Morgunblaðið - 20.09.2014, Blaðsíða 21
þetta og bað
vanan fjallaklif-
urmann, Jón
Gauta Jónsson,
um að taka mig
með upp. Ég
komst að því að
þetta er ekki
nema ½ fermetri
ef maður stend-
ur uppi á tind-
inum. En fyrir
neðan hann er plata, sem er 4-5
fermetrar og þess vegna greinir
menn líklega á.“
Fyrirmyndin að
Hallgrímskirkju
Gönguleiðirnar sem Bjarni
greinir frá í bók sinni eru mis-
langar en á þeim öllum er lögð
áhersla á að hægt sé að njóta nátt-
úrufegurðar. Einnig er í bókinni
rakin saga jarðarinnar Hrauns,
sem er landnámsjörð og var meira
eða minna í byggð fram til ársins
1998. Nú er þar friðland og fólk-
vangur og í uppgerðu íbúðarhúsi
er íbúð fyrir fræði- og listamenn
og minningarstofa um Jónas Hall-
grímsson.
Sé að gáð gætir Hrauns í
Öxnadal víða, eins og Bjarni bendir
á í bókinni. Til dæmis má sjá
Hraundranga í nokkrum íslenskum
vöru- og fyrirtækjamerkjum og þá
hafði Guðjón Samúelsson tindana í
Öxnadal til hliðsjónar þegar hann
teiknaði Hallgrímskirkju.
Grátittlingur í uppáhaldi
Bjarni hefur farið talsvert
með ferðamenn um svæðið. „Það
er afskaplega gaman að kynna
þeim þessa fegurð og ekki síður að
vera með Jónas í farteskinu og lesa
upp úr ljóðum hans og frásögnum.
Hann orti mikið um bernskuminn-
ingar sínar sem eiga margar rætur
sínar í Öxnadal og Hrauni.“
En hvaða ljóð Jónasar skyldi
vera í uppáhaldi hjá höfundi bók-
arinnar um Hraun í Öxnadal?
„Grátittlingurinn,“ svarar Bjarni.
„Það er ein af þessum fallegu
bernskuminningum Jónasar, lík-
lega ekki eitt af þeim þekktustu,
en mér þykir það ákaflega fallegt.“
Spurður hvernig hann sjái
framtíð svæðisins fyrir sér segist
Bjarni vonast til að þar muni lista-
og fræðimenn áfram geta fengið
vinnuaðstöðu. „Ég sé líka fyrir mér
að sýningunni um Jónas verði kom-
ið fyrir á betri stað á jörðinni og að
sem flestir komi þangað til að
njóta fegurðarinnar sem þarna
er.“
Bjarni E.
Guðleifsson
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 20. SEPTEMBER 2014
Fyrir um 150 árum settust
íslendingar að í Curitiba í
Brasilíu og nú í dag skipta
afkomendur þúsundum.
Við kynnumst þeim og samfélagi
þeirra í dag, en í Curitiba er
öflugt Íslendingafélag.
Við heimsækjum m.a. hinar
glæstu borgir Rio de Janeiro,
Curitiba og Florianapolis.
Við sjáum stórkostlega náttúru, regnskóga, aflmestu fossa
heimsins og fallegar strendur.
Kynnumst brosandi heimamönnum sem vilja allt fyrir þig gera.
Skemmtileg mynd af þremur kynslóðum
BARDDAL en þessir herramenn eru allir
ættaðir frá Bárðadal
Á SLÓÐUM ÍSLENDINGA Í BRASILÍU
Komdu með í einstaka ferð
19. janúar - 3. febrúar 2015
Trans-Atlantic ferðaskrifstofa • Sími 588 8900 • www.transatlantic.is
Aðeins k
rónur
648.500
(á mann
í tvíbýli)
Innifalið
í verði:
Allt flug
og allir s
kattar, g
isting
með mo
rgunverð
i,
ísl. farar
stjóri, ak
stur,
skoðuna
rferðir o
.m.fl.
Slysið var mikið áfall
Ferðir Emils landshluta á milli
hafa ekki allar verið áfallalausar.
Eitt sinn missti hann bíl sinn út af
veginum á Kjalarnesi í hvassviðri og
smáatvikin eru mörg. „Sumt situr
auðvitað í manni,“ segir Emil. Vísar
þar til slyss sem varð 10. janúar 2002
þegar ökumaður missti stjórn á
jeppa sínum í mikilli hálku efst í
Norðurárdal í Borgarfirði. Sá lenti
framan á bílnum sem Emil ók og lést
samstundis.
„Þetta var mikið áfall sem mér
tókst þó að vinna mig út úr að mestu.
