Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1992, Side 48

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1992, Side 48
lokið námi með ágætum og voru sendir austur í Kazakstan að vinna af sér þriggja ára vinnuskyldu. Júra var einmitt nýlega kominn til Moskvu frá námubænum Karag- anda þegar við áttum fyrst tal saman. Hann hafði sedð þar í glöðum hópi ungra manna sem voru eitthvað að stinga saman nefjum um það, hvað það væri að vera gyðingur. Fyrst Rússar vilja ekki við okkur kannast, þótt við kunnum ekki aðra tungu og þekkjum ekki aðra menningu en þeirra, reynum þá að rifja eitthvað upp um það sem var. Ekki svo að skilja að þeir hafi leitað að guði feðra sinna, Adonai, Melekh ha-olam, hann var ekki innan seilingar. Þetta voru vísindadrengir sem trúðu enn á skynsem- ina. Aftur á móti skemmtu þeir sér við jiddishkeit. Við skrýtnar sögur, sagðar á rússnesku með innskotum á jiddísku. Og með hreim náttúrlega, sem ræður kannski eins miklu um merkingu setningarinnar og orðin sjálf. Abrasha er leiddur fyrir rétt og er dæmdur til að biðja granna sinn afsökunar á ærumeiðandi ummælum. Hann segir: Shmúel, þú ert ekki þjófur og drullusokkur? ÉG biðst afsökunar. Þetta þyrfti að hljóðrita, annars skilur það enginn. Ojoj, vehs mir, sagði sá sem var í vandræðum. A sokhen vei! Ert þú meshuggel spurði Júra þegar mér datt eitthvað fáránlegt í hug. Það er að segja galinn. Sei nit kin pots! Vertu ekki eins og hvert annað typpi þýðir þessi setning bókstaflega, en allt mögulegt í raun — eftir samhenginu. Þegar við fengum okkur neðan í því sungum við með miklum rokunt tangó frá þriðja áratugnum: Rabbíinn okkar átti dóttur fríða undurmjúk var hún sem silkilindi þrifin eins og þvegnir diskar þrútin af viti eins og Talmúdbindi. Samt sagði Júra: Þetta er mitt land. Við lágum í heystakki undir júlísól sumarið 1959 og góndum upp í himininn sem aldrei verður alminnilega blár á þessum breiddargráðum. Það er miklu meiri himinn yfir íslandi, sagði ég. Ertu viss? spurði Júra. Krúshjov réði fyrir ríkjum, það skiptust á hlákur og frost, kannski var Pastemak kallaður andþjóðlegt svín í blöðunum, kannski yrði gefin út 38 TMM 1992:1 1
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.