Læknablaðið - 15.06.2008, Síða 71

SÉRLYFJATEXTAR
Quetiapin Merck NM 25,100 og 200 mg
- Við geðklofa og geðhæðarlotum
Quetiapin Merck NM 25,100 og 200 mg filmuhúðaðar töflur. Virk
innihaldsefni og styrkleikar: Hver tafla inniheldur 25,100 eða 200 mg
quetíapín sem quetíapínfúmarat. Ábendingar: Meðferð við geðklofa.
Meðferð viö miðlungi alvarlegum til alvarlegum geðhæðarlotum. Ekki
hefur verið sýnt fram á að quetíapín komi (veg fyrir endurteknar
geðhæðar- eða þunglyndislotur. Skammtar og lyfjagjöf: Quetiapin
Merck NM töflur skal gefa tvisvar á dag, meö eða án fæðu.
Skammtaaðlögun skal ætíð gerð í samræmi við klíníska svörun og þol
sjúklings. Fullorðnir:T\\ meðferðar við geðklofa er heildardagsskammtur
fyrstu 4 daga meðferðar 50 mg (dagur 1), 100 mg (dagur 2), 200 mg
(dagur 3) og 300 mg (dagur4). Frá fjóröa degi á að breyta skammti smám
saman í venjulegan virkan skammt sem er á bilinu 300 til 450 mg/dag.
Skammta einstakra sjúklinga má stilla á bilinu 150 til 750 mg/dag. Til
meðferðar við geðhæðarlotum í tengslum við geöhvörf er heildardags-
skammtur fyrstu 4 daga meðferðar 100 mg (dagur 1), 200 mg (dagur 2),
300 mg (dagur 3) og 400 mg (dagur 4). Frekari skammtaaðlögun í allt að
800 mg/dag á degi 6 ætti að gera með því að hækka skammta um að
hámarki 200 mg/dag. Skammta einstakra sjúklinga má stilla á bilinu 200 til
800 mg/dag. Virkur skammtur er venjulega á bilinu 400 til 800 mg/dag.
Aldraðir: Gæta skal varúðar við notkun quetiapíns hjá öldruðum, einkum í
upphafi meðferðar. Skammtaaðlögun gæti þurft að vera hægari og
daglegur meðferðar-skammtur lægri en hjá yngri sjúklingum. Úthreinsun
quetíapíns úr plasma var að meðaltali um 30-50% minni hjá öldruðum en
hjá yngri sjúklingum. Börn og unglingar: öryggi og verkun quetíapíns hafa
ekki veriö metin. Skert nýrnastarfsemi: Ekki er nauðsynlegt að breyta
skömmtum. Skert lifrarstarfsemi: Quetfapín umbrotnar að verulegu leyti f
lifur. Því skal gæta varúðar við notkun quetfapíns hjá sjúklingum með
skerta lifrarstarfsemi, einkum í upphafi meðferðar. Upphafsskammtur ætti
að vera 25mg/dag. Skammtinn skal auka daglega um 25-50mg/dag þar til
virkum skammti er náð. Frábendingar: Ofnæmi fyrir innihaldsefnum
lyfsins. Samhliða notkun cýtókróm P450 3A4 hemla, s.s HlV-próteasa
hemla, azól sveppalyfja, erýtrómýcíns, klaritrómýcíns og nefazódóns.
