Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.1995, Síða 63

Tímarit Máls og menningar - 01.06.1995, Síða 63
Spariröddin mín titrar svolítið þegar ég spyr: — Og er það bara ég sem á að halda róseminni? Og gagnvart hverju sem er kannski? — Hann veit hvað mér líður, væri ekki bjargvættur vissi hann það ekki, og hann hnikar tissjúpakkanum á borðinu ögn nær mér. — Sjáðu nú til — segir hann, og þannig áfram, áfram, og móðan fyrir augum mínum þynnist út í þessa venjulegu, gráu þoku meðan ég hlusta með öðru eyranum á kunnuglega þuluna. Vissulega er þetta slæmt — segir hann, honum er það alveg ljóst en — og auðvitað eru þau, hann og kerfið, öll af vilja gerð en — og svo eru það reglur og í rauninni má hann ekkert gera, hann má bara framfylgja skipunum og reglugerðum, því miður, því miður. En ef ég útfylli þessa pappíra og kem með svona vottorð og skila ljósritum af öðrum pappírum, kannski — ef — og þó. Og svo auðvitað að halda róseminni, þótt hann, bjargvætturinn minn, skilji mætavel. Og svo framvegis. Skilji! Hvað ætli hann skilji? Sjálfsagt skilur hann pappíra, eyðublöð, vottorð, ljósrit. Og huggulegu nýju íbúðina sína upp í Grafarvogi eða hvar svo sem í ósköpunum hann hefur potað sér undir þak í kerfinu. Framtíð íslands: sprottin upp úr steypublokkunum í Vogunum eða nærlendis; fermingarmyndin, stúdentsmyndin, námslánin — brúð- kaupsmyndin ef þau hafa beygt sig fyrir óskum pabba og mömmu, — frumburðurinn fæddur í Svíþjóð eða kannski Noregi, húsbréfin uppá nýja blokk, eða ef þau eru heppin, parhús. Meðalmennska íslands árið 1994, amen og hallelúja. Og örugglega komin í beinan karllegg af Noregskonungum. Engin vafasöm formóðir sem laumaðist út í franska eða hollenska duggu í leit að ævintýri inn í grátt hversdagslíf fátæklingsins; engir bastarðar þar á bæ. Móðuramma mín hafði brúnan, hlýjan hörundslit og tinnusvart hár hennar skartaði gljáa sem ögraði snjóþungum íslenskum vetr- arbyljum. Og hún átti gamalt silkiskjal, slitið og upplitað af þvottum og brúki, sem hún hafði erft eftir ömmu sína. Slíka dýrgripi öðluðust fátækar alþýðukonur einungis í skáldsögum og erlendum duggum. Og þær báru þá með reisn og skiluðu þeim stoltar í arf til afkomenda sinna ásamt kitlandi dulúð dökkra lokka og ósagðra sagna. Enga konu hef ég þekkt með jafn ríka ættarkennd og hana ömmu mína, þessa ættlausu konu með sitt hlýja hörund og jafn skjót til hláturs sem tára. TMM 1995:2 57
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.