. Í Frakklandi dvaldi hann við frönskunám um skeið með fjölskyldu sinni. Hann gerði sér jafnframt far um að kynnast frönskum vínum en kvaðst hafa orðið fyrir miklum vonbrigðum þar sem Frakkar flyttu út öll góðu vínin en lítið væri eftir fyrir gesti og gangandi í heimalandinu! Okkar kynni stóðu lengi, efld- ust með árunum, tenging beggja við Vestfirði réði því, Menntaskól- ann á Akureyri og THÍ. Allir, sem Ólafi kynntust vissu, að hann var afar vel kvæntur, henni Bylgju sinni Tryggvadóttur. Þau voru einkar gestrisin og hafa gegnum tíðina boðið heim fleira fólki úr ýmsum áttum til máltíða og samverustunda en telja má venjulegt. Húsmóðirin átti þar stóran skerf. Þau voru höfðingjar heim að sækja. Við Kristín og synir okkar kveðjum elskulegan félaga, sem sá helst ljósu hliðar mannlífsins, lútum höfði með eftirsjá og í virð- ingarskyni, þökkum honum sam- fylgdina og vináttuna. Við ornum okkur við minningar um góða samveru heima og í ferðum okkar erlendis. Bylgju og sonunum fimm og fjölskyldum þeirra vottum við ein- læga samúð okkar. Sigurjón H. Ólafsson. Við Óli hittumst fyrst fyrir um sextíu og fjórum árum. Hann var á ferð í Reykjavík og var boðið heim til mín á Grenimel, með því fororði að ég myndi sýna honum Tívolí í Vatnsmýri, sem þá þótti merkileg- asta fyrirbæri í borginni. Hann rifjaði upp þá ferð löngu síðar með glampa í augum, þegar þessi strákur óð með sveitamann- inn að vestan, skemmstu leið yfir fjölda forugra skurða, sem urðu á vegi okkar í Vatnsmýrinni. Og við í sparifötum. Aldrei varð ég þess var að þessi ljúflingur erfði þá háskaferð við mig. Síðar áttu leiðir okkar eftir að liggja saman í MA og enn síðar í félagsskap, sem við nokkrir fé- lagar úr þeim góða skóla stofnuð- um til og nefndist Njólaklúbbur- inn. Í þrjátíu ár höfum við félagarn- ir hist reglulega, menningarferð að vetri og sumarferð, eins konar húsbændaorlof, að sumri þar sem við höfum ferðast vítt um landið okkar. Þá höfum við auðvitað haldið nokkur konukvöld með viðeigandi hætti. Þessar ferðir og samvera hafa eflt og tryggt vinskap okkar og verið ánægjulegar í alla staði og er margs að minnast og næstum allt- af gott veður. Merkilegt er hve lítið við höfum breyst frá skólaárum og hve þess vinátta er seig. Síðasta ferð okkar var á Norð- urstrandir og í Ísafjarðardjúp í lok júní síðastliðinn og gist á Kirkjubóli í Steingrímsfirði. Þá var farið að hægja mjög á vini okk- ar, heldur meir en hjá okkur hin- um. En sama góða skapið og við- mótið sem við þekktum svo vel var á sínum stað. Þegar við röðuðum okkur í bílana og leiðir skildu á hlaðinu á Kirkjubóli sagði Óli okk- ur gamansögu með blik í auga. Þannig viljum við muna vin okkar. Við njólarnir sendum Bylgju og fjölskyldunni samúðarkveðjur. Bergur Felixson. Genginn er góður vinur, glögg- ur maður og glettinn, hlýr og vin- margur. Drengskaparmaður og heilinda, tryggðatröll og ljúf- menni. Við kynntumst Óla og Bylgju á blómaskeiði ævinnar á áttunda áratug síðustu aldar, með sameig- inlegum vinum í svokölluðum Lús- íuhópi. Við hittumst árlega á að- ventu í góðum fagnaði hjá Lofti Ólafssyni tannlækni og Hrafnhildi Höskuldsdóttur konu hans á Bergstaðastrætinu. Þau