Varúð: Gæta skal varúðar við notkun quetíapíns hjá sjúklingum með
þekktan hjarta- og æðasjúkdóm, sjúkdóm í heilaæðum eða aðra sjúkdóma
sem valda hættu á lágþrýstingi. Quetíapín getur valdið réttstöðuþrýstings-
falli, einkum í upphafi þegar verið er að aðlaga skammta; þetta er
algengara hjá öldruðum sjúklingum en yngri sjúklingum. Ef þetta kemur
fram skal (huga skammtaminnkun eða hægari skammtaaðlögun. Gæta
skal varúðar við notkun quetíapíns hjá sjúklingum með fjölskyldusögu um
lengingu QT. I klínískum rannsóknum og við notkun í samræmi við
samantekt á eiginleikum lyfsins hefur quetíapfn ekki verið tengt þrálátri
aukningu á algildum (absolute) QT bilum. Hins vegar hefur lenging á QT
komið fram við ofskömmtun. Eins og við á um önnur geðrofslyf skal gæta
varúðar þegar quetíapín er ávísað með lyfjum sem vitað er að auka QTc
bilið, einkum hjá öldruðum, sjúklingum með meðfætt heilkenni langs QT,
hjartabilun, hjartastækkun, blóðkalíumlækkun eða blóðmagnesíum-
lækkun. Notkun quetíapíns við meðferð hjá sjúklingum með geðrof tengd
elliglöpum er ekki viðurkennd. í slembirööuöum rannsóknum með
samanburöi við lyfleysu hefur komið fram u.þ.b. þrisvar sinnum meiri
hætta á aukaverkunum á hjarta og æðar hjá sjúklingum með elliglöp við
notkun sumra óhefðbundinna geðrofslyfja. Ástæður eru ekki þekktar. Ekki
er hægt að útiloka aukna hættu f tengslum við önnur geðrofslyf eða aðra
sjúklingahópa. Gæta skal varúðar við notkun quetíapíns hjá sjúklingum
með áhættuþætti er tengjast heilablóðfalli. í safngreiningu á
óhefðbundnum geðrofslyfjum hefur verið greint frá aukinni hættu á
dauða hjá öldruðum sjúklingum með geðrof tengd elliglöpum í
samanburði við lyfleysu. Þó var dánartíðni sjúklinga í tveimur 10-vikna
samanburðarrannsóknum með lyfleysu og quetíapíni hjá sama
sjúklingaþýði (n=710, meðalaldur 83 ár, á bilinu 56-99 ára) 5,5% á móti
3,2% fyrir lyfleysuhópinn. Sjúklingar í þessum rannsóknum dóu af ýmsum
orsökum sem voru í samræmi við það sem búast má við fyrir þýðið. Þessar
niðurstöður staðfesta ekki að orsakasamband sé á milli meðferðar með
quetíapíni og dauðsfalla hjá öldruðum sjúklingum með elliglöp. (
klfnfskum samanburðarrannsóknum var enginn munur á tíðni krampa hjá
sjúklingum sem fengu meðferð með quetíapín töflum eða lyfleysu. Eins
og á við um önnur geðrofslyf, er mælt með að gæta varúðar við meðferð
hjá sjúklingum með sögu um krampa. (klínískum samanburðar-
rannsóknum var enginn munur á tfðni utanstrýtueinkenna miðað við
lyfleysu á ráðlögðu skammtabili. Ef vart verður merkja eða einkenna um
sfðkomna hreyfitruflun ætti að fhuga skammtalækkun eða aö hætta
notkun quetíapíns. Illkynja sefunarheilkenni hefur verið tengt meðferð
með geðrofslyfjum, þ.m.t. quetíapíni. Klínísk einkenni eru m.a. ofurhiti,
breytt andlegt ástand, vöðvastífni, óstöðugleiki í ósjálfráða taugakerfinu
og hækkun á kreatínfosfókfnasa. í slfkum tilvikum skal hætta notkun
quetfapín taflna og veita viðeigandi meðferð. Blóðsykurshækkun eða
versnun sykursýki sem er til staðar hefur örsjaldan komið fram meðan á
meðferð með quetíapíni stendur. Viðeigandi klínískt eftirlit er ráðlagt hjá
sykursjúkum og hjá sjúklingum sem eiga á hættu á að fá sykursýki.
Upplýsingar um notkun quetíapíns ásamt dívalpróexi eða litfum við
miðlungi alvarlegum til alvarlegum geðhæðarlotum eru takmarkaðar;
hins vegar þoldist samsett meðferð vel. Niðurstöðurnar sýndu samlegðar-
áhrif í viku 3. önnur rannsókn sýndi ekki samlegðaráhrif í viku 6. Engar
upplýsingar eru fyrirliggjandi um samsetta meðferð eftir viku 6. Þetta lyf
inniheldur laktósa. Sjúklingar með arfgengt galaktósaóþol, sem er
sjaldgæft, skulu ekki taka lyfið inn. Bráð fráhvarfseinkenni, s.s. ógleði,
uppköst og svefnleysi, hafa komið fram ef notkun geðrofslyfja, þ.m.t.
quetíapíns, er hætt skyndilega. Ráðlagt er að hætta smám saman.
