Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2007, Qupperneq 113

TÚLKUN Á LÆKNAMÓTTÖKU
sér grein fyrir að sjúklingurinn er heil manneskja, hugsandi vera með eig-
in markmið og tilfinningar. Til að læknirinn geti rækt hlutverk sitt farsæl-
lega og sem best af hendi er ákjósanlegast að sjúklingurinn geti verið með-
vitaður um það sem fram fer og virkur þátttakandi í því ferh sem á sér
stað. Verkið verður einnig að grundvallast á gagnkvæmu trausti á milli
læknis og sjúklings. Vegna þessa er nú gerð sú krafa siðferðilega og laga-
lega að sjúkhngurinn fái skýrar upplýsingar ffá lækninum um hvað ami að
honum, hvaða meðferð sé í boði, og hverjar séu hugsanlegar aukaverkanir
hennar. Læknirinn á einnig að miðla á skýran hátt skoðun sinni og ráð-
leggja sjúklingnum hver sé besti valkosturinn í stöðunni.4'' I öllu starfi
sínu á læknirinn að vera meðvitaður um þessar kröfur og reyna að standa
undir þeim. Reynsla mín síðasthðin tíu ár sem læknir á móttöku fyrir rnn-
flytjendur hefur þó opnað augu mín fyrir því að standa þarf mun betur að
samtali læknis og sjúklings í þessum aðstæðum en nú er gert. Telja verður
líklegt að þeir veikleikar í samskiptum milli læknis og sjúklings sem ég hef
lýst séu einnig daglegt brauð hjá öðrum læknum sem sinna sjúklingum frá
Asíu, Afríku og Austur-Evrópu svo dæmi séu nefnd.4*5 Samskiptaerfiðleik-
ar í starfi lækna hafa mikil áhrif á árangur í starfi. Þetta er vandi sem sífellt
þarf að taka með í reikninginn og leggja ber áherslu á að haga starfinu
þannig að dregið sé úr shkum erfiðleikum eins og kostur er.
45 Siðareglur Læknafélags íslands, júní 2006, 8—9.gr.
46 Sjá: JVfistök vegna túlkunar dýrkeypt“, Ríkisútvarpið 13. nóvember 2007, http://
www.ruv.is/hehn/frettir/frett/prenta/store64/iteml77033/, sótt 30. janúar 2008.1
fréttinni er vísað til viðtals við Sabine Leskopf verkefnisstjóra túlkaþjónustu Al-
þjóðahúss en hún segir: „Dæmi eru um að fólk hafi fengið ranga sjúkdómsgrein-
ingu og ógilda hafi þurft dómssátt vegna mistaka í túlkun“.
XII