Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 15.06.2008, Blaðsíða 71

Læknablaðið - 15.06.2008, Blaðsíða 71
SÉRLYFJATEXTAR Quetiapin Merck NM 25,100 og 200 mg - Við geðklofa og geðhæðarlotum Quetiapin Merck NM 25,100 og 200 mg filmuhúðaðar töflur. Virk innihaldsefni og styrkleikar: Hver tafla inniheldur 25,100 eða 200 mg quetíapín sem quetíapínfúmarat. Ábendingar: Meðferð við geðklofa. Meðferð viö miðlungi alvarlegum til alvarlegum geðhæðarlotum. Ekki hefur verið sýnt fram á að quetíapín komi (veg fyrir endurteknar geðhæðar- eða þunglyndislotur. Skammtar og lyfjagjöf: Quetiapin Merck NM töflur skal gefa tvisvar á dag, meö eða án fæðu. Skammtaaðlögun skal ætíð gerð í samræmi við klíníska svörun og þol sjúklings. Fullorðnir:T\\ meðferðar við geðklofa er heildardagsskammtur fyrstu 4 daga meðferðar 50 mg (dagur 1), 100 mg (dagur 2), 200 mg (dagur 3) og 300 mg (dagur4). Frá fjóröa degi á að breyta skammti smám saman í venjulegan virkan skammt sem er á bilinu 300 til 450 mg/dag. Skammta einstakra sjúklinga má stilla á bilinu 150 til 750 mg/dag. Til meðferðar við geðhæðarlotum í tengslum við geöhvörf er heildardags- skammtur fyrstu 4 daga meðferðar 100 mg (dagur 1), 200 mg (dagur 2), 300 mg (dagur 3) og 400 mg (dagur 4). Frekari skammtaaðlögun í allt að 800 mg/dag á degi 6 ætti að gera með því að hækka skammta um að hámarki 200 mg/dag. Skammta einstakra sjúklinga má stilla á bilinu 200 til 800 mg/dag. Virkur skammtur er venjulega á bilinu 400 til 800 mg/dag. Aldraðir: Gæta skal varúðar við notkun quetiapíns hjá öldruðum, einkum í upphafi meðferðar. Skammtaaðlögun gæti þurft að vera hægari og daglegur meðferðar-skammtur lægri en hjá yngri sjúklingum. Úthreinsun quetíapíns úr plasma var að meðaltali um 30-50% minni hjá öldruðum en hjá yngri sjúklingum. Börn og unglingar: öryggi og verkun quetíapíns hafa ekki veriö metin. Skert nýrnastarfsemi: Ekki er nauðsynlegt að breyta skömmtum. Skert lifrarstarfsemi: Quetfapín umbrotnar að verulegu leyti f lifur. Því skal gæta varúðar við notkun quetfapíns hjá sjúklingum með skerta lifrarstarfsemi, einkum í upphafi meðferðar. Upphafsskammtur ætti að vera 25mg/dag. Skammtinn skal auka daglega um 25-50mg/dag þar til virkum skammti er náð. Frábendingar: Ofnæmi fyrir innihaldsefnum lyfsins. Samhliða notkun cýtókróm P450 3A4 hemla, s.s HlV-próteasa hemla, azól sveppalyfja, erýtrómýcíns, klaritrómýcíns og nefazódóns. Varúð: Gæta skal varúðar við notkun quetíapíns hjá sjúklingum með þekktan hjarta- og æðasjúkdóm, sjúkdóm í heilaæðum eða aðra sjúkdóma sem valda hættu á lágþrýstingi. Quetíapín getur valdið réttstöðuþrýstings- falli, einkum í upphafi þegar verið er að aðlaga skammta; þetta er algengara hjá öldruðum sjúklingum en yngri sjúklingum. Ef þetta kemur fram skal (huga skammtaminnkun eða hægari skammtaaðlögun. Gæta skal varúðar við notkun quetíapíns hjá sjúklingum með fjölskyldusögu um lengingu QT. I klínískum rannsóknum og við notkun í samræmi við samantekt á eiginleikum lyfsins hefur quetíapfn ekki verið tengt þrálátri aukningu á algildum (absolute) QT bilum. Hins vegar hefur lenging á QT komið fram við ofskömmtun. Eins og við á um önnur geðrofslyf skal gæta varúðar þegar quetíapín er ávísað með lyfjum sem vitað er að auka QTc bilið, einkum hjá öldruðum, sjúklingum með meðfætt heilkenni langs QT, hjartabilun, hjartastækkun, blóðkalíumlækkun eða blóðmagnesíum- lækkun. Notkun quetíapíns við meðferð hjá sjúklingum með geðrof tengd elliglöpum er ekki viðurkennd. í slembirööuöum rannsóknum með samanburöi við lyfleysu hefur komið fram u.þ.b. þrisvar sinnum meiri hætta á aukaverkunum á hjarta og æðar hjá sjúklingum með elliglöp við notkun sumra óhefðbundinna geðrofslyfja. Ástæður eru ekki þekktar. Ekki er hægt að útiloka aukna hættu f tengslum við önnur geðrofslyf eða aðra sjúklingahópa. Gæta skal varúðar við notkun quetíapíns hjá sjúklingum með áhættuþætti er tengjast heilablóðfalli. í safngreiningu á óhefðbundnum geðrofslyfjum hefur verið greint frá aukinni hættu á dauða hjá öldruðum sjúklingum með geðrof tengd elliglöpum í samanburði við lyfleysu. Þó var dánartíðni sjúklinga í tveimur 10-vikna samanburðarrannsóknum með lyfleysu og quetíapíni hjá sama sjúklingaþýði (n=710, meðalaldur 83 ár, á bilinu 56-99 ára) 5,5% á móti 3,2% fyrir lyfleysuhópinn. Sjúklingar í þessum rannsóknum dóu af ýmsum orsökum sem voru í samræmi við það sem búast má við fyrir þýðið. Þessar niðurstöður staðfesta ekki að orsakasamband sé á milli meðferðar með quetíapíni og dauðsfalla hjá öldruðum sjúklingum með elliglöp. ( klfnfskum samanburðarrannsóknum var enginn munur á tíðni krampa hjá sjúklingum sem fengu meðferð með quetíapín töflum eða lyfleysu. Eins og á við um önnur geðrofslyf, er mælt með að gæta varúðar við meðferð hjá sjúklingum með sögu um krampa. (klínískum samanburðar- rannsóknum var enginn munur á tfðni utanstrýtueinkenna miðað við lyfleysu á ráðlögðu skammtabili. Ef vart verður merkja eða einkenna um sfðkomna hreyfitruflun ætti að fhuga skammtalækkun eða aö hætta notkun quetíapíns. Illkynja sefunarheilkenni hefur verið tengt meðferð með geðrofslyfjum, þ.m.t. quetíapíni. Klínísk einkenni eru m.a. ofurhiti, breytt andlegt ástand, vöðvastífni, óstöðugleiki í ósjálfráða taugakerfinu og hækkun á kreatínfosfókfnasa. í slfkum tilvikum skal hætta notkun quetfapín taflna og veita viðeigandi meðferð. Blóðsykurshækkun eða versnun sykursýki sem er til staðar hefur örsjaldan komið fram meðan á meðferð með quetíapíni stendur. Viðeigandi klínískt eftirlit er ráðlagt hjá sykursjúkum og hjá sjúklingum sem eiga á hættu á að fá sykursýki. Upplýsingar um notkun quetíapíns ásamt dívalpróexi eða litfum við miðlungi alvarlegum til alvarlegum geðhæðarlotum eru takmarkaðar; hins vegar þoldist samsett meðferð vel. Niðurstöðurnar sýndu samlegðar- áhrif í viku 3. önnur rannsókn sýndi ekki samlegðaráhrif í viku 6. Engar upplýsingar eru fyrirliggjandi um samsetta meðferð eftir viku 6. Þetta lyf inniheldur laktósa. Sjúklingar með arfgengt galaktósaóþol, sem er sjaldgæft, skulu ekki taka lyfið inn. Bráð fráhvarfseinkenni, s.s. ógleði, uppköst og svefnleysi, hafa