Morgunblaðið - Sunnudagur - 13.07.2014, Qupperneq 42

F
rá því að ástin knúði dyra
hjá þeim í Japan árið
2005 hafa hlutirnir gerst
hratt. Samband þeirra
hefur borið ríkulegan
ávöxt því að börnin eru orðin fjögur
og á föstudaginn áttu þau fimm ára
brúðkaupsafmæli. Fjölskylda Nicks
er ekki beinlínis í túnfætinum því að
hann er frá Ástralíu, en Nick og
Erna hafa þrívegis flutt á milli Ástr-
alíu og Íslands. Sú elsta í barna-
hópnum er nú búin með eitt ár í
grunnskóla og fjölskyldan áformar
að dvelja hérlendis í nánustu fram-
tíð.
„Nú snýst þetta ekki bara um
okkur tvö heldur einnig um krakk-
ana. Þar sem heildin er ánægð er-
um við ánægð,“ segir Erna þegar
Sunnudagsmogginn heimsækir þau
á kuldalegum miðsumarsmorgni.
Viðmótið er hins vegar afar hlýlegt
og hjónin eru orðin býsna vön ýms-
um spurningum varðandi hagi sína.
Enda bjuggu þau fyrsta hálfa árið í
Japan, svo í rúmt eitt og hálft ár í
Ástralíu, því næst tvö ár á Íslandi,
þá þrjú og hálft ár í Ástralíu en
hafa nú verið síðustu tvö árin hér-
lendis. „Það væri stórt skref að fara
aftur til Ástralíu því það myndi
kalla á mikla flutninga. Við fórum
öll þangað í heimsókn um jól og
áramót. Það var mikið mál,“ segir
Nick og hlær að tilhugsuninni, en
þess má geta að ferðalagið héðan og
á hans heimaslóðir í Perth tekur
rúman sólarhring. Erna bætir við:
„Fólk starði bara á okkur á flugvell-
inum og hópaðist að okkur til þess
að bjóða fram hjálp. Nick notaði
reipi til að halda töskunum sex sam-
an auk þess að vera með litla barnið
en ég var með hin börnin þrjú og
handfarangurinn.“
Ást án landamæra
Erna og Nick kynntust í Aichi í
Japan árið 2005 þegar þau störfuðu
þar við Heimssýninguna. Erna, sem
er viðskiptafræðingur, vann við sýn-
ingarskálann sem Norðurlandaþjóð-
irnar sameinuðust um. Nick, sem er
menntaður leikari úr virtasta
leiklistarskóla Ástralíu, var með ým-
iss konar skemmtiatriði við ástr-
alska skálann ásamt fleiri ástr-
ölskum listamönnum. Morgunblaðið
er raunar ekki fyrsta dagblaðið sem
fjallar um samband þeirra Ernu og
Nicks því að staðarblaðið í Aichi
gerði þau að umfjöllunarefni í lok
sýningarinnar. „Ást án landamæra“
og ýmislegt fleira í þeim dúr var
þar að finna, en hjónin eiga jap-
anska blaðið til minningar. Þegar
komið var að lokum Heimssýning-
arinnar var Erna gjarnan innt eftir
því hvort hún ætlaði ekki að taka
eitthvað með sér heim. Þau sem
spurðu áttu kannski frekar von á
því að það yrði eitthvað úr minja-
gripasölunni frekar en ástralski leik-
arinn.
Vera kann að um nokkra einföld-
un sé að ræða hjá blaðamanni að
kalla Nick eingöngu Ástrala. Hann
fæddist í Dublin á Írlandi og kom
fyrst til Ástralíu tveggja ára gamall.
Faðir hans er frá Suður-Afríku og
móðir hans frá Írlandi, en Nick seg-
ir slíka blöndu ekki óalgenga í Ástr-
alíu. Amma hans í föðurætt var
norsk og hét Sólveig. Foreldrar
Nicks kipptu sér því ekki sér-
staklega upp við að hann gengi að
eiga íslenska konu. Erna á sjálf
danskar rætur að hluta og þegar
fjölskyldur þeirra beggja eru lagðar
saman liggja þræðirnir víða. Með
þetta í huga er viðeigandi að þau
hafi kynnst á Heimssýningunni.
