Læknablaðið - 15.09.2010, Blaðsíða 74

Cymbalta™
duloxetine HCI STYTT SAMANTEKT Á EIGINLEIKUM LYFS:Heili lyfs lyfjaform og pakkningastærðir: CYMBALTA 30 mg hörð sýmþolin hylki eða CYMBALTA 60 mg
sýruþolin hylki. CYMBALTA 30 mg fæst í 28 hylkja pakkningum. CYMBALTA 60 mg fæst í 28 og 98 hylkja pakkningum. Virk innihaldsefni og styrkleikar: Hvert hylki inniheldur 30 mg eða 60 mg af duloxetini sem duloxetin hýdróklórið.
Ábendingar:Til meðferðar á alvarlegum þunglyndislotum (major depressive episodes).Til meðferðar á útlægum taugaverkjum vegna sykursýki hjá fullorðnum.Til meöferöar á almennri kvíðaröskun. Skammtar og lyfjagjöf: Til inntöku. Fullorðnir:
Alvarlegar þunglyndislotur: Ráðlagöur upphafsskammtur og viðhaldsskammtur er 60 mg einu sinni á dag án tillits til máltíöa. Skammtar yfir 60 mg einu sinni á dag, upp að hámarksskammti 120 mg á dag hafa veriö metnir með tilliti til öryggis i
klínískum rannsóknum. Hins vegar benda upplýsingar úr klínískum rannsóknum ekki til þess að sjúklingar sem svara ekki ráðlögum upphafsskammti hafi gagn af hærri skammti. Svörun sést venjulega eftir 2-4 vikna meðferö. Mælt er meö að
meðferð sé veitt í nokkra mánuði eftir að svörun hefur fengist til að foröast bakslag. Almenn kviðaröskun: Ráölagöur upphafsskammtur fyrir sjúklinga meö almenna kvíöaröskun er 30 mg einu sinni á dag með eða án matar. Fyrir sjúklinga sem svara
meöferö ekki nægilega vel á aö auka skammtinn í 60 mg, sem er venjulegur viöhaldsskammtur hjá flestum sjúklingum. Upphafsskammtur og viðhaldsskammtur hjá sjúklingum sem þjást einnig af alvarlegum þunglyndislotum er 60 mg einu sinni á
dag. Skammtar allt að 120 mg á dag hafa sýnt verkun og hafa verið metnir meö tilliti til öryggis i kliniskum rannsóknum. Auka má skammt upp i 90 mg eða 120 mg hjá þeim sjúklingum sem svara ekki nægilega vel 60 mg skammti. Aukning skammta
á að byggjast á klínískri svörun og þolanleika. Mælt er með að halda meðferö áfram i nokkra mánuði eftir að svörun hefur fengist til að koma í veg fyrir bakslag. Útlægirtaugaverkir vegna sykursýki: Ráölagður upphafsskammtur og viðhaldsskammtur
er 60 mg einu sinni á dag án tillits til máltiða. Skammtar yfir 60 mg einu sinni á dag, upp að hámarksskammti 120 mg á dag gefið i jöfnum skömmtum hafa verið metnir með tilliti til öryggis i kliniskum rannsóknum. Mikill einstaklingsmunur er á
plasmaþéttni duloxetins. Þvi gætu sjúklingar með ófullnægjandi svörun á 60 mg haft gagn af hærri skammti. Svörun viö meðferöinni skal metin eftir 2 mánuði. Óliklegt er aö sjúklingar sem fá ófullnægjandi svörun i upphafi fái frekarí svörun eftir
þann tima. Endurmeta skal ávinning meðferöarinnar reglulega (aö minnsta kosti á þriggja mánaöa fresti). Aldraðir: Ekki er mælt með skammtaaðlögun hjá öldruöum sem eingöngu er byggð á aldri. Aldraöir skulu meðhöndlaðir með varúð eins og
við á um önnur lyf, sérstaklega með CYMBALTA120 mg/dag þar sem takmarkaöar upplýsingar eru til um notkun lyfsins við alvarlegum þunglyndislotum. Böm og unglingan Ekki er mælt með notkun duloxetins fyrir böm og unglinga þar sem ekki
liggja fyrir nægjanlegar upplýsingar um öryggi og verkun. Skert lifrarstarfsemi: CYMBALTA má ekki að gefa sjúklingum með lifrarsjúkdóm með skertri lifrarstarfsemi. Skert nýmastarfsemi: Ekki er þörf á skammtaaölögun hjá sjúklingum með væga