eru nú bæði látin, en hópurinn hélt hefð- inni áfram. Það kom einhvern veg- inn af sjálfu sér að kynni okkar við Óla og Bylgju urðu smám saman nánari, eins og ósýnilegur kraftur væri að verki. Við hittumst hjá þeim á Tjarnarstígnum með ýms- um vinum og við hittumst á Báru- götunni þar sem við reyndum að endurgjalda. Það var ekki auðvelt því að vinaboðin hjá þeim voru sérstök. Heimilið smekklegt og viðmót gestgjafanna einstakt. Óli vísaði gestum á opinn bar í eldhús- inu og veitti ljúflega að ósk hvers og eins. Bylgja reiddi fram máltíð sem gladdi bæði maga og augu. Smekkvísi hennar og frumleiki eru rómuð og rímuðu vel við fág- aða „borðþjónustu“ og sérvalin vín sem Óli sá um. Og svo var skrafað og skeggrætt um hvað- eina sem brann á mönnum á hverjum tíma, oft fram á rauða nótt – og jafnvel haldið áfram í morgunkaffi þegar bíllinn var sóttur að morgni eða eftir aðra göngutúra um Nesið. Það var rætt um menninguna, háskólann, trú- mál, pólitík, barnauppeldi, ung- linga og hjónabönd – en heilsufar og veikindi komust á dagskrá síð- ar. En við áttum líka annan snerti- flöt, þar sem ekki var síður gaman að vera með Óla, í svokölluðu Menningarfélagi þar sem háskóla- kennarar stunduðu leikfimi og blak hversdags en lyftu andanum öðru hverju í veislufögnuði og dansi með konum sínum undir léttum leik tónsnillinganna í „Rimlabandinu.“ Í leikfimitímun- um kom vel fram að Óli hafði verið íþróttamaður á yngri árum og stóð stundum glöggt hvort hendur eða fætur vísuðu upp þegar bolt- inn nálgaðist. Og þessi kattliðugi maður átti það til að lauma bolt- anum framhjá hávöxnustu mönn- um af ógleymanlegri snilld. Og glettnin var alltaf á sínum stað. – Það var þyngra en tárum taki að sjá þennan fima og orðheppna mann láta smám saman í minni pokann fyrir grimmum sjúkdómi – en vinsældir hans í hópnum dvínuðu þó engan veginn. Við eigum margar ógleyman- legar minningar frá þeim fjórum áratugum sem við höfum átt sam- leið með Óla og Bylgju. Glettna brosið í augum Óla og hnyttni hans mun lifa í huga okkar um ókomin ár. Við söknum vinar í stað. Við sendum Bylgju og fjöl- skyldunni hugheilar samúðar- kveðjur. Minningin um góðan dreng lifir og vermir og mun smám saman græða sár þeirra og söknuð. Sigrún Júlíusdóttir. Þorsteinn Vilhjálmsson. Ég var að hlusta á „Morgun- stund með KK“ þar sem Haukur Morthens söng lag Jónasar Jón- assonar „Hugljúfa mær“ eða Lag Beverlies eins og það heitir, að ég fékk tölvupóst um að vinur okkar Ólafur væri kominn í líknandi meðferð og ætti skammt eftir ólif- að. Lagið samdi Jónas er hann ár- ið 1957 leikstýrði leikritinu „Gest- ur til miðdegisverðar“ sem nemendur MA sýndu það ár. Ólaf- ur lék blaðamann í fyrrnefndu leikriti og börðust tvær ungar myndarlegar stúlkur um hylli hans enda maðurinn mikið kvennagull og féll Ólafur því vel inn í það hlutverk. Fyrir rúmum mánuði sátum við Ólafur tveir saman í bíl heim á leið eftir tæplega vikuferð norður á Strandir. Það var hin árlega sum- arferð nokkurra skólafélaga úr MA sem við höfum farið síðastlið- in 29 ár. En upphafið var árviss ferð á Snæfellsnes að Fróðá en einn félagi okkar átti hlutdeild í þeirri jörð. Þegar eignarbreyting- ar urðu þar höfum við árvisst heimsótt alla landshluta og átt góða daga saman. Við töluðum mikið saman á leiðinni og fann ég að hann hafði notið vel samveru okkar félaganna. Talið barst með- al annars að ættingjum hans frá Dýrafirði sem búsettir eru á Akra- nesi og Borgarfiði og hafði hann Ólafur Höskuldsson ✝ Már Ársælssonfæddist í Reykjavík 6. apríl 1929. Hann lést á Landspítalanum 11. ágúst 2013. Foreldrar Más voru Ársæll Sig- urðsson, f. 30.10. 