Milliverkanir: Gæta ber varúðar við samhliða notkun quetíapín taflna og
annarra ly^a sem verka á miðtaugakerfið og áfengis. Gæta skal varúöar
þegar quetíapíni er ávísað samhliða lyQum sem vitað er að lengja QT bilið,
lyfjum sem valda ójafnvægi í saltbúskap og lyflum sem vitað er að hindra
(cýtókróm P450) umbrot. Cýtókróm P450 (CYP) 3A4 er það ensfm sem
skiptir mestu máli fyrir cýtókróm P450 miðluð umbrot quetíapíns. (
rannsókn á milliverkunum hjá heilbrigðum sjálfboðaliðum olli samhliða
notkun quetíapíns (25 mg skammtur) og ketókónazóls, CYP 3A4 hemils,
5- til 8-faldri aukningu á AUC fyrir quetíapín. Af þessum ástæöum er
samhliða notkun CYP3A4 hemla frábending gegn notkun quetíapíns. Ekki
er ráðlagt að taka quetíapín með greipaldinsafa. (fjölskammta rannsókn
hjá sjúklingum til að meta lyfjahvörf quetfapíns fyrir og meðan á meðferð
með karbamazepíni (þekktum lifrarensímhvata) stóð yfir kom fram að
samhliða notkun karbamazepíns jók marktækt úthreinsun quetíapíns.
Þessi aukna úthreinsun minnkaði almenna útsetningu fyrirquetfapíni
(mælda sem AUC) að meðaltali í 13% af því sem hún verður þegar
quetíapín er notað eitt sér; þó að meiri áhrif hafi komið fram hjá sumum
sjúklingum. Afleiðing þessarar milliverkunar getur verið lægri þéttni í
plasma sem getur haft áhrif á verkun quetíapín meðferðarinnar. Samhliða
notkun quetíapfns og fenýtóíns olli verulega aukinni úthreinsun
quetíapíns, um u.þ.b. 450%. Aðeins ætti að hefja meðferð með quetíapíni
hjá sjúklingum sem nota lifrarensfmhvata ef læknirinn telur að ávinningur
af quetíapín meðferð vegi þyngra en áhættan af því að hætta notkun
lifrarensímhvatans. Það er mikilvægt að allar breytingar á notkun
ensímhvatans gerist hægt og ef nauðsyn krefur að nota annað lyf sem
ekki hvetur lifrarensfm (t.d. natríumvalpróat). Lyfjahvörf quetíapíns
breyttust ekki verulega við samhliða notkun þunglyndislyfjanna
imipramíns eða flúoxetfns. Lyfjahvörf quetíapíns urðu ekki fyrir mark-
tækum áhrifum við samhliða notkun risperidóns eða halóperidols.
Samhliða notkun quetfapíns og tíórídazíns jók úthreinsun quetíapíns um
u.þ.b. 70%. Lyfjahvörf quetíapíns breyttust ekki við samhliða notkun
címetidíns. Lyfjahvörf litfums breyttust ekki við samhliða notkun
quetíapíns. Engar breytingar af klínískri þýðingu komu fram á
lyfjahvörfum við samhliða notkun natríumvalpróats og quetíapíns. Ekki
hafa verið gerðar formlegar rannsóknir á milliverkunum við algeng lyf við
hjarta- og æðasjúkdómum. Meðganga og brjóstagjöf: Ekki hefur verið
sýnt fram á öryggi og verkun quetíapíns hjá þunguöum konum.