eða miölungs skerðingu á nýmastarfsemi (kreatínin úthreinsun 30 til 80ml/min). Ekki má gefa sjúklingum meö mikiö skerta nýmastarfsemi (kreatínin úthreinsun <30 ml/mín) CYMBALTA. MeðferxJ hætt: Foröast skal að hætta snögglega að taka
lyfið. Þegar meðferð með CYMBALTA er hætt, skal skammturinn lækkaður hægt og rólega á einum til tveimur vikum til þess aö minnka hættu á fráhvarfseinkennum. Ef fráhvarfseinkenni koma fram eftir að skammtur hefur verið lækkaður eða eftir
aö meðferð er hætt má íhuga að halda áfram meöferð á sama skammti og ávisaö var áöur. I framhaldi af því getur læknirinn haldið áfram að lækka skammtinn en mun hægar en áður. Frábendingar: Ofnæmi fyrir virka efninu eða einhverju
hjálparefnanna. CYMBALTAá ekki nota samhliöa ósérhæfðum, óafturkræfum Mónóamin Oxidasa hemlum (MAO hemlum). Lifrarsjúkdómur með skertri lifrarstarfsemi. Ekki ætti að nota CYMBALTAsamhliöa fluvoxamini, ciprofloxacini eða enoxacini
(þ.e. virkum CYP1A2 hemlum) því það veldur hækkaðri plasmaþéttni duloxetins. Mikiö skert nýrnastarfsemi (kreatínín úthreinsun <30 ml/min). Ekki má hefja meöferð með CYMBALTA hjá sjúklingum með háþrýsting sem ekki næst stjóm á vegna
hugsanlegrar hættu á hættulegri blóöþrýstingshækkun hjá sjúklingunum. Sérstök varnaöarorö og varúðarreglur við notkun: Geðhæð og krampar. CYMBALTA skal notaö með varúð hjá sjúklingum með sögu um geðhæð eða sem hafa greinst
með geöhvarfasýki og/eöa krampa. Ljósopsstæríng: Ljósopsstæríngu hefur veríö lýst og tengd viö duloxetin, þvi ætti aö ávisa CYMBALTA með varúö hjá sjúklingum með hækkaðan augnþrýsting eða meö þekkta hættu á bráðrí þrönghomsgláku.
Blóðþrýstingur og hjartsláttartiðni: Hjá sumum sjúklingum hefur duloxetin verið tengt hækkun á blóðþrýstingi og klíniskt marktækum háþrýstingi. Þetta getur veriö vegna noraðrenvirka áhrifa duloxetins. Greint hefur veriö frá tilfellum af hættulegri
blóðþrýstingshækkun með duloxetini, sérstaklega hjá sjúklingum sem eru með háþrýsting fyrir meðferð. Þar af leiöandi er ráðlagt aö fylgjast með blóðþrýstingi sérstaklega á fyrsta mánuði meðferðar hjá sjúklingum með þekktan háþrýsting og/eða
aðra hjartasjúkdóma. Nota skal duloxetin meö varúð ef aukin hjartsláttartiöni eða hækkaður blóðþrýstingur gæti stofnaö ástandi sjúklings i hættu. Einnig skal nota duloxetin með varúð meö öðrum lyfjum sem geta skert umbrot þess. ihuga skal
annaðhvort lækkun skammta eöa smám saman hætta meöferð ef sjúklingar finna fyrir viðvarandi hækkun á blóðþrýstingi meðan á duloxetin meðferð stendur. Hjá sjúklingum með háþrýsting sem ekki næst stjóma á skal ekki hefja meöferö með
duloxetini. Skert nýmasíarfeem/'.PIasmaþéttni duloxetins hækkar hjá sjúklingum með mikið skerta nýmastarfsemi sem krefst blóöskilunar (kreatínin úthreinsun <30 ml/mín). Notkun með þunglyndislyf]um:Gæta skal varúöar sé CYMBALTA notað
samhliða þunglyndislyfjum. Sérstaklega er ekki mælt meö samhliöa notkun sértækra afturkræfra MAO-hemla. Jóhannesarjurt:Jiön\ aukaverkana getur aukist ef CYMBALTA er notað samhliöa náttúrulyfjum sem innihalda Jóhannesarjurt (Hypericum