komið fram ef notkun geðrofslyfja, þ.m.t. quetíapíns, er hætt skyndilega. Ráðlagt er að hætta smám saman. Milliverkanir: Gæta ber varúðar við samhliða notkun quetíapín taflna og annarra ly^a sem verka á miðtaugakerfið og áfengis. Gæta skal varúöar þegar quetíapíni er ávísað samhliða lyQum sem vitað er að lengja QT bilið, lyfjum sem valda ójafnvægi í saltbúskap og lyflum sem vitað er að hindra (cýtókróm P450) umbrot. Cýtókróm P450 (CYP) 3A4 er það ensfm sem skiptir mestu máli fyrir cýtókróm P450 miðluð umbrot quetíapíns. ( rannsókn á milliverkunum hjá heilbrigðum sjálfboðaliðum olli samhliða notkun quetíapíns (25 mg skammtur) og ketókónazóls, CYP 3A4 hemils, 5- til 8-faldri aukningu á AUC fyrir quetíapín. Af þessum ástæöum er samhliða notkun CYP3A4 hemla frábending gegn notkun quetíapíns. Ekki er ráðlagt að taka quetíapín með greipaldinsafa. (fjölskammta rannsókn hjá sjúklingum til að meta lyfjahvörf quetfapíns fyrir og meðan á meðferð með karbamazepíni (þekktum lifrarensímhvata) stóð yfir kom fram að samhliða notkun karbamazepíns jók marktækt úthreinsun quetíapíns. Þessi aukna úthreinsun minnkaði almenna útsetningu fyrirquetfapíni (mælda sem AUC) að meðaltali í 13% af því sem hún verður þegar quetíapín er notað eitt sér; þó að meiri áhrif hafi komið fram hjá sumum sjúklingum. Afleiðing þessarar milliverkunar getur verið lægri þéttni í plasma sem getur haft áhrif á verkun quetíapín meðferðarinnar. Samhliða notkun quetíapfns og fenýtóíns olli verulega aukinni úthreinsun quetíapíns, um u.þ.b. 450%. Aðeins ætti að hefja meðferð með quetíapíni hjá sjúklingum sem nota lifrarensfmhvata ef læknirinn telur að ávinningur af quetíapín meðferð vegi þyngra en áhættan af því að hætta notkun lifrarensímhvatans. Það er mikilvægt að allar breytingar á notkun ensímhvatans gerist hægt og ef nauðsyn krefur að nota annað lyf sem ekki hvetur lifrarensfm (t.d. natríumvalpróat). Lyfjahvörf quetíapíns breyttust ekki verulega við samhliða notkun þunglyndislyfjanna imipramíns eða flúoxetfns. Lyfjahvörf quetíapíns urðu ekki fyrir mark- tækum áhrifum við samhliða notkun risperidóns eða halóperidols. Samhliða notkun quetfapíns og tíórídazíns jók úthreinsun quetíapíns um u.þ.b. 70%. Lyfjahvörf quetíapíns breyttust ekki við samhliða notkun címetidíns. Lyfjahvörf litfums breyttust ekki við samhliða notkun quetíapíns. Engar breytingar af klínískri þýðingu komu fram á lyfjahvörfum við samhliða notkun natríumvalpróats og quetíapíns. Ekki hafa verið gerðar formlegar rannsóknir á milliverkunum við algeng lyf við hjarta- og æðasjúkdómum. Meðganga og brjóstagjöf: Ekki hefur verið sýnt fram á öryggi og verkun quetíapíns hjá þunguöum konum. Dýrarannsóknir hafa fram til þessa ekki bent til skaðlegra áhrifa, þó hugsanleg áhrif á augu fóstursins hafi ekki verið könnuð. Því skal aðeins nota quetfapín hjá þunguðum konum ef ávinningur er talinn meiri en hugsanleg áhætta. Fráhvarfseinkenni hafa komið fram hjá nýburum mæðra sem notuðu quetíapfn á meðgöngu. Ekki er vitað að hve miklu leyti quetíapín skilst út f