Dýrarannsóknir hafa fram til þessa ekki bent til skaðlegra áhrifa, þó
hugsanleg áhrif á augu fóstursins hafi ekki verið könnuð. Því skal aðeins
nota quetfapín hjá þunguðum konum ef ávinningur er talinn meiri en
hugsanleg áhætta. Fráhvarfseinkenni hafa komið fram hjá nýburum
mæðra sem notuðu quetíapfn á meðgöngu. Ekki er vitað að hve miklu
leyti quetíapín skilst út f brjóstamjólk. Því skal ráðleggja konum að hafa
börn ekki á brjósti meðan á meðferð með quetíapfni stendur. Akstur og
noktun véla: Quetíapfn hefur aðallega áhrif á miðtaugakerfið, því gæti
quetíapín haft áhrif á athafnir sem kreQast árvekni. Ráðleggja skal
sjúklingum að aka ekki eða stjórna tækjum fyrr en áhrifin á viðkomandi
eru þekkt. Aukaverkanir: Mjög algengarfe 1/10): Sundl, svefnhöfgi,
höfuðverkur. Algengar (21/100, < 1/10): Þyngdaraukning, hækkun á
transamínösum (ALT, AST) f sermi, hraðtaktur, hvítkornafæð, yfirlið,
munnþurrkur, hægðatregða, meltingartruflanir, réttstöðuþrýstingsfall,
vægt þróttleysi, bjúgur á útlimum. Sjaldgæfar (21/1.000, < 1/100): Hækkun
á gamma-GT gildum, hækkun á gildum þríglýseríða f sermi hjá sjúklingum
sem ekki eru fastandi, hækkun á heildarkólesteróli, eósínfíklager, flog,
ofnæmi. Mjög sjaldgæfar (21/10.000, < 1/1.000): óútskýrður skyndidauði,
hjartastopp, hjartsláttartruflanir frá sleglum (VF, VT), lenging á QT bili,
Torsades de pointes, illkynja sefunarheilkenni, gula, standpfna. örsjaldan
komafyrir (<1/10.000): Daufkyrningafæð, síðkomin hreyfitruflun,
ofsabjúgur, Stevens-Johnson heilkenni, blóðsykurshækkun, sykursýki,
lifrarbólga. Pakkningar og hámarksverð í smásölu (1. mars 2008):
Húðaðar töflur; 25 mg, 100 stk. 7.010 kr., 100 mg, 100 stk. 14.168 kr.,
200 mg, 100 stk. 21.449 kr. Afgreiðslutilhögun: R. Greiðsluþátttaka: *.
Markaðsleyfishafi: Merck NM AB. Umboðsaðili: Actavis Group PTC ehf.
Júní 2007.
■ MERCKNM
Styttur sérlyfjaskrártexti AVAMYS 27,5 míkrógrömm /
úðaskammt, nefúði, dreifa
Ábendingar: Fullorönir, unglingar (12 ára og eldri) og börn
(6 - 11 ára): Avamys er ætlaö til meðferðar við einkennum
ofnæmiskvefs. Skammtar og lyfjagjöf: Rútíkasónfúróat-nefúöi er
eingöngu tí notkunar í nef. Fullorðnir og unglingar (12 ára og
eldri): Ráðlagður upphafsskammtur er tveir úðaskammtar (27,5
míkrógrömm af flútíkasónfúróati i hverjum úöaskammti) I hvora nös
einu sinni á dag (heildardagskammtur, 110 míkrógrömm). Þegar
fullnægjandi stjóm á einkennum hefur náðst gæti minni skammtur,
einn úðaskammtur i hvora nös, nægt til viöhaldsmeðferöar. Börn (6
til 11 ára): Ráðlagöur upphafsskammtur er einn úöaskammtur í
hvora nös einu sinni á dag (heildardagskammtur, 55 mikrógrömm).
Sjúklingar sem sýna ekki fullnægjandi svörun viö einum
úðaskammti í hvora nös einu sinni á dag geta notaö tvo
úðaskammta í hvora nös einu sinni á dag. Þegar fullnægjandi
stjóm á einkennum hefur náðst er mælt með því að minnka
skammtinn niöur í einn úöaskammt i hvora nös, einu sinni á dag.
Böm yngri en 6 ára: Takmörkuö reynsla er af notkun lyfins hjá
bömum yngrí en 6 ára. Aldraðir sjúklingar, sjúklingar með
skerta nýrnastarfsemi, sjúklingar með skerta lifrarstarfsemi:
Engin þörf er á aölögun skammta hjá þessum. Frábendingar:
Ofnæmi fyrir virka efninu eöa einhverju hjálparefnanna í Avamys.