perforatum).S/á/fewg. Alvarlegar þunglyndislotur og almenn kw'daröskun.Þunglyndi er tengt aukinni hættu á sjálfsvigshugsunum, sjálfsskaða og sjálfsvígum (sjálfsvigstengdum atburðum). Þessi áhætta er til staöar uns marktækur bati fæst. Fylgjast
skal náið með sjúklingum uns bati fæst, því ekki er víst aö batamerki sjáist á fyrstu vikum meöferðar. Almenn klinísk reynsla er að sjálfsvígsáhættan geti aukist á fyrstu batastigum. Aðrir geðsjúkdómar sem CYMBALTAer ávísað fyrir geta einnig
átt þátt í aukinni hættu á sjálfsvígstengdum atvikum. Að auki geta þessir sjúkdómar veriö til staöar ásamt alvarlegu þunglyndi. Sömu varúöarráöstöfunum á þvi að fylgja þegar sjúklingar með alvarlegt þunglyndi eru meöhöndlaöir og þegar sjúklingar
með aðra geðsjúkdóma eru meöhöndlaðir. Þekkt er að sjúklingum með sögu um sjálfsvigstengda atburði eða þeim sem hafa verulegar sjálfsvígshugsanir áður en meöferö er hafin er mun hættara við sjálfsvígshugleiöingum og sjálfsmorðshegöun
og þess vegna skal fylgjast náið með þeim meöan á meðferð stendur. Safngreining á gögnum úr klínískum lyfleysusamanburöarrannsóknum á þunglyndislyfjum til meðferðar á geðsjúkdómum sýnir fram á að tilhneiging til sjálfsvigshegðunar er
ríkari meðal sjúklinga, yngri en 25 ára, sem nota þunglyndislyf en þeirra sem fá lyfleysu. Dæmi eru um sjálfsvigshugsanir og sjálfsvigsatferli meðan á duloxetin meðferð stendur eða skömmu eftir að meðferð var hætt. Fylgjast skal náið með
sjúklingum sérstaklega þeim sem eru I sérstakrí áhættu, einkum i upphafi meðferöar og ef skömmtum er breytt. Aðvara skal sjúklinga (og aðstandendur sjúklinga) um þörf á aö fylgjast með hvort klinískt ástand versni, hvort um er aö ræða
sjálfsvígshegöun eða sjálfsvigshugsanir og fylgjast með óvanalegum breytingum á hegðan og að leita læknisaöstoðar samstundis ef þessi einkenni koma tram.Útlægir laugaverkir vegna sykursýki.Eins og við á um önnur lyf með svipuð lyfjafræöileg
áhrif (þunglyndislyf), eru einstaka dæmi um sjálfsvigshugmyndir og sjálfvigstilburöi meöan á duloxetin meðferö stendur eða skömmu eftir að meðferð var hætt. Sjá upplýsingar hér að ofan um áhættuþætti sem tengjast sjálfsmorðstilhneigingum i
þunglyndi. Læknar skulu hvetja sjúklinga til aö tilkynna um allar bölsýnishugsanir eða vanliöan. Notkun hjá bömum og unglingum undir 18 ára aldrr. Engar klinískar rannsóknir hafa verið framkvæmdar með duloxetini hjá bömum. Ekki ætti að nota
CYMBALTA til aö meöhöndla börn og unglinga undir 18 ára aldri. Sjálfsvigstengd hegðan (tilraunir til sjálfsvígs og sjálfsvigshugsanir) og fjandskapur (aðallega árásarhneigð, mótþrói og reiði) komu oftar fram i kliniskum rannsóknum hjá bömum
og unglingum sem voru meöhöndluö með þunglyndislyfjum samanborið við þau sem fengu lyfleysu. Ef samt sem áöur er ákveöiö að meðhöndla, byggt á kliniskri þörf, þarf að fylgjast vandlega með því hvort sjálfsvígseinkenni koma fram hjá
sjúklingnum. Að auki skortir langtíma upplýsingar um öryggi hjá bömum og unglingum á vöxt, þroska og vitsmuna og atferlisþroska. BlæðinganLýst hefur verið óeðlilegum blæðingum eins og flekkblæðingum, vefjablæðingum (purpura) og
