Læknablaðið - 15.07.2001, Qupperneq 72

VIOXX
MSD 990068 TÖFLUR MOIAH
Virkl innihaldsefni: 123 mg eða 25 mg rofekoxib. Töflumar inni-
halda laktósu. Ábendingan Meðferð við cinkcnnum af völdum
slitgigtar. Skammtar: Ráðlagður upphafsskammtur er 123 mg
einu sinni á dag. Hámarksskammtur á dag er 25 mg. Aldraðir:
Gæta skal varúðar þegar dagskammturinn er aukinn úr 123 mg í
25 mg hjá öldruðum. Skerl nýrnaslarfsemi: Skammta þarf ekki að
aðlaga hjá sjúklingum með kreatínín klerans 30-80 ml/mín. Skerl
lifrarslarfsemi: Sjúklingum með væga skerðingu á lifrarstarfscmi
(Child-Pugh gildi 5-6) skal ekki gefa meira en minnsta ráðlagðan
skammt, 123 mg cinu sinni á dag. Frábendingan Rófekoxíb er
ekki ætlað: Sjúklingum sem hafa þekkt ofnæmi fyrir einhverjum af
innihaldsefnum lyfsins. Sjúklingum með virkan sársjúkdóm í
meltingarvegi eða blæðingu í meltingarvegi. Sjúklingum með
miðlungsalvarlcga eða verulega skcrðingu á lifrarstarfsemi
(Child-Pugh gildi í 7). Sjúklingum mcð áætlaðan kreatínín klerans
< 30 ml/mín. Sjúklingum sem hafa haft einkenni astma, bólgu í
nefslímhúð, sepa í nefslímhúð, ofsabjúg eða ofsakláða eftir inn-
töku acetýlsalicýlsýru eða annarra bólgueyðandi verkjalyfja. Til
notkunar á síðasta þriðjungi meðgöngu eða meðan á brjóstagjöf
stendur. Sjúklingum með bólgusjúkdóm í þörmum. Sjúklingum
með langt gengna hjartabilun.
Varnaðarorð og varúðarreglun Þegar blóðflæði um nýru er
minnkað getur rófekoxíb dregið úr myndun prostaglandína og
með því minnkað blóðflæði um nýru enn meira og þannig valdið
skerðingu á nýmastarfsemi. Þeir sem eru í mestri hættu m.t.t.
þessa eru sjúklingar sem hafa verulega skerta nýmastarfsemi fyr-
ir, hjartabilun sem Ifkaminn hefur ekki náö að bæta upp, og sjúk-
lingar með skorpuiifur. Hafa skal eftirlit með nýmastarfsemi
slíkra sjúklinga. Gæta skal varúðar þegar meðferð er hafin hjá
sjúklingum með verulegan vökvaskort. Ráðlcgt er að bæta slíkan
vökvaskort upp áður en meðferð með rófekoxíbi er hafin. Eins og
á við um önnur lyf sem koma í veg fyrir myndun prostaglandína,
hafa vökvasöfnun og bjúgur átt sér stað hjá sjúklingum á rófe-
koxíb meðferð. Þar sem meðferð með rófekoxíbi getur leitt til
vökvasöfnunar skal gæta varúðar hjá sjúklingum sem hafa fengið
hjartabilun, truflanir á starfsemi vinstri slegils eða háan blóðþrýst-
ing og einnig hjá sjúklingum sem hafa bjúg fyrir, af einhverjum
öðrum orsökum. Eftirlit skal haft með öldruðum og sjúklingum
með truflanir á nýma-, lifrar-, eða hjartastarfsemi, þegar þeir eru á
rófekoxíb meðferð. 1 klínískum rannsóknum fengu sumir slitgigt-
arsjúklinganna sem voru á rófekoxíbi meðferð rof, sár eða blæð-
ingar í meltingarveg. Sjúklingar sem áður höfðu fengið rof, sár eða
blæðingar og sjúklingar sem voru eldri en 65 ára virtust vera í
meiri hættu á að fá fyrmefndar aukaverkanir. Þegar skammturinn
fer yfir 25 mg á dag, eykst hættan á einkennum frá meltingarvegi,
sem og hættan á bjúgi og háum blóðþrýstingi. Hækkanir á ALAT
og/eða ASAT (u.þ.b. þreföld eðlileg efri mörk, eða meira) hafa
veriö skráðar hjá u.þ.b. 1% sjúklinga í klínískum rannsóknum á
rófekoxibi. Ef sjúklingur fær einkenni sem benda til truflana á lifr-
arstarfsemi, eða niðurstöður úr lifrarprófum eru óeðlilegar, skal
hætta rófekoxíb meðferð ef óeðlileg lifrarpróf eru viðvarandi (þre-
föld cðlileg efri mörk). Rófekoxíb getur dulið hækkaðan líkams-
hita. Notkun rófekoxíbs, sem og allra annarra lyfja scm hamla
COX-2, er ckki ráðlögð hjá konum sem eru að reyna að verða
þungaðar. Böm: Rófekoxíb hefur ekki verið rannsakað hjá bömum
og skal aðeins gefið fullorðnum. Magn laktósu í hverri töflu er lík-
lega ekki nægilegt til þess að framkalla einkenni laktósuóþols.
