Tímarit Máls og menningar - 01.12.1969, Qupperneq 68

Tímarit Máls og menningar
þjálfuðust í þeirri ensku sem til þurfti gekk þetta fljótar og það voru
óskrifuð lög að segja aldrei jessið fyrr en greiðsla hafði farið fram.
En öll góðæri eiga sinn endi og svo fór einnig í þetta sinn. Annað hvort
hefur einhver kjaftað frá eða útsendarar siðgæðisins og þjóðernisstefnunnar
í landinu hafa verið á verði því að einn dag er við vorum á þönum til og
frá með skilaboð og lykilorðin: I love you, voru um það bil að berast í
hendur réttra aðila, dreif að flokkur fólks sem var miklu ábúðarfyllra og ægi-
legra að sjá í svip og framkomu en nokkur sú herdeild sem við enn höfðum
séð. Greip fólk þetta af okkur miðana og hélt annað hvort í eyrun á okkur
eða hálsmálin. Hafði greinilega verið beðið eftir því að slá margar flugur
í einu höggi því sex voru gripin. Vorum við leidd hvert í sína áttina og
var það feitur og sver kvenmaður sem ýtti mér á undan sér og hélt miðanum
frá sér eins og vísindamaður með fullt glas af gerlum. Hún krafðist þess
að fá að koma með mér heim og mér tókst ekki að sleppa frá henni þótt
ég vissi að hún mundi aldrei ná mér á hlaupunum. Teymdi hún mig heim
og útundan mér sá ég slíkt hið sama gert við starfssystur mínar og bræður.
Þegar heim kom var gengið til stofu. Mamma var alltof almennileg við kon-
una — fannst mér — og gaf henni meira að segja kaffi. Og þetta kvenveldi
lét móðan mása svo að undirhökurnar dingluðu af áfergju en hið eina sem
skiljanlegt var af þvi sem hún sagði var að bezt væri að senda mig í sveit.
Ég var fengin til að lofa að koma aldrei nálægt hermönnum og tala aldrei
við þá.
Næstu daga var heill hópur atvinnulausra barna í vandræðum á götunni
og sama hve mörgum súkkulaði- og tyggigúmmípökkum hermennirnir veif-
uðu — við vorum óvígfær her. Við skömmuðumst okkar fyrir að svíkja
vinnuveitendur okkar en enginn þorði að hætta á að verða sendur upp i
sveit og missa af stríðinu.
Þetta er einungis inngangur að sögunni um listina og ástina. í næsta
kafla er fjallað um fyrstu tannsmíði á íslandi án háskólaprófs.
3. kajli
Tannsmíði hefur löngum verið talin erfið námsgrein. Þar þarf bæði glöggt
auga og fínlegt handbragð. Samkvæmislífið í höfuðborg Islands hlýtur að
hafa staðið með miklum blóma á þessum tíma því að með því stóð og féll
næsta þátttaka okkar og aðild að stríðinu sem var hreint ekki svo lítil þegar
þess er gætt að ánægðir hermenn eru traustasti og sigurstranglegasti grund-
völlurinn.
290