Frjáls verslun - 01.09.2007, Page 20

20 F R J Á L S V E R S L U N • 9 . T B L . 2 0 0 7
og ákveðið alla tíð. Auðvitað færi ég til Bandaríkjanna að læra
viðskiptafræði þegar ég hefði aldur og þroska til.“
Og það varð einnig svo að loknu stúdentsprófi frá Verzlunar-
skólanum að Gísli fór vestur til náms tvítugur að aldri, árið 1985.
Hann settist á skólabekk í Lewis and Clark
College í Oregon. En áður en Gísli fór hafði
hann aflað sér viðskiptaþekkingar umfram það
sem kennt var í Versló.
Bissnessmaður í fermingarfötum
„Ég var alltaf að reyna að búa mér til peninga,
ef svo má segja, með einhverjum viðskiptum,“
segir Gísli. Hann minnir á að faðir hans, Reynir
Þorgrímsson, hefur alltaf fengist við viðskipti
og föðurforeldrarnir áttu og ráku Tösku- og
hanskabúðina við Skólavörðustíg um langt
árabil. Kaup og sala voru eðlilegur hluti af lífinu.
Reynir, faðir Gísla, rekur nú Fyrirtækjasöluna í
Suðurveri. Móðir Gísla er Rósa Guðbjörg Gísladóttir, bæði rótgrónir
Kópavogsbúar.
Meðal fyrirtækja sem Gísli stofnaði á Verzlunarskólaárum
sínum voru GÖ-dreifing, sem sá um að dreifa BÚR-karfa – karfa
sem Bæjarútgerð Reykjavíkur gekk frá í neytendaumbúðum – til
kaupenda. Þetta voru einkum verslanir og hafði Gísli eigin sendibíla
í förum. Hann stofnaði einnig heildverslun sem flutti inn fatnað og
tæki til reksturs veitingahúsa.
Sem unglingur á fermingaraldri vann hann einnig á Grillborg í
Hamraborg í Kópavogi – en akkúrat í því húsnæði er hann í dag enn
með rekstur því að ein af Fiskisögubúðum hans er nefnilega þar. Í
Grillborg var reiddur fram matur sem saddi svanga maga ekki síður
en nú er á hótelunum í Kaupmannahöfn og
veitingastaðnum Copenhagen Corner, stað sem
Gísli og félagar hans eiga við Ráðhústorgið.
„Ég ólst upp við þetta. Það var eðlilegur
hlutur að allir reyndu að vinna fyrir sér og ég
gerði það líka,“ segir Gísli.
Út með námslán í vasanum
En svo rann upp sú stund að Gísli færi til
Bandaríkjanna eins og alltaf hafði verið ráð fyrir
gert. Hann seldi fyrirtækin í Reykjavík og fyrir
þau fékkst nokkur peningur upp í námskostnað.
Hann fékk námsstyrk við skólann í Oregon.
Þetta hjálpaði til því skólinn var dýr. Þó dugði
þetta tvennt ekki.
„Ég tók eins og flestir aðrir námsmenn lán hjá Lánasjóði íslenskra
námsmanna. Án þess hefði ég ekki komist til náms í útlöndum og
væri sjálfsagt ekki hér nú,“ segir Gísli. Og við erum sammála um að
ekki megi vanmeta þátt Lánasjóðsins í að ungt fólk komst til mennta
í útlöndum á árunum eftir 1980, oft í dýra skóla í Bandaríkjunum.
Margir þeirra sem nú eru áberandi í útrásinni íslensku eiga þetta
sameiginlegt: Þeir tóku námslán og fóru út til náms.
Framhlið og anddyri Nordic Industrial Park. Þessi iðngarður er um 90,000 m2
á um 14 hekturum af landi.
Eitt af iðnhúsunum í NP Business Park, sem samtals
hefur um 110,000 m2 í húsnæði á 22 hekturum lands.
Framhlið skrifstofubyggingar í Nordic Technology Park - en framhliðin sjálf er yfir 250 metra löng!
Skrifstofubyggingin er um 10,000 m2 og samtals húsnæði í þessum tæknigarði er um 50,000 m2.
Kexverksmiðjan Lider Artur
í Póllandi.
„Kaupin á öllum
þremur hótelunum í
Kaupmannahöfn eru gerð
á viðskiptalegum grunni
eingöngu. Við erum
fagfjárfestar í hörðum
heimi viðskiptanna.“