blæöingum i maga og görnum hjá sérhæfðum serótónin endurupptöku hemlum (SSRI) og serótónin/noradrenalín endurupptöku hemlum (SNRI). Gæta skal varúðar hjá sjúklingum sem taka blóöþynningarlyf og/eða lyf sem vitað er að hafa áhrif á
starfsemi blóðflagna og hjá sjúklingum meö þekkta tilhneigingu til blæöinga. Natriumlækkun i blóðiMjög sjaldgæf dæmi eru um natríumlækkun i blóði, sérstaklega hjá öldruðum, þegar CYMBALTA er gefiö. Gæta skal varúðar hjá sjúklingum sem
eru í aukinni hættu á natríumlækkun í blóöi; eins og aldraðir, sjúklingar með skorpulifur eða vessaþurrð og sjúklingar á þvagræsilyfjameðferð. Blóðnatríumlækkunin gæti veriö vegna truflunar á seytingu þvagstemmuvaka (SIADH). Meðferð
/iæ//:Fráhvarfseinkenni eru algeng þegar meöferð er hætt, sérstaklega ef meðferð er stöðvuð skyndilega. I kliniskum rannsóknum fengu u.þ.b. 45% sjúklinga sem meöhöndlaðir voru með CYMBALTA og 23% sjúklinga sem fengu lyfleysu
aukaverkanir þegar meðferð var hætt skyndilega. Hættan á fráhvarfseinkennum sem sjást hjá SSRI og SNRI lyfjum geta veriö háð mörgum þáttum þ.á m. lengd og skammti meöferöar og hraða skammtalækkunar. Almennt eru þessi einkenni væg
eða hófleg, hinsvegar, geta þau veriö hjá sumum sjúklingum allveruleg. Þau eiga sér yfirleitt stað á fyrstu dögunum eftir að meðferð er hætt, en örsjaldan hefur veriö greint frá slikum einkennum hjá sjúklingum sem hafa óvart gleymt að taka skammt.
Almennt séð eru þessi einkenni skammvinn og ganga venjulega til baka innan 2 vikna, þó þaö geti tekiö lengrí tíma hjá sumum einstaklingum (2-3 mánuöi eða lengur). Þess vegna er mælt með því aö þegar hætt er á duloxetin meðferð sé það gert
hægt og rólega á tímabili sem spanni ekki minna en 2 vikur, allt eftir þörfum sjúklingsins. Aldraðir: Takmarkaðar upplýsingar eru til um notkun CYMBALTA120 mg hjá öldruðum sjúklingum með alvarlegar þunglyndisraskanir. Þess vegna skal gæta
varúöar þegar aldraöir eru meðhöndlaðir með hámarksskömmtum. Takmarkaöar upplýsingar eru til um notkun CYMBALTA hjá öldruðum sjúklingum með almenna kviöaröskun. Hvildaróþol/skynhreyfíeirðarleysi.Uotkun duloxetins hefur verið tengd
myndun hvildaróþols, sem einkennist af huglægu óþægilegu eöa tilfinnanlegu eirðarleysi og þörf á hreyfingu og einnig oft vangetu til þess aö standa eða sitja kyrr. Þetta á sér oftast staö á fyrstu vikum meöferöar. Skaölegt getur veríö að auka
skammta hjá þeim sjúklingum sem fá þessi einkenni. Lyf sem innihalda du/oxeí/n:Mismunandi lyf sem innihalda duloxetin eru fáanleg við mismunandi ábendingum (meðferð við taugaverkjum vegna sykursýki, alvarlegu þunglyndi, almennri
kvíöaröskun sem og áreynsluþvagleka). Forðast skal samhliða notkun á fleiri en einu þessara lyfja.
Lifrarbólga/Aukin lifrarensím:Gre\nt hefur veriö frá lifrarskaöa við notkun duloxetins, þar með taliö verulegri hækkun á lifrarensimum (>10 sinnum eðlileg efri mörk), lifrarbólgu og gulu. Flest tilvikin áttu sér stað á fyrstu mánuöum meðferðar. Mynstur
lifrarskemmdanna var aðallega innan lifrarfrumnanna. Nota skal duloxetin með varúð hjá sjúklingum sem meðhöndlaðir eru með öðrum lyfjum sem tengjast lifrarskaða. Súkrös/'.CYMBALTA hörð sýruþolin hylki innihalda súkrósa. Sjúklingar með
