Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2007, Side 89

LIF A TVEIMUR STOÐUM: VINNA EÐA HEIMILI
strætisvögnum og versla. Þegar viðtatið var tekið var hún nýlega búin að fá
eigtiunann sinn til sín ifá Filippseyjum eftir nokkurra ára aðskilnað. Þau
sögðust ætla að dveljast á Islandi í nokkur ár og snúa síðan til baka og búa
þar. Þau vildu helst að böm þeirra gengju í kristinn skóla á Fitippseyjum
þar sem fjölskyldur þeirra beggja búa en höfðu ekki gert upp við sig
hvenær þau myndu flytja heim. Hún benti þó á að þessu væri öðmvísi far-
ið með frænkur hennar þar sem þær væm giftar Islendingum. Þegar spurt
var hvort hún hefði kynnst fólki á Islandi játti hún því og sagðist hafa
kynnst Pólverjum og Búlgöram í vinnunni og fólki frá Bandaríkjunum,
Brasitiu, Kólumbíu og Danmörku í kirkjustarfi. Hún hafði takmarkaðan
áhuga á að taka þátt í félagsskap Fihppseyinga á Islandi þar sem hún sagði
fáa þeirra koma frá sömu eyju og hún. Hún lagði hins vegar áherslu á þann
stuðning og félagsskap sem hún hefði fengið frá krisma söfhuðinum sem
hún tilheyrir þegar hún var nýkomin. Hún hafði eimmgis einu sinni farið
til Filippseyja eftir komuna til Islands, vegna þess hve dýrt það er, en sagð-
ist hringja mikið heim, nota Netið og eyða miklum tima í að horfa á þætti
og bíómyndir frá Fihppseyjum sem hún leigði eða fengi lánaðar hjá Fil-
ippseyingum sem hefðu komið með þær úr ffíurn og létu ganga á núlli
manna.
Þó svo að þverþjóðleg tengsl séu mjög mikilvæg em þau þó mismikil
eftir einstaklingum og fara meðal annars eftir stöðu þeirra og væntingum.
Sumir þeirra sem hafa stofhað þölskyldu með íslendingum og líta svo á að
hér æth þeir að búa til frambúðar leggja minni áherslu á tengsl við fjöl-
skylduna í heimalandinu en þeir sem hyggjast snúa heim. Að sama skapi
hafa þeir sem ekki eiga foreldra á tifi og hafa fengið böm sín til sín oft á
tíðum titið samband við fólk í upprunalandinu. Þó vora dæmi um einstak-
linga sem sendu peninga til systkina og systkinabama sinna. Þeir sem aft-
ur á móti komu til Islands einir til að afla tekna fyrir fjölskylduna sem varð
eftir heima héldu miklum tengslum við ættingja í heimalandinu. Fáir þola
margra ára fjarveru frá maka og bömum þótt til séu undantekningar ffá
því. Þess vegna kemur að því að fólk telur sig þurfa að velja að snúa ann-
aðhvort aftur til upprunalandsins eða fá fjölskylduna til sín. Kona ein
hafði skilið þrjú böm á unglingsaldri eftir í Taílandi þegar hún kom til Is-
lands tíu ámm áður en viðtalið var tekið. Þau komu til hennar eftir fimm
ára aðskilnað, þá að nálgast tvítugt. Hún kynntist íslenskum manni fljót-
lega eftir komuna til landsins, manni sem hún giftist síðar og öðlaðist þá
íslenskt ríkisfang. Systir hennar hafði eirtnig komið til Islands með bömin
8?