Skessuhorn - 26.11.2014, Qupperneq 46

46 MIÐVIKUDAGUR 26. NÓVEMBER 2014
Marta Magnúsdóttir er 21 árs
Grundfirðingur, sem stundar nú
nám í uppeldis- og menntunar-
fræði við Háskóla Íslands og tek-
ur viðskiptafræði með sem aukafag.
Hún lauk stúdentsprófi frá Fjöl-
brautaskóla Snæfellinga í Grund-
arfirði fyrir jólin 2012 eftir þriggja
og hálfs árs nám. Haustið eftir hélt
hún til Ekvador í ævintýraleit og
fór að vinna þar á vegum AUS –
alþjóðlegra ungmennaskipta. Síð-
an fór hún á smá flakk um Suður-
Ameríku áður en hún kom heim í
vor. Eftir sumarvinnu á veitinga-
stað í Grundarfirði er hún svo sest á
skólabekk í Háskóla Íslands. Upp-
eldis- og menntunarfræðina nem-
ur hún í húsi fyrrum Kennarahá-
skóla Íslands í Hlíðunum en við-
skiptafræðin er hins vegar kennd
í húsakynnum Háskóla Íslands á
Melunum. Marta er yngst fjög-
urra systra. Dóttir hjónanna Sig-
ríðar Finsen og Magnúsar Soffaní-
assonar í Grundarfirði. Marta seg-
ist búa núna á æskuslóðum mömmu
sinnar í Reykjavík meðan á náms-
tímanum stendur. „Ég er í næsta
húsi við móðurömmu mína vestur
í bæ. Þar bý ég í íbúð með þremur
skiptinemum frá Austurríki, Wa-
les og Þýskalandi. Þetta er fjölþjóð-
legt umhverfi og skemmtilegt, mér
leiðist það ekki,“ segir hún, en sam-
býlingar Mörtu eru allir í háskóla-
námi hér.
Frumstæð bústörf
„Mig langaði að fara til einhvers
lands til að skerpa á enskukunnátt-
unni en endaði svo með því að fara
til Ekvador í S-Ameríku þar sem
nánast eingöngu er töluð spænska.
Ég ætlaði ekkert til S-Ameríku en
svo sá ég allt í einu að þetta sveita-
starf í boði. Ég hugsaði strax með
mér að ég yrði að fara þangað og
mætti ekki sleppa þessu. Ég fór á
vegum samtakannna AUS sem eru
alþjóðleg ungmennaskipti og nú
er ég komin í stjórn þessara sam-
taka hér á landi en það eru alltaf
krakkar á vegum þessara samtaka
hér. Krakkarnir eru í ýmsum sjálf-
boðstörfum á Íslandi og dvelja hér
í 1-12 mánuði í senn. Þau eru al-
farið í sjálfboðavinnu.“ Sjálf var
Marta að vinna í sjálfboðavinnu á
bóndabænum í Ekvador og meira
en það því hún þurfti að greiða fyr-
ir fæði og húsnæði. „Það er eigin-
lega meira verið að greiða fyrir ör-
yggið þarna en uppihaldið. Þú hef-
ur alltaf einhvern tengilið öryggis-
ins vegna. Verðið var að vísu mjög
hagstætt en fæðið var annað en ég
var vön og kröfur um meðferð mat-
væla ekki þær sömu og þekkjast hér.
Einu sinni borðuðum við kjúkling
í einhverju skólamötuneyti þarna.
Ég og vinir mínir fengum öll mat-
areitrun um nóttina. Við vorum
ekki með neitt drykkjarvatn en
loksins þegar einhver gat staulast út
að ná í almennilegt soðið drykkjar-
vatn um morguninn þá fékk ég
þann besta vatnssopa sem ég hef
fengið á ævinni. Þetta var fremur
afskekktur og frumstæður bónda-
bær, sem ég vann á og bjó. Það voru
eingöngu handverkfæri notuð; öxi,
hnífar, járnkarlar, skóflur og hálf-
ónýtar hjólbörur voru helstu tæk-
in. Þarna var m.a. verið að rækta
grænmeti, mjólka kýr og gefa svín-
um, naggrísum og hænum, sem síð-
an var slátrað fyrir jólin og allt gert
heima. Ekkert matvæla- eða heil-
brigðiseftirlit þarna. Þetta var mik-
il lífsreynsla og mjög magnað allt
saman.“
Ferðaðist um
Suður­Ameríku
Eftir fjóra mánuði á bóndabænum
fór Marta í tveggja mánaða ferða-
lag um S-Ameríku. Þá fór hún frá
Ekvador til Brasilíu í gegnum Perú,
Bólivíu, Argentínu og Chile. „Ég
endaði á karnivalinu í Ríó og það
var heilmikið fjör en karnivalið var
í mars. Ég fór svo að vinna á veit-
ingastaðnum RúBen í Grundarfirði
í sumar. Mig langaði að prófa veit-
ingabransann en árið áður var ég í
bankanum og þar áður í garðyrkju-
störfum og ýmsum öðrum störf-
um og hef mjög gaman að því að
prófa mig áfram með hin ýmsu
störf.“ Marta segist hafa ákveð-
ið að halda áfram námi í haust og
fara í háskólann því það hafi hentað
sér mjög vel núna. Hún situr ekki
auðum höndum í frítíma sínum frá
námi. Gekk til liðs við Skátafélagið
í Grundarfirði þegar það fór á fullu
af stað árið 2009 og hefur síðan
verið mikið í skátastarfi. Námið hjá
Mörtu í Reykjavík tekur þrjú ár og
hún er nú á fyrsta ári. „Svo er aldrei
að vita nema ég taki einhverja pásu
og leggist á flakk. Mér finnst ég
hafa lært mikið af þessari hálfs-árs
ferð til Suður-Ameríku. Einn félagi
minn þarna var frá Perú og hafði
kynnst ýmsu misjöfnu. Hann hafði
oft á orði að þetta gæti verið verra.