mjög sjaldgæft arfgengt frúktósa óþol, glúkósa-galaktósa vanfrásog eða súkrasa-isomaltasa skort skulu ekki taka lyfiö. Milliverkanir við önnur lyf og aðrar milliverkanir: Lyfsem verka á miðtaugakerfið: áhættan á gjöf duloxetins samhliöa öða/m
lyfjum með verkun á miðtaugakerfiö hefur ekki veriö metin kerfisbundið nema eins og lýst er í þessum kafla. Þar af leiðandi skal gæta varúöar þegar CYMBALTAer tekið samhliða öðrum lyfjum og efnum sem verka á miðtaugakerfið þar með talið
áfengi og róandi lyf (t.d. benzodiazepin lyf, morfínlík lyf, sefandi lyf, phenobarbital, andhistamín með róandi verkun). Monóamin Oxidasa hemlar (MAO hemlar): vegna hættu á serótónin heilkenni skal ekki nota duloxetin samhliða ósérhæfðum,
óafturkræfum MAO hemlum eða innan minnst 14 dögum frá því að meöferö með MAO hemlum var hætt. Miöaö við helmingunartima duloxetins skulu liða minnst 5 dagar frá því að meðferð með CYMBALTA var hætt áður en meðferð með MAO
hemlum hefst. Fyrir sérhæfða, afturkræfa MAO hemla, eins og moclobemid, er hættan á serótónin heilkenni minni. Samt sem áður er ekki mælt með samhliöa notkun á CYMBALTA og sérhæfðum, afturkræfum MAO hemlum. Serótónin heilkenni:
mjög sjaldgæf dæmi eru um serótónin heilkenni hjá sjúklingum sem nota SSRI lyf (t.d. paroxetin, fluoxetin) samhliða serótónvirkum lyfjum. Gæta skal varúðar ef CYMBALTA er gefiö samhliða serótónvirkum þunglyndislyfjum eins og SSRI lyfjum,
þríhringlaga þunglyndislyfjum eins og clomipramini og amitriptylini, Jóhannesarjurt (Hypericum perforatum), venlafaxini eða triptan lyfjum, tramadoli, pethidini og tryptophani. Áhrif duloxetins á önnurlyf. Lyfsem em umbrotin afCYP1A2: engin
marktæk áhrif á lyfjahvörf teófýllíns, sem er CYP1A2 hvarfefni, þegar það var gefið samtimis duloxetini (60 mg tvisvar á dag). Lyfumbrolin afCYP2D6: duloxetin er miölungs öflugur CYP2D6 hemill. Þegar duloxetin var gefið í 60 mg skammti tvisvar
á dag með stökum skammti af desipramíni, sem er CYP2D6 hvarfefni, jókst AUC desipramins þrefallt. Samtimis gjöf duloxetins (40 mg tvisvar á dag) eykur jafnvægis AUC tolterodins (2 mg tvisvar á dag) um 71% en hefur ekki áhrif á lyfjahvörf
virka 5-hydroxy umbrotsefnisins og ekki er mælt með skammtaaölögun. Ef CYMBALTA er gefið samhliöa lyfjum sem eru aöallega umbrotin af CYP2D6 (risperidón, þrihringlaga geðdeyföarlyf [TCAs] svo sem nortriptýlin, amitryptýlin og imipramin)
skal það gert meö varúð sérstaklega ef þau eru með þröngan lækningalegan stuöul (svo sem flekainíð, própafenón og metóprólól). Getnaðarvamartöflur og aðrirsterar. niöurstöður in vitro rannsókna sýna að duloxetin örvar ekki ensímvirkni CYP3A.
Sérstakar in vivo rannsóknir á milliverkunum lyfjanna hafa ekki verið framkvæmdar. Segavamariyf og blóðflöguhemjandi lyf: Gæta skal varúðar þegar duloxetin er notað samtimis segavamariyfjum til inntöku eða blóðflöguhemjandi lyfjum vegna
hugsanlegrar aukinnar hættu á blæöingum sem rekja má til milliverkunar. Hækkanir á INR (Intemational Normalized Ratio) gildum hafa komið fram þegar sjúklingum er gefiö duloxetin samtímis warfaríni. Samhliða notkun duloxetins og warfaríns
við stöðugt ástand í heilbrigðum einstaklingum I klínískri lyfjafræðirannsókn sýndi hins vegar ekki fram á marktæka breytingu á INR frá grunnlinu eða á lyfjahvörfum R- eða S- warfarins. Áhrifannarra lyfja á duloxetin. Sýmbindandi lyfog H2 blokkar:
