Læknablaðið : fylgirit - 15.04.2009, Blaðsíða 36

VISINDI A VORDOGUM
FYLGIRIT 60
V-75 Pneumókokkaprótín ásamt IC31® eru
ónæmisvekjandi í nýburamúsum og draga úr
pneumókokkasýkingum
Þórunn Ásta Ólafsdóttir1-2, Karen Lingnau3, Eszter Nagy3, Ingileif
Jónsdóttir1A4
’Ónæmisfræðideild Landspítala, 2læknadeild HÍ, 3Intercell AG, Vín,
Austurríki, 4íslenskri erfðagreiningu
thorasta@landspitali.is
Inngangur: Pneumókokkabóluefni sem eru á markaði í dag eru
ekki ónæmisvekjandi í nýburum (fjölsykrubóluefni) eða dýr
í framleiðslu (prótíntengd fjölsykrubóluefni). Því hafa sjónir
manna beinst að vel varðveittum pneumókokkaprótínum sem
gætu verndað gegn pneumókokkasýkingum óháð hjúpgerð
bakteríunnar, auk þess sem þau eru ódýrari kostur en prótíntengd
fjölsykrubóluefni. Tvö nýuppgötvuð prótín, PcsB og StkP, eru
verndandi gegn pneumókokkasýkingum í fullorðnum músum.
Markmið rannsóknarinnar var að kanna ónæmisvekjandi og
verndandi áhrif pneumókokka-prótínanna PcsB, StkP, PspA og
PsaA auk ónæmisglæðisins IC31® í nýburamúsum.
Efniviður og aðferðir: Mýs voru bólusettar 3x með 2ja vikna
millibili. Prótínin voru gefin ein og sér með IC31® eða öll
fjögur saman með eða án IC31®. Mýs í viðmiðunarhópi fengu
saltvatn. Mótefni í sermi voru mæld með ELISA. Tveimur
vikum eftir 3. bólusetninguna voru mýsnar sýktar um nef með
S. pneumoniae og blóð- og lungnasýking metin með talningu á
bakteríuþyrpingum.
Niðurstöður: Öll fjögur prótínin voru ónæmisvekjandi í
nýburamúsum og IC31® jók ónæmissvarið gegn PcsB, StkP og
PspA marktækt miðað við ef enginn ónæmisglæðir var gefinn.
Mýs sem voru bólusettar með StkP eða PspA höfðu marktækt
minni blóðsýkingu en mýs í viðmiðunarhópi. Hópurinn sem
fékk öll fjögur prótínin ásamt IC31® var best verndaður gegn
blóðsýkingu og sá eini sem sýndi marktæka vernd gegn
lungnasýkingu.
Ályktun: PcsB, StkP, PspA og PsaA eru öll ónæmisvekjandi
í nýburamúsum og blanda þessara prótína ásamt ónæmis-
glæðinum IC31® getur dregið úr blóð- og lungnasýkingum
af völdum S. pneumoniae. Nauðsynlegt virðist að blanda
saman nokkrum prótínum til að vekja verndandi ónæmi gegn
pneumókokkasýkingum.
Rannsóknin var styrkt af Vísindasjóði Landspítala
V-76 Áhrif BCG á ónæmissvar nýburamúsa við
bólusetningu gegn meningókokkum C
Siggeir F. Brynjólfsson1-2, Stefanía P. Bjarnarson1-2, Elena Mori3,Giuseppe
Del Giudice3, Ingileif Jónsdóttir1-2-4
'Ónæmisfræðideild Landspítala, 2læknadeild HÍ, 3Novartis Vaccines,
Siena, Italíu, 4Islenskri erfðagreiningu
siggeir@Iandspitali.is
Inngangur: Varnir nýbura gegn ýmsum sýklum eru skertar.
Markmið rannsóknarinnar var að kanna áhrif berklabóluefnisins
BCG á ónæmissvar nýburamúsa við próteintengdu fjölsykru-
bóluefni meningókokka C, MenC-CRM197, en BCG er víða gefið
nýburum.
