Skessuhorn - 26.11.2014, Blaðsíða 54

54 MIÐVIKUDAGUR 26. NÓVEMBER 2014
Kvennafótboltinn á Íslandi hefur
verið að eflast síðustu árin og er ís-
lenska kvennalandsliðið ofarlega á
styrkleikalistanum yfir bestu lands-
liðin í heiminum. Reyndar talsvert
ofar en karlalandsliðið sem þó þyk-
ir gera það gott þessi misserin. Sú
landsliðskona íslensk sem Skaga-
menn telja sig eiga hvað mest tilkall
til síðustu árin er Hallbera Guðný
Gísladóttir, enda Skagakona í húð
og hár þótt hún hafi ekki spilað
með Skagaliðinu frá haustinu 2005.
Hallbera er fyrir stuttu komin heim
úr atvinnumennsku eftir tvö og
hált ár, fyrst í Svíþjóð og svo á Ít-
alíu. Hallbera er nýgengin til liðs
við Breiðablik í Kópavogi. Í spjalli
við blaðamann Skessuhorns sagð-
ist hún vera ánægð með reynsluna
af atvinnumennskunni. Hún hafði
samt ákveðið að koma heim þar
sem áhuginn hafi ekki verið 100%
í því að halda áfram í atvinnubolt-
anum. „Þegar maður er einn síns
liðs og ekki með fjölskylduna hjá
sér er líf atvinnumannsins einhæft
til lengdar. Mér líst vel á að fara til
Breiðabliks. Það hefur verið stöð-
ugleiki hjá félaginu og kvennalið-
inu gert þar jafnhátt undir höfði
og karlaliðinu. Metnaðurinn er til
staðar, liðið hefur verið númer tvö
og þrjú undanfarið og ég vona að
ég geti hjálpað því á toppinn,“ seg-
ir Hallbera.
Í 30 gráðu kulda
í Svíþjóð
Hallbera ákvað að nýta sér meðbyr-
inn sem íslensk kvennaknattspyrna
hafði í Evrópu þegar hún fór út í
atvinnumennsku til Svíþjóðar í árs-
byrjun 2012. „Ég fór til lítils bæj-
ar í Norður-Svíþjóð sem heitir Pi-
teå. Liðið var nýbúið að vinna sér
sæti í efstu deild. Það voru mikil
viðbrigði að koma þarna út. Miklu
meiri snjór og kuldi en ég hafði
vanist. Á morgnana gat frostið farið
upp fyrir 30 gráður en þá hrímaði
allt og bílarnir fóru stundum ekki
í gang þegar frostið var sem mest.
En ég kunni samt ágætlega við mig.
Liðinu gekk ágætlega miðað við að
vera nýkomið í deildina. Við vor-
um um miðja deild og að stríða
bestu liðunum. Kvennalið bæjar-
ins fékk mikla athygli og stuðning.
Við vorum að fá upp í 2000 manns
á leiki meðan karlaliðið var ekki að
fá nema 300 enda voru þeir í deild
neðar en við.“
Bombur og skoteldar
á Ítalíu
Í byrjun þessa árs fór Hallbera svo
frá Svíþjóð til félags á Sardiníu á Ít-
alíu. „Ég gat ekki sleppt þessu tæki-
færi fyrst mér bauðst það. Þetta fé-
lag sem heitir Torres var í 5. sæti
styrkleikalistans í Evrópu. Það var
reyndar farið að halla aðeins und-
an fæti fjárhagslega þegar ég kom
þangað. Leikmenn voru ekki að fá
greidd laun og stuttu eftir að ég
kom var allt í einu tilkynnt um verk-
fall hjá leikmönnum. Á meðan nýtti
ég tækifærið að skreppa til Rómar
og Pompai að skoða mig um. Ég
fékk reyndar launin greidd og stað-
ið var við mína samninga. Félagið
mitt Torres lenti í 2. sæti í deild-
inni. Við spiluðum nánast úrslita-
leik við efsta liðið og það var mikið
að gerast í kringum þann leik. Með
þeim komu á leikinn Últra stuð-
ingsmannahópur þeirra, hálfgerð-
ar bullur. Mér var brugðið því þeir
voru með reykbombur og skotelda.