samtímis gjöf duloxetins og sýrubindandi lyfja sem innihalda ál og magnesíum eða meö famotidini hafi engin marktæk áhrif á frásogshraða eöa magn duloxetins sem frásogaðist eftir inntöku 40 mg skammts. Lyf sem hamla CYP1A2: þar sem
CYP1A2 tekur þátt í umbroti duloxetins, er líklegt að samhliöa notkun duloxetins með öflugum CYP1A2 hemlum auki þéttni duloxetins. Fluvoxamin (100 mg einu sinni á dag), sem er öflugur CYP1A2 hemill, lækkaði greinanlega plasma úthreinsun
duloxetins um u.þ.b. 77% og 6 faldaði AUCO-t. Því ætti ekki að gefa CYMBALTA samhliöa öflugum CYP1A2 hemlum eins og fluvoxamini. Lyfsem hvetja CYP1A2: Þýðisgreining á lyfjahvörfum hafa sýnt að reykingamenn hafa næstum 50% lægri
duloxetin styrk í plasma samanborið við þá sem reykja ekki. Meðganga og brjóstagjöf:Meðganga:Ekki eru fyrirliggjandi neinar fullnægjandi upplýsingar um notkun duloxetins hjá þunguðum konum. Dýrarannsóknir hafa sýnt skaöleg áhrif á frjósemi
við almenna útsetningu duloxetins (AUC) sem var lægra en mesta kliniska útsetningin. Hugsanleg áhætta fyrir menn er ekki þekkt. Eins og með önnur serótónvirk lyf er hugsanlegt að nýburinn fái fráhvarfseinkenni ef móðirin tók duloxetin skömmu
fyrir fæöingu. Aöeins ætti að nota CYMBALTA á meögöngu ef hugsanlegur ávinningur réttlætir hugsanlega áhættu fyrir fóstur. Konum skal ráðlagt að láta lækninn vita ef þær verða þungaöar eða hafa i hyggju aö veröa þungaðar meðan á meðferð
stendur. BrjóstagjöfDutoxetin skilst mjög lítillega út í brjóstamjólk manna, þetta er byggt á rannsóknum á 6 mjólkurmyndandi sjúklingum, sem ekki voru með bam á brjósti. Áætlaður daglegur skammtur ungbamsins á grundvelli mg/kg er u.þ.b.
0,14% af þeim skammti sem móðirin fær. Ekki er mælt með notkun CYMBALTA meöan á brjóstagjöf stendur yfir þar sem örugg notkun duloxetins hjá ungbömum er ekki þekkt. Áhrif á hæfni til aksturs og notkunar véla:Engar rannsóknir hafa
veríö geröar til aö kanna áhrif lyfsins á hæfni til aksturs eða notkunar véla. CYMBALTA gæti valdiö róandi áhrífum og sundli. Leiöbeina skal sjúklingum um að ef þeir finna fyrir róandi áhrifum eða sundli skulu þeir forðast athafnir sem gætu reynst
hættulegar, svo sem að aka eða stjóma vélum. Aukaverkanir:Algengustu aukaverkanimar sem vart varð við hjá sjúklingum á CYMBALTA meðferð voru ógleöi, höfuðverkur, munnþurrkur, svefnhöfgi og sundl. Samt sem áður voru meirihluti algengra
aukaverkana vægar til miðlungs alvarlegar, þær byrjuðu venjulega skömmu eftir upphaf meðferðar og flestar höfðu tilhneigingu til að dvina, jafnvel þegar meðferð var haldiö áfram. Áætluð tíðni: Mjög algengar (&1/10), algengar (£1/100 til <1/10),
sjaldgæfar (S1/1.000 til <1/100), mjög sjaldgæfar (S1/10.000 til <1/1.000), koma örsjaldan fyrir (<1/10.000), tíöni ekki þekkt (ekki hasgt aö áætla tíðni út frá fyrirliggjandi gögnum).lnnan tíðniflokka eru alvarlegustu aukaverkanimar taldar upp fyrst.
Sýkingar af völdum sýkla og snikjudýra: Sjaldgæfar: Barkakýlisbólga. Ónæmiskerfi: Mjög sjaldgæfar.Bráðaofnæmisviðbrögð, ofnæmissjúkdómar. Innkirtlar: Mjög sjaldgæfar: Skjaldvakabrestur. Efnaskipti og næring: Algengar: Minnkuð matariyst.