Aðferðir: Nýburamýs voru frumbólusettar undir húð eða um
nef með MenC og BCG gefið samtímis, degi fyrir eða viku fyrir
MenC bólusetningu. Mýsnar voru endurbólusettar með MenC
16 dögum síðar. Mótefni voru mæld með ELISA og myndun
ónæmisminnis metin út frá hraða og styrk mótefnasvarsins.
Drápsvirkni sermis (serum bactericidal activity, SBA) var einnig
mæld.
Niðurstöður: Mýs bólusettar með MenC sem nýburar höfðu
marktækt hærri IgG mótefni en mýs sem fengu saltvatn.
Nýburamýs sem fengu BCG samtímis MenC bóluefninu höfðu
marktækt hærri IgG mótefni en mýs sem fengu eingöngu MenC.
Enginn munur var á magni IgG mótefna músa sem fengu BCG
degi eða viku fyrir MenC bólusetningu og þeirra sem fengu
aðeins MenC. Mýs sem fengu BCG samtímis MenC undir húð
og endurbólusetningu með MenC um nef höfðu marktækt hærri
IgG mótefni en mýs sem fengu MenC undir húð. Drápsvirkni
sermis var aðeins mælanleg í músum sem fengu BCG og
MenC samtímis og endurbólusetningu með MenC undir
húð eða um nef. BCG jók og flýtti ónæmissvari nýburamúsa,
sem endurspeglar eflingu ónæmisminnis. BCG hafði áhrif á
undirflokka IgG sem bendir til aukningar Thl svars.
Ályktanir: Niðurstöðurnar sýna að BCG hefur ónæmisglæðandi
áhrif sé það gefið samtímis MenC. Þær stangast á við niðurstöður
rannsókna, sem sýndu að BCG sem er gefið nýburum manna
eykur mótefnasvar gegn óskyldum bóluefnum sem voru gefin
allt að þremur mánuðum síðar.
Rannsóknin var að hluta styrkt af Vísindasjóði Landspítala
V-77 Áhrif fiskolíu í fæði á flakkboðana MCP-1 og MIP-1a
í heilbrigðum og LPS-sprautuðum músum
Hildur H. Arnardóttir', Jóna Freysdóttir2, Ingibjörg Harðardóttir1
'Lífefna- og sameindalíffræðistofu, læknadeild HÍ, 2rannsóknastofu í
gigtsjúkdómum og ónæmisfræðideild, Landspítala
hha3@hi.is
Inngangur: Fiskolía, rík af ómega-3 fjölómettuðum fitusýrum,
getur haft jákvæð áhrif á suma króníska bólgusjúkdóma og í
sýkingum. Hvernig fiskolía hefur þessi áhrif er ekki vitað en
talið að frumu- og flakkboðar komi þar við sögu.
Markmið: Að ákvarða áhrif fiskolíu í fæði músa á flakkboðana
MCP-1 og MlP-la, sem eru mikilvægir í togi átfruma.
Aðferðir: Kvenkyns C57BL/6 mýs fengu fóður byggt á vestrænu
fæði með eða án 2,8% fiskolíu. Helmingur hvors fæðuhóps var
sprautaður með inneitri (LPS) í kviðarhol. Kviðarholsvökva og
sermi var safnað og kviðarholsátfrumur úr heilbrigðum músum
voru örvaðar með LPS. Styrkur MCP-1 og MlP-la var mældur
með ELISA aðferð.
Niðurstöður: Styrkur MCP-1 í sermi heilbrigðra músa sem
fengu fiskolíu var minni en styrkur MCP-1 í sermi músa í
samanburðarhóp. Styrkur MCP-1 og MlP-la í sermi LPS-
sprautaðra músa sem fengu fiskolíu var meiri en í sermi músa
í samanburðarhóp. í kviðarholsvökva LPS-sprautaðra músa
sem fengu fiskolíu var meira af MlP-la en í kviðarholsvökva
músa í samanburðarhóp en svipaður styrkur af MCP-1 í
kviðarholsvökva músa úr báðum fæðuhópum. LPS örvaðar

36 LÆKNAblaðið 2009/95