Tímarit Máls og menningar - 01.06.1995, Síða 35

við — hvernig hefði ég getað komist hjá því að skrifa þessa sögu? Því burtséð
frá því hverju öðru hún miðlar þá fannst mér mér bera skylda til að koma
þessum heimi til skila.“
Púls sköpunarinnar slær á ah'iknum stöðum
Hvaða þrceðir liggja milli Kletts í hafi og Engla alheimsins?
„Ég átti við að maður lærir alltaf eitthvað með hverri bók. Hver bók skiptir
máli fyrir þá næstu sem þú skrifar upp á umgengnina við tungumálið. Engu
að síður — sjónarhornin á tímana eru alltaf að breytast og það er kannski
það sem gerir skáldskapinn svo merkilegan. Tökum sem dæmi þegar maður
var að lesa öll stórskáldin í barna- og gagnfræðaskóla, þá fékk maður of stóra
skammta af þeim og það var martraðarkennd stemning að læra þetta allt
utanbókar. í dag er maður mjög þakklátur fyrir að hafa lesið sig í svefn af
Gunnarshólma. Það tók mann langan tíma að ná sambandi við þennan
skáldskap en maður þakkar sínum sæla fyrir að hafa fengið tækifæri til
þess.
Meðan ég var að vinna Klettinn þá fór ég að lesa þennan skólaskáldskap
inn í nútímakveðskap, reyna að byggja brú þarna á milli. Maður getur reynt
að sækja ólguna og kraftinn í nafna minn Benediktsson en maður getur
aldrei ort eins og hann — enda er hann búinn að því, skilurðu! En það er
gaman að athuga hvernig hans heimur mallast í nútímaskáldskapnum.
Kletturinn er eins og allar bækur ákveðin stúdía. Hún tengist félagslegum
þönkum varðandi stöðu
lands og þjóðar og hvernig
við sækjum okkar sjálfs-
ímynd einmitt í öölhn,
óbyggðirnar, þorpin og haf-
ið. En hún tengist líka því
sem mín kynslóð þarf að
hugsa um ekki síður en aðr-
ar, sem sé hvar við stöndum
í þessum heimi.
Ég var að reyna að koma
þessum þjóðlega tóni yfir á
mitt mál. í þessum þjóð-
lega tóni býr eiginlega
skilningur okkar á að eiga
hér heima, og þess vegna
Og hafið .. .
þar sem almættið speglar ásjónu sína
blint einsog öldurótið í sálinni
úfið með gráa drauma í fanginu
og framandi orð á vör.
Þegar sólin flýtur við hafsbrún
stendur eyjan í björtu báli,
ísmolartinda
glös full af glóandi víni.
Strigi strengdur yfir heiminn
og rammaður inn með klettum,
spegill í söltum dropa
gargandi fuglar og grjót.
Úr „Pensildráttum blámans" (Klettur í hafi, 1991)
TMM 1995:2
29