Tímarit Máls og menningar - 01.09.1944, Qupperneq 38

132
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
að koma upp fastri stofnun sérfróðustu manna, er geri yfirlit um
allan þjóðfélagsrekstur vorn í smáu og stóru, og starfi í sambandi
við hagstofuna, sem fyrir er. Hún á að reikna út neyzluþörf allra
landsbúa, þörf fyrir innlenda framleiðslu og aðfluttar vörur, enn-
fremur framleiðslugetu þjóðarinnar í hverri atvinnugrein. Að lok-
inni þessari rannsókn, eða jafnhliða henni, á að fela sömu stofnun
að semja nokkurra ára áætlun um allar atvinnuframkvæmdir og ann-
an rekstur þjóðarbúsins. Jafnframt þessu sé strax unnið að því með
viðskiptasamningum við aðrar þjóðir að trvggja oss sem bezta og
fj ölbreyttasta markaði erlendis, en möguleikar til slíks hafa aldrei
verið neitt svipaðir áður, og verður að sjálfsögðu að sníða áætlun-
ina eftir þeim markaðsmöguleikum ásamt innanlandsþörfunum. Vér
verðum hér að forðast að hugsa í of smáu broti, megum ekki ætla
oss þá sultartilveru, sem vér höfum búið við til þessa, heldur verð-
ur að semja alla áætlun um þjóðarbúskapinn við vöxt þarfanna,
síaukna kaupgetu og fjölbreyttari markaðsframleiðslu, því að
það, sem stefnt er að með slíkri áætlun og skipulögðum atvinnu-
rekstri er stórum bættur hagur ahnennings og fullkomnari og vand-
aðri framleiðsla.
Vér búum við ein hin auðugustu fiskimið heims. Vér urðum rík
þjóð, er vér fengum atvinnutæki í hendur til að hagnýta oss auðlegð
sjávarins, en sú hagnýting er þó aðeins á byrjunarskeiði og mjög
ófullkomin. Á stórauknum sjávarútvegi hvílir velmegun vor í fram-
tíðinni. Nærri allur útflutningur vor síðustu árin eru sjávarafurðir.
Strax og viðskipti takast aftur við Evrópu hljótum vér að geta
tryggt oss mjög aukna markaði. í framkvæmdaáætlun þeirri, er vér
gerum fyrir næstu ár, verður fyrst og fremst að stefna að eflingu
og fullkomnun sjávarútvegsins. Eg get hugsað rnér, að vér settum
oss á næstu tíu árum að þrefalda fiskiskipaflotann, festum strax, fyr-
ir það fjármagn, sem vér höfum, kaup á 15—20 togurum af full-
komnustu gerð og nokkur hundruð smærri skipum og bátum. Jafn-
framt yrði að flýta hafnargerðum á hentugustu stöðum, reisa nýjar
síldarverksmiðjur, auka afköst þeirra, sem fyrir eru, og koma upp
fullkomnum niðursuðuverksmiðjum og fiskiðnaðarstofnunum, er
kenndu að tilreiða og hagnýta framleiðsluna á sem beztan og marg-
breytilegastan hátt.