Fólkið er líka svo gestrisið þarna í
Ekvador. Mér var oft boðið í heim-
sóknir til efnaminna fólks í mat og
gistingu en einu sinni var mér boð-
ið til ríkrar konu og hún rukkaði
mig á eftir,“ segir Marta og hlær.
Auk þess sem komið hefur fram á
Marta nú sæti í stjórn AUS, alþjóða
ungmennaskiptanna og er virk í
grasrótarstarfi ungra Snæfellinga
sem kallast Snæfríður.
Snæfríður – ungt fólk
á Snæfellsnesi
„Starf Snæfríðar byrjaði í tengslum
við Svæðisgarðinn á Snæfellsnesi.
Að Snæfríði kemur ungt fólk af
Snæfellsnesi. Við viljum hag Snæ-
fellsness sem mestan. Til að byrja
með kallaðist ráðið „Ungmennar-
áð Svæðisgarðsins.“ Það þótti okk-
ur ekki nógu lýsandi nafn því starf
Snæfríðar er hugsað fyrir 20-30
ára einstaklinga svo við breyttum
því í Snæfríður – ungt fólk á Snæ-
fellsnesi. Þetta verkefni byggist að
mörgu leyti á framtíðarpælingum.
Eins og staðan er núna er flest unga
fólkið fyrir sunnan í námi á vet-
urna. Margir vilja þó búa á Snæ-
fellsnesi en vantar atvinnuforsend-
ur. Með þessum félagsskap viljum
við kynnast tækifærunum, efla sam-
skiptin og sýna hvað sé í boði og
hvað við getum gert. Eins og með
margt svona starf fer það hægt af
stað en við erum bjartsýn. Næsti
viðburður Snæfríðar verður á Snæ-
fellsnesi í jólafríinu. Í sumar vorum
við með fyrirtækjaheimsóknir. Þá
fengum við fyrirtækin til að bjóða
okkur í heimsókn. Þá búast stjórn-
endur fyrirtækisins við okkur og
bjóða upp á fyrirlestur eða fræðslu
um viðkomandi fyrirtæki. Þetta er
bæði til að kynna fyrirtækin fyr-
ir okkur og kynna okkur fyrir for-
svarsmönnum fyrirtækjanna. Þetta
unga fólk er einmitt núna að velja
sér starfsvettvang fyrir framtíðina
og fara í nám sem tengist áhuga-
sviðum þess og getu. Minn draum-
ur var t.d. með þessu námi, sem ég
er í núna, að stofna einhvers kon-
ar skólabúðir á Snæfellsnesi. Ekki
bara með ungu fólki þaðan heldur
kannski víða að úr heiminum. Til-
gangurinn með náminu er ekkert
endilega að stunda beina kennslu,
meira að vera með unglingum og
börnum í uppbyggilegu starfi.“
Skátastarfið er gefandi
og fjölbreytt
Skátastarfið á mikið í Mörtu. Hún
kynntist því þegar Aðalsteinn Þor-
valdsson gerðist prestur Setbergs-
prestakalls í Grundarfirði og dreif
þar upp skátastarf. „Ég er ofur-
mikið í skátunum. Er búin að vera
í skátastarfinu heima í fimm ár og
núna er ég í skátastarfi í Vesturbæn-
um hjá Skátafélaginu Ægisbúum.
Við erum að reyna að efla skátastarf
á Seltjarnarnesi líka. Skátastarfið er
gefandi og býður upp á endalausa
möguleika fyrir fólk á öllum aldri.“
Hún segir að margt sé hægt að læra
þar auk þess sem hún hefur farið
nokkrum sinnum til útlanda á skáta-
mót, m.a. á Jamboreemót í Svíþjóð
og heimsmót skáta í Kenýa en það
sama mót verður hér á landi árið
2017 og er reiknað með um 5.000
skátum þangað. Svo var ég í skáta-
sveit í Ekvador, fór á skátafundi og
fór með þeim á mót. Það var mjög
gaman. Skátastarfið heima í Grund-
arfirði heillaði mig strax þegar Aðal-
steinn byrjaði með þetta árið 2009.
Þetta er mjög gott æskulýðsstarf.
Ég er orðin tuttugu og eins árs og
fyrir minn aldur sem og aðra býður
skátastarf upp á mjög margt. Maður
lærir mikið í skátastarfinu og þar er
líka unnið mjög gott forvarnarstarf
fyrir unglinga,“ segir Grundfirð-
ingurinn Marta Magnúsdóttir, sem
greinilega hefur nóg fyrir stafni og
margar hugmyndir sem hún vill sjá
rætast. hb
Grundfirðingurinn Marta Magnúsdóttir:
Vann á afskekktu bóndabýli í Suður­Ameríku
Tjald Mörtu þegar hún var á ferðalagi í Ekvador. Í baksýn er íbúðarhús gest-
gjafans.
Marta Magnúsdóttir.
Systurnar Hulda, Berglind, Marta og Guðbjörg Soffía Magnúsdætur.
Marta, lengst til hægri, ásamt þeim Sigrúnu og Kjartani sem eru skátar úr Skátafé-
laginu Erninum í Grundarfirði. Myndin var tekin á landsmóti skáta í sumar.