Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2008, Síða 130

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.05.2008, Síða 130
MARKUS MECKL Upphafsmaður einnar þessara hugmynda er faðir Johns Stuarts Mill. James Mill og Jeremy Bentham var vel til vina og áleit hinn fyrrnefndi það vera hlutverk sitt að breiða út nytjastefnuna sem Bentham hafði þróað. I ritgerðinni Libeity of the Press sem hann reit 1823 höfðar hann umfram allt til þeirrar heilbrigðu skynsemi sem allir hljóti að fallast á og felst í því að samfélag sem byggir á siðrænum dygðum færi öllum mesm mæl- anlegu hamingju. Að stefna að sem mestri mælanlegri hamingju væri þ\d meginmarkmiðið í siðfræði nytjastefhunnar. Meðalið sem koma myndi að notum við að efla siðrænar dygðir í samfélaginu taldi James Mill vera fjöl- miðla. Almenningsálitið nýttist því sem fyrirtaks úrræði, að hans dómi, til þess að leiða fólk á rétta slóð dygðarinnar, vegna þess að þá þurfi einstak- lingurinn að óttast að „sannleikurinn um ósiðlegar gjörðir“17 geti orðið lýðum ljós. I hugmyndakerfi James Mill er hlutverk prentfrelsisins skýrt afmarkað og má því draga í efa hvort hann sæi (væri hann enn á meðal vor) enn í almenningsálitinu það uppeldistæki sem nýst gæti við að gera hugmynd hans um siðlegt samfélag að veruleika, ef hann stæði nú frammi fyrir fjölmiðlasviðsetningu t.d. Paris Hilton eða Britney Spears. Fimm árum á undan James Mill krafðist Ludwig Börne einnig þess að komið yrði á prentffelsi í Þýskalandi, að vísu ekki í þeim tilgangi að standa vörð um góðar dygðir, heldur í skilningi fjórða valdsins sem hefði eftir- lit með valdhöfunum: „Almenningsálitið er ekki sérlega hliðhollt hinni ríkjandi skipan mála hjá borgurunum og fyrir vikið verður rnálfrelsið þeim mun þarfara. Almenningsálitið er fallvam og sé það stíflað vex það uns það brýst hvítfyssandi yfir skorður sínar, flæðir yfir landið og hrífur allt með sér. Fái það aftur á móti að flæða óhindrað, þá dreifir það sér eftir þúsund lækjum í fjölskrúðugu máli og riti sem streyma eftir landinu, vökva það og frjóvga. Landstjórnir sem halda aftur af málffelsinu vegna þess að sann- indin sem það miðlar eru þeim óþægileg, hegða sér eins og börn sem loka einfaldlega augunum þegar þau vilja að enginn sjái þau. En sú glórulausa 17 „Allir trúa því og lýsa yfir að ef menn hegðuðu sér almennt í samræmi við siðrænar dygðir, þá mjrndi það tryggja hámark mannlegrar hamingju; enginn efast um að með því móti mætti binda nær alveg enda á það eymdarástand sem í svo hörmulega miklum mæli ríkir á jarðarkringlunni - þar sem menn særa hverjir aðra og í stað þess að hjálpast að og gagnast öðrum ryðja þeir öðrum úr vegi, hafa af þeim fé, villa um fyrir þeim, ræna þá og kúga - og gera á jörðinni eitthvað enn betra en drauma um gullöld að veruleika. Ekkert í allri veröldinni getur komið að betri nomm við að ná þessu ákjósanlegasta ástandi mála en að beita sannleikanum gegn siðlausum athöfnum manna“ (James Mill, Liberty ofthe P?-ess, 1823, http:// www.uark.edu/depts/comminfo/cambridge/jmill.html). 128
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178
Síða 179
Síða 180
Síða 181
Síða 182
Síða 183
Síða 184
Síða 185
Síða 186
Síða 187
Síða 188
Síða 189
Síða 190
Síða 191
Síða 192
Síða 193
Síða 194
Síða 195
Síða 196
Síða 197
Síða 198
Síða 199
Síða 200
Síða 201
Síða 202
Síða 203
Síða 204
Síða 205
Síða 206
Síða 207
Síða 208
Síða 209
Síða 210
Síða 211
Síða 212

x

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar
https://timarit.is/publication/1098

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.