Læknablaðið

Volume

Læknablaðið - 15.11.2011, Page 80

Læknablaðið - 15.11.2011, Page 80
Lóperamíð Portfarma Lóperamíð Portfarma 2 mg töflur. Hver tafla inniheldur lóperamíðhýdróklóríð 2 mg og 100 mg laktósaeinhýdrat. Ábendingar: Til meðferðar við einkennum bráðs tilfallandi niðurgangs og langvarandi niðurgangs, þ.m.t. niðurgangur vegna of mikils hraða þarmainnihalds, með eða án hægða- leka, t.d. hjá sjúklingum með dausgarnarrauf, ristilrauf eða sturttæmingu (dumping). Skammtar og lyfjagjöf: Bráður niðuraanaur: Hefja skal meðferðina með 4 mg (2 töflum). Þaðan í frá 2 mg (1 tafla) eftir hverja losun þunnra hægða. Þó skulu líða 2-3 klst. milli fyrsta og annars skammts. Sólarhringsskammtur á ekki að fara yfir 16 mg (8 töflur). Lanavarandi niðuraanaur: Hefja skal meðferðina með 4 mg (2 töflum). Skömmtun er síðan einstaklingsbundin á bilinu 2-16 mg (1 -8 töflur) á sólarhring og leitast skal við að gefa minnsta viðhaldsskammt sem mögulegur er. Oft nægir að gefa lyfið 1-2 sinnum á sólarhring. Sólarhringsskammtur á ekki að fara yfir 16 mg (8 töflur). Nota má sömu skammta hjá öldruðum og sjúklingum með skerta nýrnastarfsemi. Frábendingar: Ofnæmi fyrir virka efninu eða einhverju hjálparefnanna. Bráð iðrakreppa (dysenteria) sem ein- kennist af blóði í hægðum og háum hita. Bráð sáraristil- bólga eða sýndarhimnuristilbólga sem er afleiðing með- ferðar með sýklalyfjum. Þegar forðast á hömlun þarma- hreyfinga vegna hættu á alvarlegum afleiðingum slíks, t.d. garnastíflu, stórristli, eitrunarstórristli. Notkun handa börnum yngri en 12 ára. Sérstök varnaðarorð og varúðarreglur við notkun: Við langvinna bólgusjúkdóma í þörmum getur lóperamíð dulið einkenni bráðrar versnunar. í Ijósi þess að meðferð með Lóperamíð Þortfarma er við einkennum á í upphafi að veita meðferð við undirliggjandi orsök. Ofþornun og röskun á saltajafnvægi getur komið fyrir hjá sjúklingum með (alvarlegan) niðurgang. Mikilvægt er að tryggja viðeigandi uppbótarmeðferð með vökva og söltum. Hætta skal meðferð með Lóperamíð Portfarma komi fram einkenni hægðatregðu eða önnur einkenni ófullnægjandi þarmahreyfinga. Komi klínískur bati ekki fram innan tveggja sólarhringa, þegar um bráðan niðurgang er að ræða, á að hætta notkun Lóperamíð Portfarma og íhuga aðra meðferð. Hjá alnæmissjúklingum í meðferð með Lóperamíð Portfarma á að stöðva meðferð við fyrstu merki um þaninn kvið. Greint hefur verið frá stöku tilvikum eitrunarstórristils hjá alnæmissjúklingum sem eru með sýkingaristilbólgu, af völdum bæði veira og baktería, sem fá meðferð með lóperamíðhýdróklóríði. Nota skal Lóperamíð Portfarma með varúð hjá sjúklingum með skerta lifrarstarfsemi, vegna skertra umbrota við fyrstu umferð um lifur. Fylgjast á sérlega vel með þessum sjúklingum með tilliti til hugsanlegra eiturverkana á miðtaugakerfi. Pó liggja ekki fyrir neinar upplýsingar um lyfjahvörf. Gæta skal varúðar við notkun stórra skammta af lóperamíði samhliða lyfjum sem hamla P-glýkópróteini (kínidíni, rítónavíri, ciklósporíni, verapamíli, sem og sumra sýklalyfja af flokki makrólíða t.d. erýtrómýcíni og klaritrómýcíni). Lóperamíð Portfarma töflur innihalda laktósa. Sjúklingar með galaktósaóþol, laktasaskort eða vanfrásog glúkósa- galaktósa, sem eru mjög sjaldgæfir arfgengir kvillar, skulu ekki nota lyfið. Milliverkanir við önnur lyf og aðrar milliverkanir: Kólestýramín dregur hugsanlega úr frásogi lóperamíðs. Ekki má gefa lyfin samtímis, heldur eiga að líða nokkrar klukkustundir á milli inntöku þeirra. Lóperamíð er hvarfefni