Frjáls verslun - 01.03.2006, Qupperneq 56

56 F R J Á L S V E R S L U N • 3 . T B L . 2 0 0 6
stjórnendur bankans voru trúir því sem þeir lögðu upp með
í stefnumótuninni og fylgdu byltingarkenndum hugmyndum
alla leið.
Nafnaleitin
Þegar leitin að nafninu hófst var leitað til Scriptors í Svíþjóð
og A&P Árnason hér heima. Það fyrirtæki hefur verið að
vinna með íslenskum fyrirtækjum sem hafa verið að skipta
um nafn. Þeir voru fengnir til að gera alþjóðlega könnun á
nafni fyrir bankann. Haft var í huga að bankinn er norrænn
og hefur sín séreinkenni. Hvíta húsið gegndi einnig stóru hlut-
verki í nafnaleitinni. „Þegar listinn var stærstur voru hátt í átta
hundruð nöfn á honum, segir Birna: „Ákveðinn hópur vann
síðan úr nafnalistanum og smátt og smátt minnkaði listinn.
Það er nefnilega ekki nóg að finna nafn. Óhemju mikil vinna
fer í að „tékka“ nafnið af. Athuga þarf að enginn noti nafnið og
athuga verður hvort framburður sé í lagi, hvort heldur meðal
Íslendinga eða útlendinga. Þegar kom að lokum nafnaleitar-
innar vorum við með sex nöfn, sem voru skoðuð nákvæm-
lega, hvort eitthvað gæti komið í veg fyrir notkun þess.“
Sverrir tekur fram að þegar hin mikla starfsemi bankans í
útlöndum er höfð í huga þá gengur ekki að vera með íslenskt
nafn með íslenskum stöfum, útlendingar þurfa að geta borið
nafnið fram eins við. „Glitnir er alíslenskt nafn og þó framburð-
urinn geti aldrei orðið eins hjá Íslendingum og útlendingum þá
kom í ljós að útlendingar eiga gott með að segja nafnið og kost-
urinn við Glitni er að það fer vel í munni hvort sem það er hjá
okkur eða þeim þjóðum sem eru í viðskiptum við Glitni.“
Dæmi um framburðinn kom fram í sjónvarpsfréttum þegar
fréttamaður bað útlendinga að bera nafnið fram. „Við sem
unnið höfðum með nafnið í bankanum vorum mjög ánægð
með framburðinn hjá þeim sem spreyttu sig á nafninu. Margir
urðu samt til að tjá okkur að framburðurinn hefði ekki verið
nógu góður, en þeir hinir sömu voru þá að miða við íslenskan
framburð.“
Leyndin var lykilatriði
Vitað var að ásjón bankans myndi breytast mjög mikið við
nafnbreytinguna og vissulega lá nokkur áhætta í nafnbreyting-
unni. Margir voru hrifnir af Íslandsbanka nafninu enda löng
saga á bak við það. „Það er engin spurning að Glitnismerkið
er mun sterkara og um leið verður ásýnd bankans í heild sterk-
ari. Við slepptum ekki alveg tökum á eldra merkinu, í nýja
merkinu er enn lykkjan sem vísar til snerpu.“
Hjá Hvíta húsinu var sett í gang mikil vinna við framkvæmd
breytinganna: „Við settum upp sjö mismunandi herferðir, svo-
kallaðar brandsögur sem voru hluti af rannsóknarferlinu.
Þær voru kannaðar rýnihópum í september í fyrra til að fá
viðbrögð fólks við mismunandi skilaboðum, að sjálfsögðu
án þess að nafn fyrirtækisins væri upplýst enda var það ekki
komið þá. Þetta var gert í öllum löndum sem markaðssvæði
Glitnis nær til. Þegar kom að því að vinna herferð út frá lyk-
illoforði bankans; „Sköpum og fögnum velgengni“, spurðum
við 2800 manns hvað þeim dytti í hug þegar þau heyrðu
orðið velgengni og komu mörg skemmtileg svör fram í þeirri
könnun sem herferðin byggir á.
Það er engin spurning að það sem vekur mestu aðdáun við
herferðina er hversu vel tókst að leyna henni. Var um sann-
kallaðan skyndihernað að ræða, sem kom öllum á óvart þegar
árásarmerkið var gefið.
„Það er margt hægt að segja um leyndina,“ segir Birna. „Við
vorum með fund í Háskólabíói með starfsfólkinu daginn sem
breytingin tók gildi og þar fékk ég einmitt þessa spurningu
hvernig í ósköpunum gátum við haldið þessu leyndu. Fyrst
er að geta þess að við létum alla sem að málinu koma skrifa
undir trúnaðareið og skildum engan útundan, allir, starfs-
menn bankans, starfsmenn auglýsingastofu og starfsmenn
prentsmiðju skrifuðu undir. Við reyndum einnig allt sem við
gátum til að hafa fjöldann í lágmarki. Sem dæmi um leyndina
get ég nefnt að þeir starfsmenn bankans sem voru að vinna í
þessu verkefni voru til húsa í turninum á Kirkjusandi, sem er
ekki mikið notaður. Þar voru þeir læstir inni og enginn fékk
aðgang að þeim. Allir sem einn héldu trúnaðinn.“
Óvæntar fréttir verða oft stórfréttir
Staðreyndin er að fréttir sem koma á óvart vekja ávallt mikið
umtal og það verður að segjast að þegar almenningur frétti
að Íslandsbanki var ekki lengur til heldur kominn banki sem
hét Glitnir þá hafi fátt annað verið rætt þann daginn: „Viku
áður en nafnbreytingin varð að veruleika þurfti að taka gamla
skiltið niður á Kirkjusandi og þá var ég á nálum um hvort tæk-
ist að halda málinu í eigin herbúðum. Við sluppum fyrir horn
og náðum að afhjúpa merkið i Háskólabíói með öllum starfs-
mönnum bankans bæði innlendum og útlendum, sem komu
til að taka þátt í þessu með okkur. Þess ber að geta að ekki
var eingöngu verið að taka skilti niður og setja upp önnur hér
A U G L Ý S I N G A M Á L
Þessar auglýsingar voru komnar á strætisvagnaskýli áður en sjálf herferðin
fór í gang og undruðust sjálfsagt margir reiknikunnáttu aðstandenda aug-
lýsingarinnar, en tilgangurinn er að sýna fram á nú bera átta fyrirtæki, sem
hétu hvert sínu nafni, eitt nafn, Glitnir.