Milliverkanir Hjá sjúklingum sem náð höfðu jafnvægi á langvar-
andi warfarín meðferð varð 8% lenging á prótrombíntíma í tengsl-
um við daglega gjöf 25 mg af rófekoxíbi. Því skal hafa nákvæmt
eftirlit með prótrombíntíma hjá sjúklingum sem eru á warfarín
meðferð þegar rófekoxíb meðferð er hafin. Hjá sjúklingum með
vægan eða miðlungsmikinn háþrýsting, varð örlítil minnkun á
blóðþrýstingslækkandi áhrifum í tengslum við samhliða gjöf 25
mg af rófekoxfbi á dag og ACE-hemils f 4 vikur, miðað við áhrifin
af ACE-hemlinum eingöngu. Hvað varðar önnur lyf sem hamla
cýdóoxýgenasa, þá getur gjöf ACE-hemils samhliða rófekoxíbi,
hjá sumum sjúklingum með skerta nýmastarfsemi, leitt til enn
meiri skerðingar á nýmastarfsemi, sem þó gengur venjulega til
baka. Þessar millivcrkanir ber að hafa í huga þegar sjúklingar fá
rófckoxfb samhliða ACE-hemlum. Notkun bólgueyðandi verkja-
lyfja samhliða rófekoxíbi gæti einnig dregið úr blóðþrýstingslækk-
andi verkun beta-blokka og þvagræsilyfja sem og annarra verkana
þvagræsilyfja. Forðast skal samhliða gjöf stærri skammta af
acetýlsalicýlsýru eða bólgueyðandi verkjalyfja og rófekoxíbs.
Samhliða gjöf cýklósporíns eða takrólímus og bólgueyðandi
verkjalyfja getur aukið eiturverkanir cýklósporíns eða takrólímus
á nýru. Eftirlit skal hafa með nýmastarfsemi þegar rófekoxfb er
gefið samhliða öðru hvoru þessara lyfja. Áhrif rófekoxíbs á lyfja-
hvörf annarra lyfja: Blóðþéttni litíums getur aukist af völdum
bólgueyðandi verkjalyfja Hafa ber í huga þörf fyrir viðeigandi eft-
irlit með eiturverkunum tengdum metótrexati þegar rófekoxíb er
gefiö samhliða metótrexati. Engar milliverkanir við dígoxín hafa
komið fram. Gæta skal varúðar þegar rófekoxíb er gefið samhliða
lyfjum sem umbrotna fyrst og fremst fyrir tilstilli CYP1A2 (t.d.
tcófyllíni, amitryptilini, tacríni og zileútoni).Gæta skal varúðar
þegar lyfjum sem umbrotna fyrir tilstilli CYP3A4 er ávísað sam-
hliða rófekoxibi. í rannsóknum á milliverkunum lyfja, hafði rófe-
koxíb ekki klínfskt mikilvæg áhrif á lyfjahvörf prednisóns/predn-
isólons eða getnaðarvamartaflna (etinýlöstradíóls/norethindróns
35/1). Áhrif annarra lyfja á lyfjahvörf rófekoxíbs: Þegar öflugir
cýtókróm P450 innleiðarar eru ekki til staðar, er CYP-hvatt umbrot
ekki meginumbrotslcið rófekoxibs. Engu að síður olli samhliða
gjöf rófekoxíbs og rffampins, sem er öflugur innleiðari CYP ens-
íma, u.þ.b. 50% lækkun á blóðþéttni rófekoxíbs. Því skal íhuga að
gefa 25 mg skammt af rófekoxíbi þegar það er gefið samhliða lyfj-
um sem eru öflugir innleiðarar umbrots í lifur. Gjöf ketókónazóls
(öflugur CYP3A4 hemill) hafði ekki áhrif á lyfjahvörf rófekoxíbs f
blóði. Címetidin og sýruhamlandi lyf hafa ekki klínískt þýðingar-
mikil áhrif á lyfjahvörf rófekoxibs. Meðganga og brjóstagjöf:
Notkun rófekoxíbs, sem og allra annarra lyfja sem hamla COX-2,
er ekki ráðlögð hjá konum sem eru að reyna að verða þungaðar.