flutningspróteinsins P-glýkópróteins sem m.a. er til staðar í blóð-heilahemlinum. Samhliða notkun lóperamíðs (16 mg staks skammts) og kínidíns eða rítónavírs, sem bæði hamla P-glýkópróteini, hafði í för með sér 2-3 falda hækkun plasmaþéttni lóperamíðs. Fræðilega séð getur dreifing lyfsins til miðtaugakerfisins einnig aukist. Ekki liggur fyrir hvert klínískt vægi þessarar lyfjahvarfamilli- verkunar er, þegar lóperamíð er gefið í ráðlögðum skömmt- um (2-16 mg á sólarhring), en ekki er unnt að útiloka skert næmi miðtaugakerfisins fyrir koltvísýringi og þar með áhrif á öndun. Gæta skal varúðar við notkun stórra skammta af lóperamíði samhliða lyfjum sem hamla P-glýkópróteini t.d. kínidíni, rítónavíri, ciklósporíni, verapamíli, sem og sumra sýklalyfja af flokki makrólíða t.d. erýtrómýcíni og klaritrómýcíni. (huga skal skammtabreytingu. Meðganga: Klínísk reynsla af notkun lyfsins hjá þunguðum konum er takmörkuð. Rannsóknir á rottum hafa sýnt aukningu fósturláta við stóra skammta. Par til frekari reynsla liggur fyrir á því ekki að nota lóperamíð á meðgöngu nema að vel athuguðu máli. Brjóstagjöf: Lóperamíð skilst út í brjósta- mjólk, en ekki er líklegt að lyfið hafi áhrif á barnið þegar það er gefið móðurinni í ráðlögðum skömmtum. Aukaverkanir: Greint hefur verið frá eftirtöldum auka- verkunum í klínískum rannsóknum og eftir markaðs- setningu lyfsins. í klínískum samanburðarrannsóknum með lyfleysu komu einungis svimi og hægðatregða oftar fyrir hjá sjúklingum sem fengu lóperamíð en hjá sjúklingum sem fengu lyfleysu. Tíðniflokkun: Algengar (s 1/100 til < 1/10), sjaldgæfar (^ 1/1.000 til < 1/100), mjög sjaldgæfar (;> 1/10.000 til <1/1.000), koma örsjaldan fyrir (* 1/10.000)*, tíðni ekki þekkt (ekki hægt að áætla tíðni út frá fyrirliggjandi gögnum). Tauaakerfi: Algengar: Svimi, höfuðverkur. Koma örsjaldan fyrir: Slæving. Meltingarfæri: Algengar: Hægða- tregða, kviðverkir/kviðarholskrampar, ristilkrampar, ógleði, vindgangur og munnþurrkur. Sjaldgæfar: Uppköst. Koma örsjaldan fyrir: Garnastífla, uppþemba, risaristill (þ.m.t. eitrunarstórristill), meltingartruflanir. Húð oa undirhúð: Koma örsjaldan fyrir: Útbrot, ofsakláði, kláði, ofnæmisvið- brögð**, ofsabjúgur**, blöðruviðbrögð**. Nvru oa bvaafæri: Koma örsjaldan fyrir: Pvagteppa. *Frá þessu hefur verið greint við almenna notkun eftir markaðssetningu. **Greint hefur verið frá ofnæmisviðbrögðum og stöku sinnum alvarlegum ofnæmisviðbrögðum, t.d. bráðaofnæmislosti og bráðaofnæmisviðbrögðum, ásamt ofsabjúg og blöðru- viðbrögðum, þ.m.t. Stevens-Johnsons heilkenni, regn- bogaroðaþrotum og eitrunardreplosi húðþekju. Margar aukaverkanir sem greint hefur verið frá í klínískum rann- sóknum og eftir markaðssetningu eru algeng einkenni sem tengjast niðurgangi sem lóperamíð er notað við (kviðverkir/vanlíðan, ógleði, uppköst, munnþurrkur, þreyta, slæving, svimi, hægðatregða og vindgangur). Erfitt getur verið að greina þessi einkenni frá aukaverkunum lyfsins. Pakkningar og hámarksverð í smásölu: 2 mg, 20 stk: Hámarksverð í smásölu á ekki við. 2 mg, 100 stk: Hámarksverð í smásölu: 2.029 kr. Afgreiðslutilhögun: 2 mg, 20 stk: L. 2 mg, 100 stk: R. Greiðsluþátttaka: 2 mg, 20 stk: 0. 2 mg, 100 stk: E. Markaðsleyfishafi: Portfarma ehf, Borgartúni 26, 105 Reykjavík. Heimildir: Samantekt á eiginleikum lyfs (SmPC) janúar 2011. Sérlyfjaskrártextann í heild sinni má finna á vef Lyfjastofnunar: www.serlyfjaskra.is. Portfarma 660 LÆKNAblaðið 2011/97

x

Læknablaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.