Stuðningur þeirra sem standa mér
næst var mikilsverð hjálp. Einnig sú
niðurstaða rannsóknar að orsök
slyssins væri ekki mín mistök. Þetta
var bara slys og þau geta alltaf
hent.“
Emil er Skagfirðingur í húð og
hár og hefur búið í héraðinu nánast
alla tíð. Er einsetumaður, eins og
sakir standa, faðir þriggja barna og
barnabörnin eru jafn mörg. Segir
vinnuna vera sitt hálfa líf, en sér
þyki þó alltaf gaman að vera með
vinum og vandamönnum og dútl í
sælureit fjölskyldunnar í Viðvík-
ursveitinni gefi sér mikið.
Morgunblaðið/Sigurður Bogi
Holtavörðuheiði Flutningabíll Vörumiðlunar á siglingu á hábungunni þar sem heitir Bláhæð. Eiríksjökull í baksýn.
Ferðalangar Morgunblaðsins um
Norðurland tóku upp puttaling-
inn Lee Rice frá Wales við Laug-
ar, en för hans var heitið á Akur-
eyri. Rice var með bakpokann
sinn og gítar og ferðaðist um
landið á puttanum.
Saga hans var skemmtileg og
lögin góð. Það var því um að
gera að setja hann út við Vaðla-
heiði þar sem nú eru gerð göng í
gegn og láta hann taka lagið.
Það má sjá og heyra á mbl.is.
„Landið ykkar er svo ótrúlega
fallegt. Ég fór frá Wales fyrir
hálfu ári og er búinn að ferðast
um Þýskaland, Holland og Noreg
og spila fyrir fólk. Vonandi næ
ég að safna mér nógu til að fara
til Ameríku að taka upp næstu
plötu,“ sagði Rice á meðan Goða-
foss var skoðaður.
Hann hélt að hann gæti spilað
víða um land en komst að því að
það eru í raun bara tveir miðbæ-
ir til á Íslandi. Í Reykjavík og á
Akureyri. „Það er svolítið erfitt
að spila í þessum bæjum sem ég
hef stoppað í. Veðrið hefur samt
verið gott og Íslendingar eru upp
til hópa algjörir snillingar. “
Morgunblaðið tók upp puttaling
Syngjandi glaður
Walesverji
Morgunblaðið/Eggert
Stórgott Lee Rice við Vaðlaheiði með Akureyri í bakgrunni. Rice tók
tvö lög á heiðinni og má heyra annað þeirra á vefnum mbl.is.
Spegilmynd Lee Rice segir
blaðamanni og ljósmyndara sögu.
ÞRJÁR TIL FJÓRAR REYKJAVÍKURFERÐIR Í VIKU HVERRI
Gera má ráð fyrir að flutningabílar
sem eru í daglegum ferðum milli
Norður- og Suðurlands séu um fimm-
tíu talsins. „Sumum bílum mætir
maður nánast alltaf á sömu slóðum
og svo hittumst við karlarnir oft í
vegasjoppunum, til dæmis Borg-
arnesi og Staðarskála,“ segir Emil B.
Hauksson sem fékk bílpróf árið 1977,
þá sautján ára gamall.
„Þá strax fór hann að halda saman
hve mikið hann æki dag hvern og hef-
ur haldið því síðan. „Auðvitað er
þetta ekki hárnákvæmt, en ég skýt á að þetta séu 3,6 milljónir kílómetra.
Margir hafa lagt lengri spotta að baki á sinni siglingu, en þetta er dágott
samt,“ útskýrir Emil. Hann segir enga reglu á því hvert leiðir sínar liggi
hvern dag. Í rauninni skýrist það aldrei fyrr en komið er til vinnu að
morgni. Algengt sé þó að Reykjavíkurferðir vikunnar séu þrjár til fjórar.
Sú var tíðin að flutningabílstjórar utan af landi sinntu allskonar snatti
og snúningum syðra fyrir sveitunga sína. Emil segir þetta að mestu liðið
undir lok. Pakkar og pinklar fari með annarri frakt, en auðvitað verði ekki
komist hjá viðvikum fyrir fólk þegar svo beri undir.
Sjálfsögð greiðasemi
„Stundum hringir fólk og biður mig kannski fyrir bíllykla, fatapoka eða
eitthvað slíkt. Það er nú bara sjálfsögð greiðasemi að redda slíku. Í vor
gleymdi Skagfirðingur sem var að fara til útlanda vegbréfinu sínu fyrir
norðan. Fjölskyldan hans bað mig fyrir þessa mikilvægu sendingu. Ég
setti vegabréfið í brjóstvasann og málinu var reddað. Ég hef annars verið
beðinn um allt mögulegt, þú getur skrifað gervitennur og gleraugu. Í
þessum sendingum má kannski segja að líf fólksins í landinu og þetta
daglega bras endurspeglist mjög skemmtilega.“
Víðförull Sem bílstjóri hefur Emil lagt
að baki um 3,6 milljónir kílómetra.
Vegabréf og gervitennur
VITINN 2014
Undir yfirskriftinni Vitinn 2014 verður í hringferðinni
leitað að áhugaverðum vaxtarbroddum í atvinnu
lífinu um land allt. Lesendur eru hvattir til að senda
blaðinu ábendingar á netfangið vitinn@mbl.is.