Tímarit Máls og menningar - 01.12.1969, Síða 182

Tímarit Máls og menningar
yfir mig og hœttu þá barsmíffunum, en ég
var enn með nofckurri rænu. Ég varð
var við að Tsaruxas lá við hlið mér og
lífcami hanis var ískaldur. Lcigregluþjón-
arnir veittu okbur ekki lengur neina at-
hygli og voru farnir að rabba saman. Ég
reyndi því að ýta við Tsaruxas, en þegar ég
vÍTti hann betur fyrir mér sá ég að hann
var þegar dáinn.
Þegar á leiðarenda var komið var ég
látinn ganga undir raflost, þar eð ég hafði
verið vitni að morðinu. Síðan var ég sex
sinnum látínn þola „sviðsetta aftöku".1
Næstu heimdidirnar eru um Mastora.
Fyrst var sparkað í hann þar tíl hann gat
ekki lengur hreyft sig og síðan var honum
fleygt ofan í vegarskurð utan við borgina
og skilinn þar ósjálfbjarga eftir. Georgia
Pagopulu, 24 ára að aldri, var tekin föst
þá sömu nótt. Morguninn eftír fannst hún
í einum blóðpolli og hafði henni verið mds-
þyrmt á allan hátt og nauðgað og síðan
höfðu þeir sundurkramið kynfæsri hennar.
Dóttír hins látna fulltrúa Tsaruxas, Teki,
sem komin var átta mánuði á leið, var
pyntuð hvað eftír annað með raflostí og
svo „sviðsettri aftöku". Síðar meðan á
fæðingu sonar hennar stóð, var hún neydd
til þess að sfcrifa undir „hollustuyfirlýs-
ingu“, að öðrum kostí var hótað að barn
hennar yrði tekið af lífi. Meðferðin á hinni
18 ára gömlu Kali Javala er enn eitt dæmi
um hve hrottaskapurinn nær langt. Hún
var bundin allsnakin upp á úlnliðunum og
hengd neðan í þyriu sem flaug í 15 m hæð
yfir sjávarmáli. A fullri ferð hæbkaði svo
þyrian flugið og lækkaði, alveg að yfir-
borði sjávar og var stúlkunni síðan haldið
1 Aðferð til að hræða fólk og eyða mót-
stöðuafli þess. Því er sagt að dauðastundin
sé runnin upp, rekið út og látið raða sér
upp við húsvegg, og svo er hleypt af, en
fólkið ekki skotið.
í kafi í ísköldum sjónum og leikur þessi
endurtekinn þar til leið yfdr hana. I>egar
hún rankaði við sér aftur, varð hún að
sfcrifa undir „hollustuyfirlýsingu“, ann'ars
væri það dauðinn einn sem biði hennor.
T. Kaseli bjargaðist á yfimnáttúrlegan
hátt, eftir að liafa verið pyntaðir alla nótt-
ina, með alvarlegan heilahristing og slæm-
ar truflanir á miðtaugakerfi.
Þeir sem hafa orðið að ganga undir
pyntingar og lifað þær af skipta hundruð-
um, en þeir verða aldrei hinir sömu, hvorki
líkamlega né andlega ...
Hinn 27. janúar 1969 hafði blaðamað-
urinn David Nathan, við ensba blaðið
„Sun“, viðtal við ungt fólk á aldrinum 20
—25 ára, sem hafði lifað pyntingar her-
stjórnarinnar af. Hér á eftir fer skýrsla,
sem hinn 25 ára „A“ gaf, en svo var hann
kallaður, þar eð aðstæður leyfðu ekkd birt-
ingu á nafni hans.
„A“: Það var um þrjúleytið að nóttu til
að þeir komu heim til mín og fóru með
mig á Via Bubulinas (]>. e. aðalstöð lög-
reglunuar) til yfirheyrslu. Ég var fluttiur
upp á fjórðu hæð, þar sem var fyrir lög-
regluþjónn að nafni Spanos, sem mælti um
leið og hann kom auga á mig: „Við vitum
þegar allt. Við vitum vel að þú ert sekur,
og það er því betra fyrir þig að segja allt
sem þú veizt og í smáatriðum".
Ég svaraði, að þetta væri allt misskiht-
inigur og að ég vissi ekki um hvað hann
vaari að tala.
An nokkurs tílefnis byrjaði Spanos að
berja mig í andlitíð. Blóð rann úr nösum
mínum og munnd, einnig voru hanzbar hans
litaðir í blóði mínu. ÞegaT hann tók eftir
því, öskraði hann: „Þú munt borga það
dýrt, að óhreinka fötin mín í þínu auð-
virðilega blóði". Síðar var hann leystur af
verðinum og annar sem leit út fyrir að
vera genginn af vitinu, tók við. Ifann hélt
stóli ógnandi yfir höfði mér og öskraði:
404