Sérstök varnaðarorð og varúðarreglur við notkun:
Rútikasónfúróat umbrotnar verulega í fyrstu umferö um lifur, því er
líklegt að almenn útsetning fyrir flútikasónfúróati, gefnu um nef, sé
aukin hjá sjúklingum með alvariegan lifrarsjúkdóm. Samhliða gjöf
ritónavírs er ekki ráölögð. Áhrif á líkamann í heild geta komiö fram
vegna notkunar barkstera í nef, sérstaklega vegna stórra skammta
sem ávísað er til langs tima. Greint hefur verið frá vaxtarskeröingu hjá
bömum sem fá barkstera í nef (skráðum skömmtum. Mælt er með þvi
að reglulega sé fylgst með hæð bama sem fá langvarandi meöferö
með barksterum í nef. Milliverkanir við önnur lyf og aðrar
milliverkanir: Brotthvarf flútíkasónfúróats gerist hratt með
verulegum umbrotum i fyrstu umferö um lifur, fyrir tilstilli cýtókróm
P450 3A4. Meðganga og brjóstagjöf: Engar fullnægjandi
niðurstöður liggja fyrir varðandi notkun flútíkasónfúróats hjá
þunguðum konum. Flútikasónfúróat skal aöeins nota á meðgöngu
ef ávinningur fyrir móöurina er meiri en möguleg áhætta fyrir fóstrið
eöa bamið. Ekki er vitaö hvort flútíkasónfúróat skilst út i
brjóstamjólk hjá konum. Hjá konum með bam á brjósti ætti gjöf
flútíkasónfúróats einungis aö koma til greina ef væntanlegt gagn
fyrir móðurina er meira en hugsanleg áhætta fyrir bamið.
Aukaverkanir: öndunarfæri, brjósthol og miðmæti Mjög
algengar: Blóðnasir. Algengar: Sáramyndun 1 nefi.
Nánari upplýsingar www.seriyfjaskra.is
Pakkningastærðir og verð 01.01.08: Avamys 27,5 pg, 120
úðaskammtar verð kr. 1998.
Fulltrúi markaðsleyfishafa:
GlaxoSmithKline ehf. Þverholti 14,105 Reykjavík.
Heimildir:
1. Fokkens WJ, Jogi R, Reinartz S et al. Onœ daily fluticasone furoate
nasal spray is effective in seasonal allergic rhinitis caused by grass
poílen. Allergy 2007; 62:1078-1084.
2. Martin BG Ratner PH, Hampel FC et al. Optimal dose setecbon of
flutcasone furoate nasal spray for the treatment of seasonal alergic
rtiinitjs in adutts and adotescents. Alergy Asthma FToc 2007; 28(2): 216-
225.
3. Kaiser HB, Naderio RM, Given J et al. Ruticasone furoate nasal
spray. a single treatment option for the symptoms of seasonal
allergic rhinitis. J Allergy Clin Immunol 2007; 119(6): 1430-1437.
4. Ratner P, Andrews C, van Bavel J et al. Onœ-daily fluticasone
furoate* nasal spray (FF) effectively treats ocular symptoms of
seasonal allergic rhinitis (SAR) caused by mountain cedar
pollen.*USAN approved name. J Allergy Clin Immunol 2007;
119(Supp1):S231.
5. Avamys SPC.
6. Berger WE, Godfrey JW, Slater AL. Intranasal corticosteroids: the
development of a drug delivery device for fluticasone furoate as a
potentia! step toward improved complianœ. Exper Opin. Drug
Deliv. 2007; 4(6); 689-701.
7. Berger W, Godfrey JW, Grant AC et al. Fluticasone furoate (FF)
nasal spray - development of a next-generation delivery system for
allergic rhinitis. J Allergy Clin Immunol 2007; 119(1 Suppi): S231.
8. Godfrey JW, Grant AC, Slater AL. Ruticasone furoate (FF) nasal
spray - ergonomic considerations for a next generation deiivery
system. JAIIergy Clin /mmuno/2007; 119(1 Suppl): S230.
Date of preparation: October 2007 AL/07/102
LÆKNAblaðið 2008/94 507