Sjaldgæfar: Hár blóðsykur (einkum tilkynnt hjá sjúklingum með sykursýki). Mjög sjaldgæfar: Vessaþurrð, blóðnatríumlækkun. Tíðni ekki þekkt: Óeölileg seyting þvagstemmuvaka (SIADH). Geðræn vandamál: Algengar: Svefnleysi, uppnám,
minnkuð kynhvöt, kvíði, afbrigðileg fullnæging, afbrigðilegir draumar. Sjaldgæfar: Svefntruflanir, tannagnistran, vistafirring, sinnuleysi. Mjög sjaldgæfar: Geöhæð, ofskynjanir, árásarhneigð, reiði. Tiðni ekki þekkt: Sjálfsvígshugleiðingar,
sjálfsvígstengd hegðun. Taugakerfí: Mjög algengar: Höfðuverkur (14,3%), svefndrungi (10,7%), sundl (10,2%), Algengar: Skjálfti, náladofi. Sjaldgæfar: Vöðvarykkjakrampi, taugaóstyrkur, athyglistruflanir, svefnhöfgi, bragskynstruflanir, hreyfibilun,
fótaóeirð, slæmur svefn. Mjög sjaldgæfar: Krampi. Tíðni ekki þekkt: Serótónín heilkenni, utanstrýtueinkenni, hvildaróþol, skynhreyfieiröarieysi. Augu: Algengar: Þokusýn. Sjaldgæfarljósopsstæring, sjóntruflanir. Mjög sjaldgæfar:Gláka. Eym og
völundarhús: Algengar: Eymasuð. Sjaldgæfar: Svimi, eymaverkur. Hjarta: Algengar: Hjartsláttarónot. Sjaldgæfar: Hraðtaktur, hjartsláttartruflanir ofan slegils, aðallega gáttatitringur. Æðar. Algengar: Andlitsroði. Sjaldgæfar: Hækkaður blóðþrýstingur,
útlimakuldi, réttstööublóöþrýstingfall, yfiriið. Tiöni ekki þekkt: Háþrýstingur, hættuleg blóðþrýstingshækkun. Öndunarfæri, brjósthol og miðmæti: Algengar: Geispar. Sjaldgæfar: Herpingur í kverkum, blóðnasir. Meltingarfæri: Mjög algengar: ógleði
(24,3%), munnþurrkur (12,8%). Algengar: Hægöatregða, niðurgangur, uppköst, meltingartruflun, vindgangur. Sjaldgæfar: Maga-og gamabólga, ropi, magabólga. Mjög sjaldgæfar: Munnbólga, andremma, blóðhægöir. Tiðni ekki þekkt: Blæöing i
maga og gömum.Lifur og ga//:Sjaldgæfar: Hækkuð lifrarensím (ALT,AST,alkaliskur fosfatasi), lifrarbólga, bráður lifrarskaði. Tiðni ekki þekkt: Gula, lifrarbilun. Húð og undirhúð: Algengar: Aukin svitamyndun, útbrot. Sjaldgæfar:Nætursviti, ofsakláði,
snertiofnæmi, kaldur sviti, Ijósnæmi, aukin tilhneiging til marbletta. Tíðni ekki þekkt:Ofsabjúgur, Stevens-Johnson heilkenni. Stoðkerfi og sloðvefur. Algengar: Stoökerfisverkir, vöðvastifni, vöðvakrampar. Sjaldgæfar:Vöðvakippir. Mjög sjaldgæfar:
Kjálkastjarfi. Ným og þvagfæri: Sjaldgæfar: Þvagteppa, þvaglátstregða, þvaghik, næturmiga, ofsamiga, minnkaö þvagflæði. Mjög sjaldgæfar:Óeðlileg lykt af þvaginuÆxlunarfæri og brjóst: Algengar Ristruflun. Sjaldgæfarsáðlátsröskun,
sáðlatsseinkun, kynlífsvandamál, blæðing í æxlunarfærum kvenna. Mjög sjaldgæfar: Tíðahvarfaeinkenni. Almennar aukaverkanir og aukaverkanir á ikomustað:A\gengar: Þreyta, kviðverkir. Sjaldgæfar: Einkennileg líðan, kuldatilfinning, þorsti,
kuldahrollur, lasleiki, hitatilfinning sérkennilegt göngulag. Tíðni ekki þekkt: Brjóstverkur. Rannsóknamiðurstöður: Algengar: Þyngdartap. Sjaldgæfar: Þyngdaraukning, hækkaöur kreatín fosfókinasi. Mjög sjaldgæfar: Hækkað kólesteról i blóði. Einnig
hefur verið greint frá tilfellum af krampa og eyrnasuöi að meöferö lokinni.Greint hefur verið frá réttstööublóöþrýstingsfalli og yfirliði sérstaklega við upphaf meðferöar.Greint hefur verið frá tilfellum af árásarhneigö og reiði, einkum við upphaf
meðferöar eða eftir að meðferð lýkur.Greint hefur verið frá tilfellum af sjálfsvigshugleiðingum og sjálfsvígstengdri hegðun meðan á duloxetin meðferð stendur eða stuttu eftir að meðferð lýkur.Algengt er að fráhvarfseinkenni komi fram þegar hætt
