Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2008, Page 27
VIÐHORF OG VISTKREPPA
vera talinn meðal 50 manna sem gætu stuðlað að því að bjarga heiminum
frá þeirri vá sem við stöndum frammi fyrir.31
Auðvitað er það engin nýlunda í umræðu af þessum toga að menn segi:
„Nei, við skulum ekki gera þetta, heldur hitt sem er miklu brýnna.“ Oft
er slíkt sagt til þess að drepa málinu á dreif og reyna að tryggja að ekkert
verði gert. Ég veit hins vegar ekki hvort nein ástæða er til að væna Bjorn
Lomborg um óheihndi í því að hann beri til dæmis fyrir brjósti málstað
fátækra barna í heiminum. Hitt er þó ljóst að sumir þeirra sem telja sig
til stuðningsmanna Lomborgs hafa ekki verið þekktir að því hingað til að
berjast fyrir þess konar málstað mannúðar og samábyrgðar, og mótbár-
umar sem hér um ræðir verða því ekki trúverðugar þegar þær koma úr
þeim hópi.
Loftslagsbreytingar og önnur umhverfismál hafa vissulega fengið vax-
andi athygli í vísindaheiminum á undanfömum áratugum og deilur um
einstök atriði breyta þar litlu um þá staðreynd að nú er til dæmis mikill
meirihluti vísindamanna kominn á þá skoðun að forsagnir um hnatthlýn-
un séu á rökum reistar og full ástæða til að bregðast við þeim. Rétt er að
taka vel eftir því að þetta hafa menn auðvitað ekki sagt „allan tímann“
heldur hafa einmitt verið að safnast fyrir gögn sem valda þessum við-
horfsbreytingum. Þannig segir Milliríkjanefndin um loftslagsmál (IPCC)
í annarri skýrslu sinni, frá árinu 1995:
Þau gögn vega þyngra sem benda til þess að hægt sé að greina
áhrif manna á loftslag.
Árið 2001 segir sama nefiid í þriðju skýrslu sinni:
31 Rökstuðningurinn fyrir þessari merkilegu ráðstöfun af hálfu blaðsins er sem hér
segir:
Bjem Lomborg, 42, has become an essential check and balance to mnaway
environmental excitement. In 2004, the Dane made his name as a green contr-
arian with his bestselling book The Skeptical Environmentalist, and outraged sci-
entists and green groups around the world by arguing that many claims about
global warming, overpopulation, energy resources, deforestation, species loss
and water shortages are not supported by analysis. He was accused of scientific
dishonesty, but cleared his name. He doesn’t dispute the science of climate
change, but questions the priority it is given. He may Iook increasingly out
of step, but Lomborg is one of the few academics prepared to challenge the
consensus with credible data. (Guardian, 2008).
25