brjóstamjólk. Því skal ráðleggja konum að hafa börn ekki á brjósti meðan á meðferð með quetíapfni stendur. Akstur og noktun véla: Quetíapfn hefur aðallega áhrif á miðtaugakerfið, því gæti quetíapín haft áhrif á athafnir sem kreQast árvekni. Ráðleggja skal sjúklingum að aka ekki eða stjórna tækjum fyrr en áhrifin á viðkomandi eru þekkt. Aukaverkanir: Mjög algengarfe 1/10): Sundl, svefnhöfgi, höfuðverkur. Algengar (21/100, < 1/10): Þyngdaraukning, hækkun á transamínösum (ALT, AST) f sermi, hraðtaktur, hvítkornafæð, yfirlið, munnþurrkur, hægðatregða, meltingartruflanir, réttstöðuþrýstingsfall, vægt þróttleysi, bjúgur á útlimum. Sjaldgæfar (21/1.000, < 1/100): Hækkun á gamma-GT gildum, hækkun á gildum þríglýseríða f sermi hjá sjúklingum sem ekki eru fastandi, hækkun á heildarkólesteróli, eósínfíklager, flog, ofnæmi. Mjög sjaldgæfar (21/10.000, < 1/1.000): óútskýrður skyndidauði, hjartastopp, hjartsláttartruflanir frá sleglum (VF, VT), lenging á QT bili, Torsades de pointes, illkynja sefunarheilkenni, gula, standpfna. örsjaldan komafyrir (<1/10.000): Daufkyrningafæð, síðkomin hreyfitruflun, ofsabjúgur, Stevens-Johnson heilkenni, blóðsykurshækkun, sykursýki, lifrarbólga. Pakkningar og hámarksverð í smásölu (1. mars 2008): Húðaðar töflur; 25 mg, 100 stk. 7.010 kr., 100 mg, 100 stk. 14.168 kr., 200 mg, 100 stk. 21.449 kr. Afgreiðslutilhögun: R. Greiðsluþátttaka: *. Markaðsleyfishafi: Merck NM AB. Umboðsaðili: Actavis Group PTC ehf. Júní 2007. ■ MERCKNM Styttur sérlyfjaskrártexti AVAMYS 27,5 míkrógrömm / úðaskammt, nefúði, dreifa Ábendingar: Fullorönir, unglingar (12 ára og eldri) og börn (6 - 11 ára): Avamys er ætlaö til meðferðar við einkennum ofnæmiskvefs. Skammtar og lyfjagjöf: Rútíkasónfúróat-nefúöi er eingöngu tí notkunar í nef. Fullorðnir og unglingar (12 ára og eldri): Ráðlagður upphafsskammtur er tveir úðaskammtar (27,5 míkrógrömm af flútíkasónfúróati i hverjum úöaskammti) I hvora nös einu sinni á dag (heildardagskammtur, 110 míkrógrömm). Þegar fullnægjandi stjóm á einkennum hefur náðst gæti minni skammtur, einn úðaskammtur i hvora nös, nægt til viöhaldsmeðferöar. Börn (6 til 11 ára): Ráðlagöur upphafsskammtur er einn úöaskammtur í hvora nös einu sinni á dag (heildardagskammtur, 55 mikrógrömm). Sjúklingar sem sýna ekki fullnægjandi svörun viö einum úðaskammti í hvora nös einu sinni á dag geta notaö tvo úðaskammta í hvora nös einu sinni á dag. Þegar fullnægjandi stjóm á einkennum hefur náðst er mælt með því að minnka skammtinn niöur í einn úöaskammt i hvora nös, einu sinni á dag. Böm yngri en 6 ára: Takmörkuö reynsla er af notkun lyfins hjá bömum yngrí en 6 ára. Aldraðir sjúklingar, sjúklingar með skerta nýrnastarfsemi, sjúklingar með skerta lifrarstarfsemi: Engin þörf er á aölögun skammta hjá þessum. Frábendingar: Ofnæmi fyrir virka efninu eöa einhverju hjálparefnanna í Avamys. Sérstök varnaðarorð og varúðarreglur við notkun: Rútikasónfúróat umbrotnar verulega í fyrstu umferö um lifur, því er líklegt að almenn útsetning fyrir flútikasónfúróati, gefnu um nef, sé aukin hjá sjúklingum