Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1992, Blaðsíða 71

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1992, Blaðsíða 71
Sœmilega vanur maður slœr a.m.k. helmingi meira með orfi og Ijá, jafnvel tífalt, á við þann sem stendur við vél- orfið. Hverjir eru þá kostir vélorfsins? þar sem land er grýtt; en aðalatriðið er kannski að það tekur styttri tíma að kenna og læra á vélorfið. Aðferðir skipta máli og því geri ég sláttu- amboð að umtalsefni að það er verið að eyðileggja fomar minjar í íslensku lands- lagi vegna þess að gömul amboð em ekki í heiðri höfð. Um allt land stendur kirkjan fyrir því að afmá hlaðin leiði, slétta úr leið- um í kirkjugörðum til þess að gera þá vél- tæka. Þetta er aðför að fomri hefð við að ganga frá gröfum, heiðra minningar. Vélguðinn er dýrkaður. Og vonlegt er að böm mglist í ríminu. Bam í Stykkishólmi spurði kennara sinn um daginn, þegar guð og almættið voru til umræðu: „Er guð vél- menni?“ „Nei, hann er andi og alls staðar,“ svaraði kennarinn. Drengurinn sópaði loft- ið með hendinni og sagði: „Kom ég við hann?“ „Nei, hann er ósnertanlegur og samt er hann hjá okkur og fylgist með öllu sem við gemm og stýrir lífi okkar.“ Og enn spurði blessað barnið: „Er hann þá með fjarstýringu?“ Kirkjugarðar eru hluti af sögu og menn- ingarlandslagi íslands. Þeir em helgir reitir. Samt eyðileggur kirkjan hvern garðinn á fætur öðmm. Hún lætur moka yfir, jafnvel rústa leiði bama og foreldra, ættingja og vina með tætara. Einhvem tíma hefðu þetta verið talin helgispjöll, skemmdarverk guð- lausra manna. Ennþá setjast menn á leiði, þar sem þau em, og láta hugann reika. Hugleiðsla er notalegri þar og það dásamlega við hlaðin leiði er að þau hafa töfra eins og lands- lagið. Þau em persónuleg. Þar hvílir ástin og sorgin og lífsblómið í eilífðinni. Gamall kirkjugarður sem er sléttaður er vanvirtur og tapar andlegum krafti sínum. Kmkk og kák í kirkjugörðum þarf að banna tafarlaust. Almenningur ætlast til þess að kirkjan sýni umburðarlyndi, skiln- ing og gott fordæmi. Það er dýrt að slétta kirkjugarða og ósmekklegt bæði frá sjónar- miði augans og gagnvart látnum og lif- andi. Nær væri að kirkjan héldi námskeið í því að hlaða leiði og í meðferð sláttuam- boða en að kynda undir dýrkun vélguðsins. Ekki var þetta fuglasöngur. Aftur til búsetunnar: Búseta er ekki aðeins það að eiga heima einhvers staðar og vinna þar. Hún er margþætt og tengist beint og óbeint lands- lagi og þá land- eða sjávargæðum. Búseta leggur mönnum mikla ábyrgð á herðar, ábyrgð á byggð og atvinnuháttum, meðferð á náttúm landsins, velferð barna og fullorð- inna, menntun almennings og menningu þjóðar. Skoðum nú mannvirki sem þátt í búsetu og hverfum fyrst til sögualdar. Þá er talið að menn hafi byggt stórhýsi sem rúmuðu allt að 200 manns. Þetta samsvarar meðal- stórri blokk nú á tímum. Þrátt fyrir stærð Krukk og kák í kirkjugörðum þarfað banna tafarlaust. TMM 1992:1 61
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.