er að taka duloxetin (sérstaklega ef hætt er skyndilega). Algengast er aö greint sé frá sundli, skyntruflunum (sérstaklega náladofa), svefntruflunum (þ.m.t. svefnleysi og ofsalegum draumum), þreytu, geöæsingi eða kviða, ógleði og/eða uppköstum,
skjálfta og höfuðverk, bráðlyndi, niðurgangi, ofsvita og svima. Almennt gildir um sérhæfða serótónin endurupptöku hemla (SSRI lyf) og serótónin/noradrenalín endurupptöku hemla (SNRI lyf) að þessi einkenni eru væg eða hófleg og skammvinn,
hinsvegar, geta þau verið hjá sumum sjúklingum alvarieg og/eða langvinn. Þess vegna er mælt með lækkun skammta hægt og rólega þegar duloxetin meðferðin er ekki lengur talin nauðsynleg .Litil en tölfræöilega marktæk hækkun á fastandi
blóðsykri kom fram i 12 vikna bráöafasa í þremur klínískum rannsóknum á duloxetini hjá sjúklingum meö taugaverki vegna sykursýki sem meðhöndlaöir voru með duloxetini. HbA1c gildi voru stöðug bæði hjá sjúklingum meðhöndluðum meö
duloxetini og lyfleysu. I framlengdum fasa rannsóknanna, sem stóð I allt að 52 vikur, varð hækkun á HbA1c gildum hjá bæði duloxetin hópnum og þeim sem fengu heföbundna meðferð, en meðalhækkunin var 0,3% hærri hjá hópnum sem
meöhöndlaöur var með duloxetini. Það varð einnig litil hækkun á fastandi blóðsykri og heildarkólesteróli hjá sjúklingunum sem fengu duloxetin á meðan að rannsóknargildi voru litillega lækkuö í hópnum sem fékk heföbundna meðferð. Leiðrétt QT
bil (QTc) hjá sjúklingum á duloxetin meöferö var ekki frábrugðið því sem sást hjá sjúklingum sem fengu lyfleysu. Enginn kliniskt mikilvægur munur var á QT, PR, QRS eða QTcB mælingum milli sjúklinga sem fengu duloxetin og þeirra sem fengu
lyfleysu.Ofskömmtun:Greint hefur verið frá ofskömmtunartilfellum, eitt sér eða samhliöa öðrum lyfjum, með duloxetin skömmtum af stærðinni 5400 mg. Nokkur dauðsföll hafa átt sér stað, aðallega i blönduðum ofskömmtunartilvikum, en einnig með
duloxetini einu sér við u.þ.b. 1000 mg skammt. Einkenni ofskömmtunar (duloxetins eitt og sér eöa í samsetningu meö öðrum lyfjum) eru svefnhöfgi, dá, serótónín heilkenni, krampar, uppköst og hraðtaktur. Ekki er þekkt sértækt mótefni við duloxetini
en ef serótónín heilkenni fylgir, má ihuga sértæka meðferð (svo sem cýpróheptadín og/eða stjómun á líkamshita). Haldið öndunarvegi opnum. Mælt er með vöktun á hjarta og lifsmörkum, ásamt viöeigandi meðferö við einkennum og
stuðningsmeðferð. Magatæming kemur til greina skömmu eftir inntöku eða hjá sjúklingum með einkenni. Lyfjakol geta verið gagnleg til aö draga úr frásogi. Duloxetin hefur stórt dreifirúmmál og því óliklegt að notkun þvagræsilyfja, blóöskipti og
blóðsiun komi að notum. MARKAÐSLEYFISHAFI: Eli Lilly Nederland BV, Grootslag 1-5, NL-3991 RA Houten, Holland. DAGSETNING FYRSTU ÚTGÁFU MARKAÐSLEYFIS/ENDURNÝJUNAR MARKAÐSLEYFIS:Dagsetning fyrstu útgáfu
markaösleyfis: 17. desember 2004. Hámarkssmásöluverö skv. Lyfjaveröskrá (nóvember 2009). Lyfið er lyfseöilsskylt (R). Tryggingastofnun ríkisins tekur þátt I greiðslu lyfsins (B-merkt). Cymbalta 30 mg hylki, 28 stk. 6.841 kr. Cymbalta 60 mg
hylki, 28 stk. 9.133 kr. Cymbalta 60 mg hylki, 98 stk. 28.405 kr. DAGSETNING ENDURSKOÐUNAR TEXTANS 1. júli 2009. Frekari upplýsingar að finna á www.serlyfjaskra.is
586 LÆKNAblaðið 2010/96