með alvariegan lifrarsjúkdóm. Samhliða gjöf ritónavírs er ekki ráölögð. Áhrif á líkamann í heild geta komiö fram vegna notkunar barkstera í nef, sérstaklega vegna stórra skammta sem ávísað er til langs tima. Greint hefur verið frá vaxtarskeröingu hjá bömum sem fá barkstera í nef (skráðum skömmtum. Mælt er með þvi að reglulega sé fylgst með hæð bama sem fá langvarandi meöferö með barksterum í nef. Milliverkanir við önnur lyf og aðrar milliverkanir: Brotthvarf flútíkasónfúróats gerist hratt með verulegum umbrotum i fyrstu umferö um lifur, fyrir tilstilli cýtókróm P450 3A4. Meðganga og brjóstagjöf: Engar fullnægjandi niðurstöður liggja fyrir varðandi notkun flútíkasónfúróats hjá þunguðum konum. Flútikasónfúróat skal aöeins nota á meðgöngu ef ávinningur fyrir móöurina er meiri en möguleg áhætta fyrir fóstrið eöa bamið. Ekki er vitaö hvort flútíkasónfúróat skilst út i brjóstamjólk hjá konum. Hjá konum með bam á brjósti ætti gjöf flútíkasónfúróats einungis aö koma til greina ef væntanlegt gagn fyrir móðurina er meira en hugsanleg áhætta fyrir bamið. Aukaverkanir: öndunarfæri, brjósthol og miðmæti Mjög algengar: Blóðnasir. Algengar: Sáramyndun 1 nefi. Nánari upplýsingar www.seriyfjaskra.is Pakkningastærðir og verð 01.01.08: Avamys 27,5 pg, 120 úðaskammtar verð kr. 1998. Fulltrúi markaðsleyfishafa: GlaxoSmithKline ehf. Þverholti 14,105 Reykjavík. Heimildir: 1. Fokkens WJ, Jogi R, Reinartz S et al. Onœ daily fluticasone furoate nasal spray is effective in seasonal allergic rhinitis caused by grass poílen. Allergy 2007; 62:1078-1084. 2. Martin BG Ratner PH, Hampel FC et al. Optimal dose setecbon of flutcasone furoate nasal spray for the treatment of seasonal alergic rtiinitjs in adutts and adotescents. Alergy Asthma FToc 2007; 28(2): 216- 225. 3. Kaiser HB, Naderio RM, Given J et al. Ruticasone furoate nasal spray. a single treatment option for the symptoms of seasonal allergic rhinitis. J Allergy Clin Immunol 2007; 119(6): 1430-1437. 4. Ratner P, Andrews C, van Bavel J et al. Onœ-daily fluticasone furoate* nasal spray (FF) effectively treats ocular symptoms of seasonal allergic rhinitis (SAR) caused by mountain cedar pollen.*USAN approved name. J Allergy Clin Immunol 2007; 119(Supp1):S231. 5. Avamys SPC. 6. Berger WE, Godfrey JW, Slater AL. Intranasal corticosteroids: the development of a drug delivery device for fluticasone furoate as a potentia! step toward improved complianœ. Exper Opin. Drug Deliv. 2007; 4(6); 689-701. 7. Berger W, Godfrey JW, Grant AC et al. Fluticasone furoate (FF) nasal spray - development of a next-generation delivery system for allergic rhinitis. J Allergy Clin Immunol 2007; 119(1 Suppi): S231. 8. Godfrey JW, Grant AC, Slater AL. Ruticasone furoate (FF) nasal spray - ergonomic considerations for a next generation deiivery system. JAIIergy Clin /mmuno/2007; 119(1 Suppl): S230. Date of preparation: October 2007 AL/07/102 LÆKNAblaðið 2008/94 507
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Læknablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.