1895, d. 11.8. 1973, trésmiður og bæj- arfulltrúi í Reykja- vík, og kona hans, Anna Margrét Ott- ósdóttir Siemsen, f. 9.2. 1902, d. 4.5. 1984. Bræður Más eru: Hrafnkell, f. 11.1. 1938, og Snorri, f. 10.4. 1947. Már kvæntist 19.5. 1953 Lilju Kristjánsdóttur, f. 12.2. 1929, frá Hermundarfelli í Þistilfirði. Börn Más og Lilju eru: 1) Ás- kell, f. 21.11. 1953, tónskáld. Maki: Sigríður Búadóttir hjúkr- unarfræðingur. Dóttir Áskels er Margrét, f. 4.11. 1984. Maki: Leifur Björnsson. Dóttir þeirra er Sesselía Úa, f. 25.4. 2010. 2) Ársæll, f. 20.1. 1955, framhalds- skólakennari. Sambýliskona: Margrét Pálsdóttir málfræð- ingur. Börn Ársæls eru: a) Lilja, f. 24.6. 1979. Maki: Jón Freyr Benediktsson. Börn: Benedikta, f. 9.1. 2006, Mikael Karl, f. 1.4. 2013. b) Teitur, f. 28.2. 1983. c) Benedikta, f. 13.3. 1990. Sam- við Kaupmannahafnarháskóla 1950-53, nam uppeldis- og kennslufræði við HÍ 1957-59, lauk prófi í tölvunarfræði við HÍ 1969, lauk BA-prófi í stærð- fræði og efnafræði við HÍ 1970, lauk námi í kerfisfræðum í Kaupmannahöfn 1978 og hefur sótt fjölda námskeiða í tölvu- fræði, forritun, gagnasafns- fræði og í gæðamati. Már starf- aði hjá Rafmagnsveitu Reykjavíkur og Almennum tryggingum 1953-54, var kenn- ari og yfirkennari í Gagnfræða- skóla Vesturbæjar 1955-69 og stundakennari í MR 1962-75. Hann var flokksstjóri í stærð- fræði við Tækniskóla Íslands frá 1970, og lektor og reikni- stofustjóri 1973-76. Hann kenndi í læknadeild HÍ 1972-73, í Kvöldskólanum hf. og Náms- flokkum Reykjavíkur 1970-78. Már var fulltrúi hjá Orkustofn- un 1968-73 og var prófdómari í framhaldsdeildum, gagn- fræðaskólum og á stúdents- prófum 1971-74. Már var fulltrúi Félags tækniskólakenn- ara í launamálaráði og stjórn BHM frá 1976-98. Hann var for- maður í stjórn Kvöldskólans hf. í nokkur ár frá 1972. Eftir hann liggur fjöldi kennslubóka í stærðfræði, um tölvuvinnslu og tölvuforrit, og greinar um stærðfræði og stærðfræðinga. Már verður jarðsunginn frá Neskirkju í dag, 22. ágúst 2013, og hefst athöfnin kl. 13. býlismaður: Jonat- han Baker. 3) Kar- ólína Margrét, f. 17.3. 1956, grunn- skólakennari á Akureyri. Maki: Stefán Jóhannsson, starfsmaður við HA. Synir þeirra eru: a) Baldur Már, f. 30.9. 1982. b) Andri Snær, f. 18.4. 1986. Sambýlis- kona: Kristín Hanna Bjarnadóttir. Sonur: Sölvi Snær, f. 3.9. 2012. c) Ágúst, f. 29.4. 1989. 4) Þórdís, f. 30.7. 1958, sjúkraliði. Maki: Aðalsteinn Stefánsson, flokks- stjóri hjá Reykjavíkurborg. Börn þeirra eru: a) Hildur, f. 15.11. 1983. Maki: Eiður Gunn- ar Bjarnason. Synir þeirra eru: Bjarni Gunnar, f. 27.4. 2002, og Emil Fannar, f. 25.9. 2005. b) Valný, f. 2.6. 1985. c) Ottó Freyr, f. 14.9. 1989. d) Að- alheiður, f. 7.3. 1998. 5) Ottó, f. 13.1. 