Tímarit Máls og menningar - 01.12.1971, Qupperneq 60

Bertolt Brecht
ITiiiii jákvæði og Hinn neikvæði
Skólaóperur
Eftir japanska Nð-leikritinu „Taniko“
Persðnur:
Kennarinn — móðirin — drengurinn — stúdentamir þrír — stóri kórinn.
HINN JÁKVÆÐI
1
stóri kórinn:
Menn þurfa framar öSru að læra að vera sammála.
Margir segja já, án þess þó að vera sammála.
Marga spyr enginn álits, og margir
Eru samþykkir því sem er rangt. Þar af leiðir:
Menn þurfa framar öðru að læra að vera sammála.
Kennarinn í herbergi 1, móðirin og drengurinn í herbergi 2.
KENNARINN: Ég er kennarinn. Skóli minn er í borginni og ég hef nem-
anda sem á engan föður. Móðir hans er hans eina stoð. Ég er núna á
leið til þeirra, ég ætla að kveðja þau, því ég legg senn á stað í ferða-
lag inní fjöllin. Það hefur nefnilega brotizt út hjá okkur landfarsótt,
og í horginni handan fjallanna búa nokkrir miklir læknar. Hann
klappar á dyrnar. Má ég koma inn?
drengurinn gengur úr herbergi 2 inní herbergi 1: Hver er þar? Nú,
kennarinn er þarna, kennarinn er kominn að heimsækja okkur!
kennarinn: Afhverju hefurðu ekki komið svo lengi í skólann?
drengurinn: Ég hef ekki getað komið afþví móðir mín var veik.
kennarinn: Það vissi ég ekki að móðir þín væri líka orðin veik. Viltu
segja henni undireins að ég sé kominn.
drengurinn kallar inní herbergi 2: Mamma, kennarinn er kominn.
MÓÐIRIN situr í herbergi 2: Bjóddu honum inn.
drengurinn: Gerið svo vel að ganga inn.
Þeir ganga báðir inní herbergi 2.
250