Rófekoxíb á ekki að nota á síðasta þriðjungi meðgöngu þar sem
þaö gæti, eins og önnur lyf sem hamla myndun prostaglandína,
dregið úr samdrætti legs í faíðingu og valdið ótfmabærri lokun á
slagæðarás. Notkun rófekoxíbs hefur ekki verið rannsökuð hjá
þunguðum konum í fullnægjandi samanburðarrannsóknum og
skal því ekki nota lyfið á fyrstu tveimur þriðjungum meðgöngu
nema væntanlegt gagn af meðferðinni réttlæti mögulega áhættu
fyrir fóstrið. Ekki er vitað hvort rófekoxíb skilst út í brjóstamjólk,
en það skilst út í mjólk tilraunadýra. Konur sem eru á rófekoxib
meðferð ættu ekki að hafa böm á brjósti. Aukaverkanin Eftirfar-
andi lyfjatengdar aukavcrkanir voru skráðar, af hærri tföni en þeg-
ar um lyfleysu var að ra?ða, í klínískum rannsóknum hjá sjúkling-
um sem fengu 123 mg eða 25 mg af rófekoxíbi í allt að sex mán-
uði. Algengar (>1 %): Almennar: Bjúgur.vökvasöfnun, kviðverkir,
svimi. Hjarta- og æðakerfi: Hár blóðþrýstingur. Meltingarfæri:
Brjóstsviði, óþægindi í efri hluta kviðar, niðurgangur, ógleði, melt-
ingartmflanir. Taugakcrfi: Höfuðverkur. Húð: Kláði. Sjaldgæfar
(0,1-1 %): Almennar: Þreyta/máttleysi, uppþemba, brjóstverkur.
Meltingarfæri: Hægðatregða, sár í munni, uppköst, vindgangur,
nábítur. Augu, eym, nef og kok: Eymasuð. Efnaskipti og næring:
Þyngdaraukning. Stoðkerfi: Sinadráttur. Taugakerfi: Svefnleysi,
svefnhöfgi, svimi.Geðræn einkenni: Geðdeyfð, minnkuð andlcg
skerpa. öndunarfæri: Andþyngsli. Húð: Útbrot, atópískt eksem.
Að auki hafa væg ofnæmisviðbrögð verið skráð í sjaldgæfum til-
vikum í klínfskum rannsóknum.Aukaverkanir vom svipaðar hjá
sjúklingum sem fengu rófekoxíb í eitt ár eða lengur. Breytingar á
niðurstöðum blóö- og þvagrannsókna: Algengar (>1 %): Hækk-
un á ALAT, lækkun á hematókrít, hækkun á ASAT. Sjaldgæfar
(0,1-1 %): hækkun á þvagefni, lækkun á hemóglóbfni, hækkun á
kreatfnfni, Hækkun á alkalískum fosfatasa, prótein í þvagi, fækk-
un rauðra og hvítra blóðkoma. Eftirtaldar alvarlegar aukaverkan-
ir hafa verið skráðar í tengslum við notkun bólgueyðandi verkja-
lyfja og ekki er hægt að útiloka þær í tengslum við rófekoxíb: Eit-
urverkanir á ným, þ.á m. millivefs nýmabólga nýrungaheilkenni
(nephrotic syndrome) og nýmabilun; eiturverkanir á lifur, þ.á m.
lifrarbilun og lifrarbólga; eiturverkanir á meltingarfæri, þ.á m. rof,
sár og blæöingar; eitur\erkanir vegna of mikils blóðrúmmáls, þ.á
m. hjartabilun og bilun í vinstri slegli; aukaverkanir á húð og slím-
húðir og alvarleg viðbrögð í húð. Eins og á við um bólgueyðandi
verkjalyf geta alvarlegri ofnæmisviðbrögð átt sér stað þ.á m.
bráðaofnæmi án þess að viðkomandi hafi áður fengið rófekoxfb.
Pakkningar og verð (desember, 2000): Töflur 123 mg og 25 mg:
14 stk. 2756 kr. 28 stk. 4888 kr. 98 stk. 14555 kr Afgreiðsla: Lyfscð-
ilsskylda, Grciðsluþátttaka: E. Handhafi markaðsleyfis: Merck
Sharp & Dohme B.V., Haarlcm, Holland. Umboðsaðili á íslandi:
Farmasía ehf, Sfðumúla 32,108 Reykjavík.
.

á

VIOXX (ROFEKOXIB, MSD)
*ÉO\XÍB" á íslancli
ri

& MERCK SHARP& DOHME
FARMAS/A ehf.
EINÁDAG
(rófekoxíb. MSD)
Sértækt - Áhrifaríkt - Einfalt