1965, heimspekingur og bóksali. Synir hans eru Már, f. 28.1. 1992, og Bjarni, f. 23.1. 1996. Már ólst upp í Kaupmanna- höfn og Reykjavík. Hann lauk stúdentsprófi frá MR 1949, prófi í forspjallsvísindum við HÍ 1950, stundaði nám í stærðfræði Elsku afi Már, við bræðurnir erum ákaflega þakklátir fyrir að hafa fengið að kynnast þér. Þú skilur eftir fjölda minninga og hafðir persónuleika sem við munum aldrei gleyma. Það var svo frábært hve reiðubúin þið amma Lilja voruð ávallt að gefa okkur af tíma ykkar og setja ykkur inn í okkar líf og áhuga- mál. Sérstaklega var magnað hve duglegur þú varst að koma þér inn í heim íþróttanna svo þú gætir fylgst náið með því sem við vorum að gera þar. Það reyndist okkur einstaklega dýr- mætt hve duglegur þú varst alltaf að skutla okkur á milli staða þegar við komum í borg- ina til æfinga og keppni. Þá er aðdáunarvert hversu fróður og vel lesinn þú varst á hinum fjöl- breyttustu og ólíkustu sviðum. Alltaf var jafngaman að hlusta á þig segja frá og fræða okkur. Þú varst frábær afi sem sýndir okkur mikla væntum- þykju og við munum aldrei gleyma þér. Hvíldu í friði. Baldur Már, Andri Snær og Ágúst. Kveðja frá samstarfsfólki við Tækniskóla Íslands Már Ársælsson kenndi stærðfræði við Tækniskóla Ís- lands í marga áratugi. Hann hóf störf þar 1970 og kenndi til árs- ins 2002. Lengst af kenndi hann við frumgreinadeild skólans en einnig í byggingatæknifræði, meinatækni og röntgentækni, eins og þessar námsbrautir hétu þá, og í útgerðartækni meðan sú braut var starfrækt. Það er ekki á neinn hallað þótt fullyrt sé að Már hafi öðr- um fremur átt þátt í því að móta stærðfræðikennslu skól- ans og gætir áhrifa hans enn. Hann hafði brennandi áhuga á því að nemendur lærðu stærð- fræði og gerði miklar kröfur til þeirra. Hann lagði metnað í það að kunnáttan væri með þeim hætti að hún nýttist seinna meir. Már var ekki skaplaus og minnis- stæðar eru heitar umræður á kennarastofunni á Höfðabakka þar sem skipst var á skoðunum um gildi allrar þessarar stærð- fræðikennslu sem sumum sam- starfsmönnum hans þótti nóg um. Már stóð fastur á sínu og gaf ekkert eftir í rökræðunum. Í ljósi skólaumræðu undanfarið er ekki hægt að neita því að Már hafði talsvert til síns máls. Á sínum tíma hafði Már for- göngu um tölvuvæðingu skólans og vann þar mikið og óeigin- gjarnt starf. Hann samdi líka ýmiss konar efni tengt stærðfræði sem nýtt- ist í kennslu. Már tók að sér ýmis trún- aðarstörf fyrir skólann og starfsfólk hans. Hann var lengi trúnaðarmaður Félags tækni- skólakennara (FTK) og sat í samninganefnd félagsins um árabil. Það var því vel við hæfi að hann var gerður að heið- ursfélaga sem þakklætisvottur fyrir vel unnin störf. Það var alltaf gott að leita til Más. Hann var ráðagóður og hjálpsamur og brást vel við hverri beiðni. Hann var kennari af lífi og sál og setti svo sann- arlega sinn svip á kennsluhætti í Tækniskóla Íslands. Við fyrr- verandi samstarfsfólk hans af Höfðabakkanum minnumst hans með hlýhug og sendum fjöl- skyldu hans samúðarkveðjur. Guðbrandur Steinþórsson, Málfríður Þórarinsdóttir og Jens Arnljótsson. Már Ársælsson
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.