Fjölskyldan býr í einbýlishúsi
sem lengi hefur verið í eigu fjöl-
skyldu Ernu, en afi hennar og
amma reistu það á sínum tíma. Þar
hafa Erna og Nick komið sér vel
fyrir með gott rými innandyra sem
utan fyrir börnin sín ungu, sem
fæddust 2007, 2009, 2011 og 2013.
Börnin heita bæði íslenskum og er-
lendum nöfnum: Kristín Lóa, Finn
Hermann, Óskar Christopher og
Snorri James.
Starfar í sirkusnum
Hringir eins og notaðir eru í fim-
leikakeppnum hanga niður úr loft-
inu á heimili þeirra og vekja athygli
blaðamanns. Þar komum við að at-
vinnu Nicks, en hann starfar í Sirk-
us Íslands. Þar framkvæmir hann
ýmsar kúnstir eins og loftfimleika.
Nick hefur stundað þjálfun í sjö ár
til þess að vera liðtækur á því sviði.
Verandi menntaður leikari segir
hann störfin sem eru skyldari leik-
listinni í sirkusnum, eins og trúðs-
lætin, höfða meira til sín. Spurður
hvort hann sinni sirkusnum á árs-
grundvelli segir Nick svo vera.
„Já, við sýnum í sumar en á vet-
urna er æft. Við erum með fínan
samning við Ármann og þar er fín
aðstaða. Á bilinu maí og fram í
október er hins vegar miklu meira
að gera. Fyrir utan sirkussýning-
arnar sjálfar sýnum við ýmis atriði
við alls kyns tækifæri, eins og
árshátíðir og fjölskylduhátíðir. Sirk-
us er þekkt fyrirbæri á heimsvísu
og ég held að Íslendingar hafi bara
gaman að því að hafa sirkus einnig
hér á landi. Flestir í hópnum eru Ís-
lendingar. Einungis ég og Lee sýn-
ingarstjóri erum útlendingar, en
hann er einnig frá Perth í Ástralíu
en við kynntumst þó á Íslandi,“ út-
skýrir Nick á prýðilegri íslensku en
er hógvær þegar talið berst að ís-
lenskukunnáttunni. „Aðalverkfæri
leikara er tungumálið. Ég hef því
ekki sóst eftir verkefnum í leiklist-
inni hérna enn sem komið er. Það
kemur þó að því,“ segir Nick, sem
leikið hefur töluvert bæði á sviði og
í kvikmyndum í heimalandinu.
„Sviðslistin er meira krefjandi að
mér finnst og ég hef meiri ástríðu
fyrir henni. Í sjónvarpi og kvik-
myndum getur tekið tvo klukkutíma
að taka upp tíu sekúndur. Ég hef
líklega fullmikla orku fyrir sjón-
varpið þó að ég hafi oft tekið slík
verkefni að mér,“ segir Nick sposk-
ur, en Erna segir eiginmanninn
hafa haft úr nægum verkefnum að
velja í Ástralíu. „Þess vegna er ég
ennþá þakklátari fyrir að hann
skyldi vera tilbúinn að flytja til Ís-
lands. Barnanna vegna langaði mig
mikið til þess að búa hérna heima
og vera nærri fjölskyldunni. Þegar
ég var í fæðingarorlofi, eftir við átt-
Erna og Nick ásamt börnum sínum,
Kristínu Lóu, Finn Hermanni, Óskari
Christopher og Snorra James.
FJÖLSKYLDULÍF ÞEIRRA ERNU TÖNSBERG OG NICKS
CANDY, UNGRA HJÓNA Í ÁRBÆNUM, HEFUR EKKI
VERIÐ Í ÞEIM SKORÐUM SEM FLESTIR ÍSLENDINGAR
ALAST UPP VIÐ HÉRNA Á SÖGUEYJUNNI.
Kristján Jónsson kris@mbl.is
Þræðirnir
liggja víða
* „Fólk starði bara á okkur á flugvell-inum og hópaðist að okkur til þess aðbjóða fram hjálp. Nick notaði reipi til að
halda töskunum sex saman auk þess að
vera með litla barnið en ég var með hin
börnin þrjú og handfarangurinn.“
42 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 13.7. 2014
Viðtal