Það var samt gaman að kynnast
þessari ástríðu sem Ítalir hafa fyrir
íþróttinni. En þetta var alveg hvítt
og svart munurinn frá því að vera í
Svíþjóð og á Ítalíu.“
Launin ekki sambærileg
og hjá körlunum
Spurð um launamál hjá konum í at-
vinnumennskunni í boltanum segir
Hallbera að þau séu ekki sambæri-
legt við það sem karlarnir eru að fá
greitt. „Við konurnar getum samt
alveg fengið góða samninga, en það
er mjög misjafnt. Ég var til dæmis
alveg sátt með launin sem ég fékk
í Svíþjóð. Þar hjálpaði að það stóð
til að ég færi til Örebro en hafði
úr öðrum félögum að velja, með-
al annars Piteå. Það félag var búið
að reyna mikið til að fá mig og var
tilbúið að bjóða þokkaleg kjör þeg-
ar einn helsti aðalstuðningsaðili
Örebro helltist úr lestinni. Ég var
með frítt húsnæði og frían bíl og
laun sem voru svona svipuð því að
ég væri í vinnu hérna heima. Tím-
inn á Ítalíu var líka skemmtilegur
og ég er sátt að vera komin heim og
fara til Breiðabliks. Ég var í raun að
henda mér út í djúpu laugina með
því að fara ein út í atvinnumennsk-
una. Mér finnst ég hafa þroskast
sem einstaklingur og hafi lært mik-
ið af því að spjara mig upp á eig-
in spýtur,” segir Hallbera. Eftir
heimkomuna snéri hún sér að námi
í viðskipta- og markaðsfræði sem
hún stundar í fjarnámi frá Háskól-
anum á Akureyri.
Pepsídeildin orðin
jafnari
Hallbera segir að sér sýnist að
deildin hérna heima hafi verið að
styrkjast síðustu árin og keppnin sé
orðin jafnari. „Það er mun minna
núna um stórar tölur og burst eins
og voru hérna á árum áður. Ég hef
bæði unnið stórsigra og líka skít-
tapað með liðum sem ég hef spil-
að með hérna. Ég er spennt og hef
mikla trú á því ég sé að gera rétt
með því að ganga til liðs við Breiða-
blik. Þar hitti ég fyrir þrjár sem eru
með mér í landsliðinu og ég hef
mikla trú á þjálfaranum Þorsteini
Halldórssyni.“
Vantar enn upp
á jafnréttið
Hallbera var komin í landsliðið sem
keppti á EM í Finnlandi sumarið
2010 en var svo óheppin að bein-
brotna fyrir mótið og missti því
af þeirri frumraun kvennalands-
liðsins að keppa á stórmóti. En
Hallbera var í liðinu sem keppti á
mótinu síðasta sumar sem fram fór
í Svíþjóð. Hún er örfætt og leik-
ur í stöðu bakvarðar hjá landslið-
inu. Hallbera segir að þrátt fyrir að
landsliðið hafi verið að ná langt síð-
ustu árin og kvennaboltinn fengið
meiri umfjöllun, eigi konurnar enn
á brattann að sækja með að fá þá at-
hygli sem þær verðskuldi. „Við vor-
um til dæmis alls ekki sáttar síð-
asta vor þegar við spiluðum mjög
mikilvægan leik við Dani á þeirra
heimavelli um sæti á HM. Leikur-
inn var sýndur beint í danska sjó-
varpinu en RÚV sá ekki ástæðu til
að sýna hann. Á svona stundum
fýkur í mann, en svo er sýnt beint
frá öllum leikjum karlalandsliðsins.
Þetta er ekki jafnrétti. Þótt þetta
hafi lagast, mest fyrir okkar baráttu
og árangur, þá er langt í land að við
njótum þess sama og karlarnir.“
þá
Sátt við að vera komin heim úr atvinnumennsku
Spjallað við Hallberu Guðnýju Gísladóttur knattspyrnukonu
Hallbera í búningi Torres á Sareníu þar sem hún spilaði hálft tímabilið með liði sem var 5. á styrkleikalistanum í Evrópu.
Í Piteå í Norður-Svíþjóð þar sem Hallbera spilað í tvö tímabil. Þennan dag fór
frostið upp í 39 gráður.
Með Dóru Maríu Lárusdóttur eftir sigur á Svíþjóð 2:1 á Algarve Cup 2013. Íslenska
landsliðið endaði þar í 3. sæti á sterku móti.
Sigurvegarar í strandblaksmóti með landsliðinu.